مدت‌هاست از بي‌پولي و لغو اردوها و مسابقات فرياد مي‌زنند، اما گويا گوش شنوايي وجود ندارد. قصه تيراندازي قصه تلخ غربت رشته‌اي است كه مي‌تواند با درو كردن مدال‌هاي رنگارنگ در مسابقات آسيايي، جهاني و المپيك ايران براي افتخار بيافريند
به گزارش خبرگزاری بسیج، مدت‌هاست از بي‌پولي و لغو اردوها و مسابقات فرياد مي‌زنند، اما گويا گوش شنوايي وجود ندارد. قصه تيراندازي قصه تلخ غربت رشته‌اي است كه مي‌تواند با درو كردن مدال‌هاي رنگارنگ در مسابقات آسيايي، جهاني و المپيك ايران براي افتخار بيافريند اما گويا در سال كسب سهميه المپيك نه‌تنها هيچ همتي براي ياري رساندن به اين رشته وجود ندارد كه غربت آن نيز بيشتر شده است.مدت‌هاست تيراندازان ملي‌پوش ايران خشك تمرين مي‌كنند، حتماً مي‌دانيد يعني چه. ولي براي آن عده اندكي كه شايد با اصطلاح خشك آشنا نباشند، توضيح مي‌دهيم كه خشك تمرين كردن يعني اينكه بدون گلوله ماشه را به سمت سيبل بچكاني، يعني اينكه در خيالت ببيني گلوله‌ات به كدام نقطه سيبل اصابت كرد. اين ابتداي كار بود ولي وقتي از برخي تيراندازان مي‌شنوي كه پس از بازي‌هاي آسيايي كره حتي اسلحه هم دست نگرفته‌اند آن وقت بيشتر به وخامت اوضاع پي مي‌بري!
سال، سال كسب سهميه المپيك است و تيراندازي بدون ترديد رشته‌اي است كه مي‌تواند در «ريو» گره از كار كاروان ايران باز كند. تيراندازي يكي از رشته‌هايي است كه مي‌توان از آن مدال درو كرد. سال، سال كسب سهميه المپيك است اما وقتي مي‌شنوي كه فدراسيون تيراندازي چوب حراج به اموالش زده تا بتواند ملي‌پوشان را به اردو بفرستد يا اينكه هزينه شركت آنها در مسابقات تداركاتي و آماده‌سازي را فراهم كند آن وقت خود به خود به اين نتيجه مي‌رسي كه اوضاع تيراندازي بسيار بدتر از آن است كه به نظر مي‌رسد.
بارها گفته‌ايم كه تيراندازي، شنا و سواركاري، ورزش‌هاي توصيه شده دين ما، بايد مورد توجه بيشتر قرار گيرند. رئيس كميته ملي المپيك در جلسه سال قبل بعد از بازي‌هاي آسيايي با صراحت اعلام كرد كه مي‌خواهيم از اين قبيل رشته‌ها بيشتر حمايت كنيم تا موفق‌تر باشيم. كيومرث هاشمي با آمار، ارقام و نمودار حرف‌هايش را زد و تأسف خورد كه چرا ديگران از اين رشته‌ها سهم داشته باشند و ما فقط افسوس بخوريم. حرف‌هايش اميدواركننده بود، اما حالا بعد از حدود يك سال به وضوح ديده مي‌شود كه هيچ عزمي براي تحقق بخشيدن به حرف‌ها و اهداف او نيست. مشكلات عديده تيراندازان در راه شركت در مسابقات آماده‌سازي و برپايي اردوها مؤيد همين نكته است.
سال، سال كسب سهميه المپيك است ولي وزارت ورزش اينقدر درگير حواشي خودساخته است كه اصلاً بعيد به نظر مي‌رسد به المپيك فكر كند چه رسد به اينكه به داد رشته‌اي غريب مثل تيراندازي برسد.
اردوها يكي پس از ديگري لغو مي‌شود و اگر هم سفري اتفاق افتد از فروش اموال فدراسيون و احتمالاً پول‌هايي است كه با دردسرهاي فراوان مثل آب باريكه از وزارت ورزش مي‌رسد. سؤال اين است، وزيري كه مي‌خواست حق چنين رشته‌هايي را از مثلاً فوتبال بگيرد تاكنون براي ورزش كشور چه كرده است؟
ميليارد، ميليارد در فوتبال هزينه مي‌شود، وزير اينقدر جوزده مي‌شود كه در كوچك‌ترين مسئله آن دخالت مي‌كند اما وقتي پاي چنين رشته‌هايي وسط مي‌آيد، وقتي پاي هزينه كردن براي افتخارآفريني به ميان مي‌آيد صدايي از وزارتخانه شنيده نمي‌شود.
غربت تيراندازي ادامه دارد، درست مثل شنا، مثل سواركاري، مثل ژيمناستيك و حتي مثل دووميداني. راستي از خودتان پرسيده‌ايد چه كسي قرار است در المپيك ريو براي ايران مدال‌آوري كند؟
ارسال نظرات
غیرقابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۰
آخرین اخبار
