به گزارش خبرگزاری بسیج، به نقل از رویترز، شرکت هلندی-بریتانیایی رویال داچ شل که از جمله بزرگترین شرکت های نفت و گاز جهان است در صورت حذف تحریم ها بدهی ٢ میلیارد دلاری خود به ایران را پرداخت خواهد کرد و به دنبال بررسی گزینه های موجود برای سرمایه گذاری در ایران خواهد بود.
به گفته ی یکی از مقامات این شرکت، در صورت برداشته شدن تحریم ها این شرکت بدهی ٢ میلیارد دلاری خود به شرکت ملی نفت ایران را پرداخت خواهد کرد و گزینه های موجود را برای سرمایه گذاری در بخش عظیم انرژی کشور بررسی خواهد کرد.
شل مدعی است تحریم‌ها علیه ایران مانع از پرداخت این پول شده است.
ادوارد دانیلز معاون اجرایی این شرکت در حوزه تجاری و توسعه ی کسب و کار اظهار داشت که در صورت برداشته شدن تحریم ها همکاری های ما با ایران بستگی به پیشنهادات جمهوری اسلامی ایران دارد. وی همراه با مقامات دولت انگلیس برای بازگشایی سفارتخانه این کشور به ایران آمده بود.
دانلیز اعلام کرد: از اینکه عضوی از هیئت اعزامی هستم خوشحالم. وی در ادامه افزود بعد از برداشته شدن تحریم ها گزینه های موجود را بررسی خواهیم نمود.
این شرکت نفت و گازی بزرگ به عنوان بخشی از هیئت اعزامی انگلیس با وزیر نفت ایران بیژن نامدار زنگنه و همچنین رئیس کل بانک مرکزی ولی الله سیف در تهران ملاقات کرد.
وی همچنین افزود ایران برای ما حوزه ی تجاری بالقوه و مهمی هست و در آینده هم خواهد بود اما همکاری ما با ایران می بایست هماهنگ با پروژه های دیگرمان در سراسر جهان باشد از این رو اگرچه ایران بازیگر بسیار بزرگی در زمینه ذخایر گاز و نفت می باشد اما پروژه همکاری با ایران هم لازم است از لحاظ اقتصادی برای شرکت به صرفه باشد.
بر اساس بررسی آماری انرژی جهانی که از سوی شرکت بی پی انجام شده است ایران ٩.٣ درصد ذخایر اثبات شده نفت جهان را دارا می باشد. این کشور از لحاظ ذخایر نفتی بعد از ونزوئلا، عربستان سعودی، و کانادا رتبه ی چهارم را به خود اختصاص داده است. به علاوه ایران ١٨.٢ درصد ذخایر گاز طبیعی جهان را نیز در خود جای داده است و حتی ذخایر گازی ایران از ذخایر کشور روسیه که ١٧.٤ درصد است، بیشتر می باشد.
این مقام اجرایی شل اطلاعاتی از زمان ورود مجدد نفت خام ایران به بازار ارائه نداد.
بر اساس این گزارش تحریم های غرب صادرات نفت ایران که تا پیش از سال ٢٠١٢ برابر با ٢.٥ میلیون بشکه در روز بود را به نصف یعنی ١.١ میلیون بشکه در روز کاهش دادند و این امر باعث شد ایران نتواند در طرح های مربوط به توسعه سرمایه گذاری کند و از پس هزینه های تجهیزات و تعمیرها برآید.
