موج كوچ مدال‌آوران ايراني به آن سوي مرزها/ سرمايه‌هايي كه از دست مي‌روند

باورش شايد سخت باشد اما واقعيت است. واقعيتي تلخ كه روز به روز بيشتر مي‌شود. كوچ ورزشكاران و مدال‌آوران ايراني به كشورهاي ديگر و تغيير تابعيت، كابوس ورزشي است كه استعدادهاي زيادي را از دست داده
کد خبر: ۸۵۱۴۹۴۵
|
۰۹ ارديبهشت ۱۳۹۴ - ۱۱:۵۵
اورش شايد سخت باشد اما واقعيت است. واقعيتي تلخ كه روز به روز بيشتر مي‌شود. كوچ ورزشكاران و مدال‌آوران ايراني به كشورهاي ديگر و تغيير تابعيت، كابوس ورزشي است كه استعدادهاي زيادي را از دست داده. مردان و زناني كه به دلايل مالي يا ناديده گرفته شدن، وسوسه پيشنهادات اغواكننده كشورهاي ديگر شده و جلاي وطن كرده‌اند. معضلي كه اگر به آن رسيدگي و توجه نشود، به زودي بيش از اين شاهد حضور استعدادهاي ورزشي ايران در كشورهاي ديگر، خصوصاً آذربايجان، امارات و قطر خواهيم بود. هر چند كه تركيه و برخي كشورهاي اروپايي چون يونان نيز براي ربودن مدال‌آوران ايراني از هيچ كوششي دريغ نمي‌كنند!  اما برخي هم با وجود پيشنهادات عالي، حاضر به ترك وطن نشده‌اند. اما هنوز هم بسياري از كشورهاي همسايه براي ورزشكاران ايراني دندان تيز كرده‌اند و باتوجه به بي‌توجهي مسئولان، راه رسيدن آنها به هدفشان چندان هم دشوار نيست!

  آغاز كوچي ناباورانه
سامان طهماسبي شايد اولين كسي بود كه پروسه كوچ كشتي‌گيران به آذربايجان را آغاز كرد. اين كشتي‌گير وزن 84 كيلوگرم كه سال 2006 در گوانگجو برنز گرفت و همين رنگ مدال را سال بعد در مسابقات كشتي فرنگي به ميزباني باكو تكرار كرد و همان سال در رقابت‌هاي قهرماني آسيا به ميزباني بيشكك قرقيزستان طلا بر گردن آويخت، چشم آذربايجاني‌ها را گرفت. از آنجايي كه طهماسبي از شرايط مالي، حقوق و پاداش‌هاي دريافتي‌اش ناراضي بود، پيشنهاد تغيير تابعيت اين كشور را پذيرفت و اكنون براي تيم‌ملي كشتي‌فرنگي آذربايجان روي تشك مي‌رود و در سال 2010 نيز در رقابت‌هاي جهاني كشتي‌فرنگي مسكو مقابل ايران قرار گرفت، اما به طالب نعمت‌پور باخت. درآمد ماهانه طهماسبي در آذربايجان 4 هزار دلار و براي هر مدال اروپايي و جهاني مبلغي معادل 100 تا 200 هزار دلار است.  مسعود هاشم‌زاده دومين كشتي‌گيري بود كه به پيشنهاد آذربايجاني‌ها پاسخ مثبت داد و براي تيم‌ملي كشتي‌فرنگي اين كشور به ميدان رفت. هاشم‌زاده كه در وزن 120 كيلوگرم كشتي مي‌گيرد در المپيك 2004 آتن همراه تيم‌ملي كشتي‌فرنگي ايران بود و در المپيك پكن نيز حضور داشت، اما همان چيزي كه سامان طهماسبي را به كشتي آذربايجان كشاند، او را هم به تيم‌ملي كشتي‌فرنگي آذربايجان برد. 
امير علي‌اكبري نيز يكي از ورزشكاراني بود كه چشم آذربايجاني‌ها را گرفته بود. اين فرنگي‌كار وزن 96 كيلو‌گرم در رقابت‌هاي جهاني 2009 هرنينگ و 2010 مسكو برنز و طلا و در قهرماني آسيا سال2009 به ميزباني تايلند طلا گرفت. اين پديده سنگين‌وزن به دليل استفاده از ماده نيروزاي «آنابالويك استروئيد» با محروميتي دو ساله مواجه شد اما آذربايجاني‌ها گفته بودند 500 هزار دلار به حساب اين كشتي‌گير ايراني واريز مي‌كنند كه او تيم اين كشور را تا المپيك 2016 برزيل همراهي كند. اما محروميت مادام‌العمر، مانع از اين انتقال شد، هر چند كه او خود از عدم‌پذيرش اين پيشنهاد مي‌گويد. 
 
