متن این نامه به شرح ذیل است:
آن طور که شما در بیانیه لوزان نوشته‌اید و در مصاحبه‌های‌تان بعد از بازگشت به کشورمان بر آن تاکید کرده‌اید ظاهرا قرار است در صورت رسیدن به توافق نهایی با گروه 1+5 آن را به شورای امنیت سازمان ملل برده تا به تعبیر حضرتعالی با صدور یک قطعنامه، تمامی قطعنامه‌های قبلی شورای امنیت لغو شود و این توافقنامه برای تمامی کشور‌ها لازم الاجرا شود.
تصمیم جنابعالی برای بردن توافق نامه نهایی به شورای امنیت و قرار دادن این نهاد به عنوان ناظر بر تعهدات دو طرف نگرانی‌هایی را برای‌مان ایجاد کرده که لازم دیدیم با شما در میان بگذاریم.
این نامه سرگشاده را انتقادی مصلحانه بدانید از سوی فرزندان پیر جماران که کمال‌شان را در تبعیت محض از امام خامنه‌ای می‌دانند.
نامه‌ای که فقط یک نامه دانشجویی نیست؛ مطالبه‌ای است در مسیر تحقق منافع ملی و حفظ استقلال و عزت ایران اسلامی.
همان‌گونه که مستحضرید موضوع فصل هفتم منشور ملل متحد در مورد تهدید علیه صلح، نقض صلح و اعمال تجاوز است و هدف اصلی این منشور اقدام بین‌المللی علیه کشورهایی است که تهدید علیه صلح جهانی محسوب می‌شوند و یا صلح جهانی را به خطر انداخته یا دست به اقدامات تجاوزکارانه زده‌اند.
منشوری که آمریکا و برخی از دول زورگوی غربی در سالیان گذشته به صورت غیرقانونی و با بهانه‌های ساختگی تلاش کردند پرونده هسته‌ای کشورمان را به ذیل آن برده و در شورای امنیت بر سر آن اجماع جهانی درست کنند، اما با مقاومت و پای فشاری ایران و عدم همراهی چین و روسیه در این تصمیم خود ناکام ماندند.
حال در تصمیمی عجیب که متاسفانه در بیانیه لوزان هم مکتوب شده است با دست خودمان تصمیم گرفته‌ایم که توافق نامه نهایی را ذیل ماده 41 فصل هفتم منشور ملل متحدرسمی کرده و عملا مقاومت 12 ساله ایران اسلامی را بر باد داده و به صورت ضمنی غیرصلح‌آمیز بودن برنامه هسته‌ای کشورمان را بپذیریم یعنی همان خواسته‌ای که آمریکا و رژیم‌صهیونیستی سال‌ها به دنبال آن بودند؟
در صورت بردن توافقنامه نهایی ذیل ماده 41 فصل هفتم منشور ملل متحد آن طور که در بیانیه لوزان آمده است و جنابعالی هم در مصاحبه با برنامه نگاه یک آن را تائید فرمودید؛ دیگر تنها 6 کشور گروه 5+1 در مقابل ایران قرار نمی‌گیرند و این بار تمام کشورهای عضو سازمان ملل متحد و اعضای شورای امنیت سازمان ملل در مقابل ایران قرار می‌گیرند و عملا با دست خودمان اجماع جهانی علیه کشورمان درست می‌کنیم؟
ممکن است شما این‌گونه استدلال کنید که این اقدام موجب می‌شود طرف مقابل هم مجبور شود به تعهدات خود در لغو همزمان تمامی تحریم‌ها در روز اول توافق پایبند بماند.
اما به نظر می‌رسد که این تصور کمی تا قسمتی خوش‌بینانه و به دور از واقعیات جهانی است، چرا که حالا برای همه روشن شده است که شورای امنیت سازمان ملل متحد بازیچه‌ای در دست پنج کشور دارای حق وتو و به ویژه آمریکاست و این گزاره که ریش و قیچی دست آمریکاست بار‌ها و بار‌ها در مورد کشورهای مختلف و از جمله کشور خودمان امتحان و تائید شده است.
این اقدام عملا این فرصت را برای آمریکا و دیگر دول زورگوی غربی ایجاد می‌کند که با بهانه‌گیری‌های مختلف تحت مواد 41 فصل هفتم منشور ملل متحد قطعنامه‌های تحریمی جدیدی را علیه کشورمان با اجماع جهانی به تصویب برسانند و حتی از طریق ماده 42 فصل هفتم امکان و مشروعیت لازم برای حمله نظامی علیه کشورمان با مجوز شورای امنیت بیابند.
