اولین عنصر نظام سیاسی اسلام محبت است
به گزارش خبرگزاری بسیج استان چهارمحال و بختیاری؛ نشست بصیرت فصلی با حضور مسئولین،کارمندان و کارکنان ادارات و ارگان های شهرستان فارسان در گردشگاه تفریحی پیرغار ده چشمه برگزار شد.
در این برنامه حجت‌الاسلام والمسلمين علی ربانی گلپايگانی، استاد برجسته كلام و مباحث اعتقادی حوزه علميه قم و مؤسسه امام صادق علیه السلام به حقیقت پرسش از نماز در قیامت اشاره کرد و گفت: نماز خواندن با برپاداشتن آن متفاوت است و در اقامه نماز باید همه حواس متوجه ذات خداوند باشد و چشم و دست و زبان و اعضای بدن ذکر خداوند بگویند.
وی در ادامه با اشاره به اهمیت انقلاب اسلامی و تحول در تفکرات موجود گفت: زمانی که حرفی از تفکر دینی در میان نبود و نظام شاهنشاهی اعتقاد داشت که تفکر امروز تفکر دینی نیست و در آن زمان که ایدئولوژی بکلی تاریخش تمام شده بود، انقلاب اسلامی پیروز شد و این نشان دهنده ی معجزه بودن انقلاب است.
حجت‌الاسلام ربانی گلپايگانی در ادامه، بزرگترین کرامت امام خمینی(ره) را انقلاب اسلامی و برپایی نظام سیاسی اسلامی دانست و با اشاره به آیه55سوره مائده « إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ »گفت: نظام سیاسی اسلام نظامی ولایی است که در برابر دیگر نظام های سیاسی چیزی کم ندارد بلکه فاقد معایب آن نظام های سیاسی است.
استاد حوزه علمیه اظهار داشت: نظام های سیاسی غرب و لیبرالیسم فاقد مسائل اعتقادی و اخلاقی است و با یک دید مثبت بود و نبود این مسائل بسیار با اهمیت برای آنها یکسان است.
وی در ادامه به توصیف ویژگی های نظام سیاسی اسلامی پرداخت و گفت: چهار ویژگی مهم برای نظام سیاسی اسلام مطرح است که اولین آنها عنصر محبت است که در کلمه ولایت نهفته است.
ربانی، تصریح کرد: اینکه پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم در غدیر، کلمه ولایت را بجای امیر بودن و رهبری برای امام علی علیه السلام بکار بردند بدان معنی است که رهبری اسلامی همراه با محبت و مودت است و لازمه حکومت می باشد؛ چرا که ولی اصلی کون و مکان خود ارحم الراحمین است و خطاب به پیامبر گرامی اسلام نیز می فرماید «للمومنین رئوف رحیم» و این از خصایص لازمه رهبری جامعه است.
استاد برجسته حوزه علمیه قم ویژگی های دیگر نظام سیاسی اسلام را مسئولیت، خدمت و امانت دانست و با توجه به آیات و روایات به تبیین آنها پرداخت.
