يادداشت/ شانس‌هاي مدال المپيك و بودجه محدود

كشتي، تكواندو و وزنه‌برداري اگرچه در ادوار گذشته جور سايرين را هم كشيده‌اند منتها براي آنكه در ميان ساير مدعيان قدعلم كنيم بايد روي ديگر رشته‌هاي موفق هم سرمايه‌گذاري اصولي كنيم.
کد خبر: ۸۵۳۰۱۵۹
|
۳۱ خرداد ۱۳۹۴ - ۱۳:۱۲
    به گزارش خبرگزاري بسيج، عملكرد ورزشكاران در المپيك، ويترين ورزش كشورها محسوب مي‌شود، به همين دليل است كه قدرت‌هاي ورزش دنيا سرمايه‌گذاري هدفمندي در اين زمينه انجام مي‌دهند. حال آنكه در ايران خبري از اينگونه سرمايه‌گذاري‌ها نيست. 

عادت كرده‌ايم به اينكه يك سال مانده به تورنمنت‌هاي مهم ياد ورزشكاران بيفتيم، يادمان بيفتد كه بايد در المپيك با بهترين‌هاي جهان رقابت كنيم. اما برخلاف آنها برنامه‌ريزي دقيقي نداريم و با بحران بي‌پولي هم دست و پنجه نرم مي‌كنيم. اين در حالي است كه مسئولان مي‌گويند تمام تمركزها معطوف سه رشته‌اي است كه شانس زيادي براي كسب مدال دارند. رحيمي رئيس مركز نظارت بر تيم‌هاي ملي ديروز در مصاحبه‌اي مدعي شد كه تكواندو، وزنه‌برداري و كشتي بيشترين شانس را براي تصاحب مدال‌هاي المپيك 2016 دارا هستند. از همين‌رو اين مركز براي موفقيت ورزشكاران اين رشته‌ها تلاش مضاعفي خواهد كرد. 

مركز نظارت بر تيم‌هاي ملي زير نظر كميته ملي المپيك فعاليت مي‌كند و اين بدان معناست كه مسئولان اصولا بيشتر از كار پايه‌اي و برنامه‌ريزي بلند‌مدت بر گرفتن مدال و جلب نظر مثبت منتقدان تأكيد دارند. در فاصله يك سال تا برگزاري اين رويداد مهم باز هم صحبت از شانس‌هاي مدال به ميان آمده. آن هم در شرايطي كه تيم‌هاي مذكور از وضعيت حاكم بر ورزش راضي نيستند و معتقدند وزارت ورزش و كميته المپيك مي‌توانند توجه بيشتري به آنها كنند. تكواندو قهرمان جهان شد ولي گلايه‌هاي به حق قهرمانان اين رشته تمامي ندارد. كشتي با اينكه ورزش اول ايران محسوب مي‌شود اما مشكلات تمام نشدني كشتي‌گيران كماكان به قوت خود باقي است و وزنه‌برداري نيز هنوز به شرايط آرماني گذشته بازنگشته است. 

بودجه محدود اصلي‌ترين عامل بها ندادن به ساير رشته‌هايي است كه توانايي خلق شگفتي را دارند. دووميداني از جمله اين ورزش‌هاست؛ دوره گذشته احسان حدادي آنچنان پرقدرت ظاهر شد كه نقره المپيك لندن را به گردن آويخت. ولي حالا همان المپين حتي نتوانسته ورودي المپيك ريو را كسب كند. ركورد پايين حدادي موجب شده تا دووميداني در زمره رشته‌هاي گروه يك(شانس مدال) قرار نگيرد. بايد با نگاهي موشكافانه به دنبال علت افت فاحش اين مدال‌آور المپيكي بگرديم. به علاوه آنكه واليبال كه در چند سال اخير رشدي خيره‌كننده داشته نيز نتوانسته نظر مساعد مسئولان را براي قرار گرفتن در جمع رشته‌هاي مدال‌آور جلب كند. ملي‌پوشان واليبال كه اين روزها تمام تمركز خود را معطوف ليگ جهاني كرده‌اند اميدوارند در المپيك ريو هم خوش بدرخشند. 
به بيراهه نرويم؛ المپيك نزديك است و بايد هر آنچه در توان داريم به معرض نمايش بگذاريم و نتيجه‌اي به مراتب بهتر از سال 2012 كسب كنيم. در اينكه برخي از مدال‌آورانمان طي اين سال‌ها دچار افت شده‌اند شكي نيست اما به نظر مي‌رسد زمان آن رسيده كه دست از اميد بستن به چند ورزشكار موفق برداريم و به فكر تربيت مدال‌آوران در ساير رشته‌ها باشيم. كشتي، تكواندو و وزنه‌برداري اگرچه در ادوار گذشته جور سايرين را هم كشيده‌اند منتها براي آنكه در ميان ساير مدعيان قدعلم كنيم بايد روي ديگر رشته‌هاي موفق هم سرمايه‌گذاري اصولي كنيم. البته بايد به اين نكته توجه داشت كه برنامه‌ريزي مدون و تخصيص بودجه مجزا مي‌تواند به پيشرفت ورزش ايران كمك شاياني كند، نكته‌اي كه متأسفانه سال‌هاست به دست فراموشي سپرده شده است. 
ارسال نظرات
آخرین اخبار