یکی از نگرانی‌های جدی در رسمی کردن توافقنامه نهایی از طریق قطعنامه شورای امنیت ذیل فصل 7 و قرار دادن این نهاد به عنوان ناظر بر تعهدات دو طرف؛ بلندمدت و حتی ابدی بودن برخی از تعهدات ایران در توافقنامه نهایی است، چرا که یکی از دلایل اصلی مذاکره ایران با گروه 1+5 با نقش پررنگ‌تر آمریکا که جنابعالی و ریاست محترم جمهور بار‌ها بر آن تاکید فرموده‌اید عادی کردن پرونده هسته‌ای کشورمان به عنوان بحرانی غیرضرور بود.
حال اینکه با فرستاده شدن پرونده هسته‌ای کشورمان به شورای امنیت ذیل ماده 41 فصل هفتم منشور ملل متحد و پذیرفتن تعهدات10 و 25 ساله و حتی ابدی در برخی زمینه‌ها و موضوعات نه تنها پرونده هسته‌ای ایران از شورای امنیت خارج نمی‌شود، بلکه عملا پرونده هسته‌ای کشورمان در نگاهی خوش‌بینانه برای بازه زمانی طولانی مدت و در نگاهی واقع بینانه تا ابد به صورت ویژه در شورای امنیت سازمان ملل باقی می‌ماند.
یکی از اهداف دیگر شما از فرستادن توافقنامه نهایی به شورای امنیت لغو تمامی قطعنامه‌های غیرقانونی شورای امنیت سازمان ملل متحد در تحریم‌های ظالمانه علیه کشورمان است حال آن که طرف مقابل به زیرکی از زیر بار این تعهد خود هم شانه خالی کرده است.
چرا که مطابق با بیانیه لوزان تمامی 6 قطعنامه قبلی در یک قطعنامه تجمیع می‌شود و با پذیرش آن توسط ایران اولا جنبه الزام‌آور برای کشورمان پیدا می‌کند و ثانیا آمریکا و دول غربی همان‌گونه که در بیانیه لوزان آورده‌اند همچنان با فعال نگه داشتن تحریم‌های مرتبط با موشک‌های بالستیک، عدم اشاعه و فناوری‌های حساس این فرصت را پیدا می‌کنند که هر تحریمی را به یکی از این موارد مربوط کرده و بهانه‌ای برای باقی نگه داشتن همچنان آن را داشته باشند.
نگرانی‌های دیگری هم در این زمینه هست که انشاءالله در نامه‌های بعدی با حضرتعالی در میان می‌گذاریم.
آیا بهتر نیست به جای رسمی کردن توافقنامه در شورای امنیت که هزینه‌های گزاف و سنگینی به کشورمان تحمیل کرده و در عمل فایده‌ای نصیب کشورمان نمی‌کند در پایان توافق احتمالی سطری را اضافه کرده و بر این نکته تاکید کنید که در صورت عدم پایبندی طرف مقابل ایران هم می‌تواند تمامی اقدامات داوطلبانه را به وضعیت اولیه بازگشت کند و پیشرفت‌های هسته‌ای در چارچوب مقررات و قوانین بین‌المللی را مثل گذشته دنبال کند.
ما دانشجویان بسیجی دانشگاه صدا و سیما بنا به توصیه‌های مقام عظمای ولایت پشتیبانی از شما و تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای را وظیفه و تکلیفی الهی بر خود می‌دانیم، اما نمی‌توانیم نگرانی‌ها و دغدغه‌های‌مان درباره حفظ خطوط قرمز هسته‌ای مردم ایران و لغو همزمان تمامی تحریم‌ها در زمان توافق پنهان کنیم، چرا که 6 دهه تجربه و یک سال و نیم مذاکره با آمریکا این موضوع را برای‌مان روشن‌تر از گذشته کرده که نمی‌توان به آمریکا اعتماد کرد و به وعده‌های این کشور خوشبین بود.
در پایان ما دانشجویان دانشگاه صدا و سیما برای موفقیت جنابعالی و همکاران مذاکره‌کننده هسته‌ای کشورمان در دفاع از رهنمودهای مقام عظمای ولایت و خواسته‌های به حق مردم ایران اسلامی دعا می‌کنیم.
تیم مذاکره‌کننده بداند که حمایت و دعای خیرمان از سربازان مطیع ولایت مطلقه فقیه لحظه‌ای قطع نخواهد شد.
