به گزارش خبرگزاری بسیج، یکی از دانشجویان بورسیه درباره وضعیت ادامه تحصیل خود اظهار داشت: در سال 92 پس از شرکت در فراخوان بورس به مصاحبه در دانشگاه تهران با حضور اساتید گروه های مختلف این دانشگاه دعوت شدم و نمره مناسبی را در این مصاحبه ها کسب کردم.
وی افزود: همزمان در آزمون دکتری شرکت کردم و قبول شدم، سپس اعلام کردند برای تکمیل پرونده به سازمان امور دانشجویان بروم و 6 کشور را برای ادامه تحصیل به من معرفی کردند، و یکسال مهلت دادند تا نمره زبان، صلاحیت عمومی و جایابی و پذیرش خود را پیگیری کنم.
این دانشجوی بورسیه افزود: در این بین مدیر کل سازمان بورس تغییر کرد و فرد جدیدی که مسئولیت گرفته بود از ما خواست وضعیت ادامه تحصیل خود را تبدیل به داخل کنیم زیرا دولت بودجه ندارد و هرکس این تغییر را انجام ندهد امتیاز بورس را از دست می دهد.
وی افزود: با توجه به اینکه رشته تحصیلی من در ایران وجود نداشت، نامه‌های جایابی را که از زمان مدیریت قبل سازمان در اختیار داشتم پیگیری کردم و اکثر دانشگاه اعلام کردند ظرفیت دارند و رشته من را نیاز دارند اما پس از تغییر مدیریت در سازمان امور دانشجویان همه این دانشگاه ها اعلام کردند به رشته من نیاز ندارند و برای جایابی ظرفیت ندارند.
این دانشجو گفت: حتی دانشگاه شهر محل زندگی مان که من در آن تدریس می کردم اعلام کرد به رشته من نیاز دارد و پس از پنج ماه پیگیری و مصاحبه مجدد اعلام کردند که به ما اعلام کرده است این دانشجویان غیر قانونی هستند و نباید پیگیر وضعیت آنها شوید و حتی مسئولان دانشگاه را تهدید کردند.
وی که از بورسیه های دارای سهمیه شاهد است، افزود: تمام مدارک خود را ارائه کردم، سازمان امور دانشجویان به اشتغال همزمان من ایراد گرفت البته باتوجه به قانون امکان انتقال از دستگاهی به دستگاه دیگر را داشتم و نیازی به استعفا نبود اما به دلیل این ایراد در مدت زمان کوتاهی استعفای خود را اعلام کردم ولی در نهایت به من اعلام کردند امکان ادامه تحصیل ندارم.
این دانشجوی بورسیه که پذیرش دانشگاه چین را هم داشته امروز و فردا کردن های سازمان امور دانشجویان را باعث از بین رفتن زمان پذیرش خود در دانشگاهی در چین دانست و با اشاره به فشارهای روحی که اکنون با آنها دست و پنجه نرم می کند، گفت: کارم را از دست دادم، زندگیم در معرض خطر و اسیب قرار گرفت و در حال حاضر به یک انسان باخته تبدیل شدم.
وی افزود: وقتی برای پیگیری پرونده خود به سازمان مراجعه می کنیم با رفتارهای زشت و ناپسند با دانشجویان برخورد می کنند و این برای افرادی مثل من که محل سکونتشان تهران نیست و رفت و آمدنشان سخت است، بسیار مشکل است.