 جودو هم عقب نماند!
پذيرش پيشنهاد تابعيت كشورهاي ديگر مختص به كشتي‌گيران نيست. وحيد سرلك، عضو سابق تيم‌ملي جودوي ايران به دليل آنچه ناديده گرفتن زحماتش در ورزش ايران ناميد، راهي آلمان شد: «سال‌ها براي رسيدن به تيم‌ملي زحمت كشيدم و درآمد ديگري جز ورزش و تيم‌ملي نداشتم. زماني كه به نفر اول وزن خود در تيم‌ملي تبديل شدم، خيلي راحت زحمات من ناديده گرفته شد.» به غير از او احسان رجبي ديگر جودوكاري است كه راهي آن سوي مرزها شده است. 

  دست رد رضازاده، بنا و ساعي به پيشنهادات
اما برخي ورزشكاران نيز حاضر به پذيرش پيشنهادات اغواكننده نشدند! حسين رضا‌زاده بعد از قهرماني در المپيك 2000 سيدني مورد توجه بسياري از كشورهاي جهان قرار گرفت. يوناني‌ها قصد داشتند با حقوق ماهانه 20 هزار دلاري رضازاده را به تابعيت خود دربياورند تا در المپيك 2004 آتن براي آنها وزنه بزند، اما رضا‌زاده دست رد به سينه آنها زد. سپس ترك‌ها به او پيشنهاد تغيير تابعيت دادند با حقوق ماهانه 20هزار دلار. اگر رضازاده پيشنهاد ترك‌ها را مي‌پذيرفت و در المپيك آتن براي اين كشور مدال طلا كسب مي‌كرد، جايزه‌اي 10 ميليون دلاري در انتظار او بود، اما رضازاده حاضر به پذيرش اين پيشنهاد هم نشد. هادي ساعي هم كه يكي از پرافتخارترين ورزشكاران المپيكي تاريخ ورزش ايران است، پس از المپيك 2004 آتن با پيشنهاد چند ميليون دلاري تايواني‌ها مواجه شد. اما ساعي هم حاضر به انجام اين كار نشد. محمدرضا آذرشكيب، آزادكار سنگين‌وزن كشورمان نيز از جمله ورزشكاراني بود كه حاضر نشد براي ادامه كشتي قهرماني‌اش، راه باكو را در پيش بگيرد. 
 
 تكواندو و دنبال كردن سناريويي دردناك!
در سال‌هاي اخير، ستاره‌هاي زيادي در تكواندو بودند كه سر از كشورهاي ديگر درآوردند. داو‌د اطميناني، يكي از اين ورزشكاران بود كه با لباس تيم‌ملي انگلستان در مسابقات مختلف شركت كرد. كوچ تكواندوكاران ايران اما از دو سال قبل آغاز شد كه راحله آسماني دارنده مدال نقره بازي‌هاي آسيايي 2010 گوانگجو جلاي وطن كرد و پيراهن تيم‌ملي بلژيك را پوشيد. دينا پوريونس و ميثم رفيعي نفرات بعدي بودند كه به ترتيب راهي هلند و فنلاند شده و به عضويت تيم‌هاي ملي اين كشورها درآمدند. اما بزرگ‌ترين كوچ ورزشي چند روز قبل شكل گرفت كه پنج تكواندوكار ايران به عضويت تيم‌ملي جمهوري آذربايجان درآمدند. سينا بهرامي، ميلاد بيگي، سهيلا سياحي، پريسا كفايي و احمدمحمدي نفراتي هستند كه براي تيم‌ملي آذربايجان مبارزه مي‌كنند. اين روزها هم اخباري از حضور يكي از تكواندوكاران ايران كه حتي در انتخابي مسابقات اينچئون هم حاضر بود و بعد ‌يكباره اردوي تيم‌ملي را به مقصد يك كشور اروپايي ترك كرد، در جمهوري آذربايجان به گوش مي‌رسد.
ارسال نظرات