بي‌توجهي به برخي رشته‌هاي ورزشي، معنايي جز فرصت‌سوزي ندارد؛ رشته‌هايي نظير تيراندازي كه طي يكي، دو سال اخير خودي نشان داده و ثابت كرده‌اند مي‌توانند جز رشته‌هاي مدال‌آور ورزش ايران باشند.
به گزارش خبرگزاري بسيج، بي‌توجهي به برخي رشته‌هاي ورزشي، معنايي جز فرصت‌سوزي ندارد؛ رشته‌هايي نظير تيراندازي كه طي يكي، دو سال اخير خودي نشان داده و ثابت كرده‌اند مي‌توانند جز رشته‌هاي مدال‌آور ورزش ايران باشند. پاي رقابت‌هاي مهمي چون المپيك و بازي‌هاي آسيايي كه پيش مي‌آيد، روي مدال يكسري رشته حساب ويژه باز مي‌شود. رشته‌هايي مانند كشتي، وزنه‌برداري و... كه گاه حتي مي‌توان روي رنگ مدال آنها نيز برنامه‌ريزي كرد، اما برخي رشته‌ها هستند كه هيچ حسابي نمي‌توان روي آنها كرد و تنها اعزام مي‌شوند به اين اميد كه شايد عنوان يا مدالي كسب كنند و شايد هم دست خالي بازگردند اما طي چند سال اخير، برخي رشته‌هاي ورزشي توانستند خود را به عنوان پديده معرفي كرده و سري در سرها درآورند، به طوري كه باوجود آنكه تازه خودي نشان داده‌اند، مي‌توان روي آنها حساب كرد اما به شرط آنكه ناديده گرفته نشوند.
بعد از واليبال كه طي چند سال اخير توانست در دنيا خودنمايي كند، تيراندازي نيز توانسته خود را به عنوان يكي از رشته‌هاي مدال‌آور مطرح كند، به طوري‌كه حال مي‌توان روي مدال و عنوان تيراندازان تيم‌ملي حساب ويژه‌اي باز كرد؛ تيراندازاني كه با كمترين زمان ممكن براي تمرين و كمترين امكانات، توانسته‌اند بهترين عنوان‌ها و مدال‌هاي اين رشته را براي ايران كسب كنند. اما عدم توجه به آنها نگراني‌هاي زيادي را در پي داشته است. اعزام يكي در ميان تيم‌ملي تيراندازي به رقابت‌هايي كه شانس سهميه المپيك در آنها وجود دارد، معنايي جز از دست رفتن زمان و فرصت ندارد؛ فرصتي كه مي‌تواند زمينه كسب مدالي خوشرنگ در المپيك ريو را فراهم كند اما به شرط آنكه از دست نرود.
تيراندازي مانند كشتي و وزنه‌برداري يا حتي كاراته نيست كه ورزشكاران آن بتوانند در هر سالني يا حتي به صورت انفرادي تمرينات خود را دنبال كنند تا از لحاظ بدني افت نكنند. تيراندازي رشته پرخرج و خاصي است كه جز زير سايه توجه مسئولان نمي‌تواند پيشرفت كرده و راه موفقيت‌آميزي را كه در پيش گرفته ادامه دهد. اين رشته ورزشي براي ادامه حيات خود نياز به حمايت‌هايي دارد كه از عهده شخص ورزشكار خارج است و تنها به نگاه ويژه و خاص مسئولان نياز دارد؛ مسئولاني كه به دليل مشكلات مالي، از چند اعزام مهم كه شانس كسب سهميه را دارا بود، چشم‌پوشي كردند و با اين وجود، انتظار كسب بهترين نتايج را در اندك زمان باقي مانده دارند؛ انتظاري كه با توجه به عدم حمايت‌ها و توجه‌ها به اين رشته ورزشي منطقي به نظر نمي‌رسد.
اگرچه اين رشته ورزشي با محدوديت‌هاي خاصي مواجه است و تيم‌ملي از لحاظ تهيه مهمات با مشكلات جدي دست به گريبان است اما واقعيت اين است كه همه مشكلات تيم‌ملي تيراندازي به عدم وجود فشنگ و مهمات يا تحريم‌هايي كه اين مسائل را رقم زده‌اند، محدود نمي‌شود. يكي از معضلات ورزشكاران اين رشته كه طي يكي، دو سال اخير با كمترين امكانات عنوان‌هاي در خور توجهي را كسب كرده‌اند، كمبود سالن‌هايي است كه آنها را مجبور مي‌كند براي چند جلسه تمرين از شهرستان راهي تهران شوند. حال آنكه اين محدوديت قابل حل است كه تاكنون در خصوص آن جز وعده داده نشده است. رشته تيراندازي در حالي با مشكلات ريز و درشت دست به گريبان است كه ورزشكاران اين رشته در كمال ناباوري تنها با پنج، شش جلسه تمريني توانسته‌اند ركوردشكني و مدال‌هاي خوشرنگي را كسب كنند و اين نشان از پتانسيل بالاي تيراندازي دارد، رشته‌اي كه اگر توجه مسئولان به آن اندكي بيشتر شود، بدون شك مي‌تواند در زمره رشته‌هايي قرار گيرد كه كاروان ايران در رقابت‌هاي مهم ورزشي از جمله المپيك مي‌تواند روي مدال و كسب عنوان آن حسابي ويژه باز كند.
ارسال نظرات
غیرقابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۰
آخرین اخبار
