وی با اشاره به سخن آیت الله آملی لاریجانی مبنی بر اینکه «مسأله شبیخون فرهنگی دشمن را باید جدی بگیریم» ابراز داشت: با توجه به انبوه دعاوی حقوقی و شکایتهایی که به صورت روزمره در قوه قضاییه وجود دارد، ظاهرا به قوه قضاییه مجال نمیدهد که درباره خطرهایی که دین مردم و سلامت اجتماع را تهدید میکند تفکر و رسیدگی داشته باشد.
عضو هیأت علمی دانشگاه تهران تصریح کرد: برخی از مسؤولان اسیر روزمره گی شدهاند و توجه ندارند، بیحجابی و فساد به صورت افسارگسیخته در حال فراگیری جامعه است و جامعه را همانند هجوم سیل نابود میکند.
وی تأکید کرد: با این وضعیت، رییس قوه قضاییه مجبور شده است که به صورت مصداقی، مسائلی را مطرح کند و از مسؤولان بخواهد که مجری قانون شوند و به صورت جدی و قاطعانه با مفاسد برخورد کنند.
کوشکی یادآور شد: به نظر میرسد که این تذکر قوه قضاییه در ساختار قضایی تأثیری نگذارد؛ چنان که تذکرات دلسوزان انقلاب همچون رهبر معظم انقلاب و مراجع تقلید در این زمینه بر زمین مانده است.
وی تصریح کرد: وضعیت امروز بیحجابیها و هنجارشکنیها، شباهتی با جامعه اسلامی ندارد؛ چنان که بدحجابی و فساد به هنجار تبدیل شده است و محجبه بودن و عفیف بودن در جامعه کمیاب و نایاب شده است.
عضو هیأت علمی دانشگاه تهران افزود: این تهدیدی برای جامعه اسلامی است که بنیان جامعه اسلامی را مدنظر قرار داده است و این هجمه فرهنگی از هر خطری میتواند خطرناکتر باشد؛ از اینرو رییس قوه قضاییه به یک تذکر شفاهی و سخنرانی بسنده نکنند.
وی تأکید کرد: مسؤولان عالی قضایی باید به صورت جدی از زیرمجموعههای خود مطالبه کنند که در زمینه کسانی که امنیت اخلاقی جامعه را به خطر میاندازند و مجرمی جرمی به نام تهاجم فرهنگی هستند، فارغ از ابعاد حقوقی جرم به عنوان یک جرم اجتماعی و اعتقادی با آن برخورد کنند.
کوشکی افزود: معضلات فرهنگی با طرح نظر، همایش و سخنرانی حل نمیشود؛ بنابراین باید در قالب ساز و کار اداری به صورت جدی مورد مطالبه قرار گیرد؛ تا بدنه قوه قضاییه نیز در این زمینه حرکت کند و به مقوله برخورد با مفاسد اجتماعی، شبیخون فرهنگی و سربازان بیجیره و مواجب دشمن وارد شود.
وی با اشاره به عدم توجه قوه مجریه به عرصه فرهنگ تصریح کرد: متأسفانه در طول دو دهه گذشته هیچ کدام از دولتها در زمینه مسائل فرهنگی دغدغهای نداشتهاند؛ بلکه در شرایطی خودشان مروج و پشتیبان شبیخون فرهنگی بودهاند؛ چنان که با بررسی وضعیت کنسرتها، سینما و امور فرهنگی در دولت فعلی و دولتهای قبل به این مطلب میتوان پی برد.
عضو هیأت علمی دانشگاه تهران افزود: امکانات بیتالمال به طور معمول در قوه مجریه به ترویج تهاجم و شبیخون فرهنگی منجر میشود و موارد استثنایی یافت میشود که درباره مقابله با تهاجم فرهنگی دغدغه جدی صورت گرفته باشد.
وی یادآور شد: با این توصیف نمیتوان امیدی به مجموعه قوه مجریه برای حل و پیگیری مسائل فرهنگی داشته باشیم؛ به ویژه در دوره فعلی که سیاست قوه مجریه بنا به گفته وزیر ارشاد بازکردن فضای فرهنگی است.
کوشکی افزود: باز شدن فضای فرهنگی کشور به جایی رسیده که بنیانهای فرهنگی جامعه به خطر افتاده است و کانون خانواده به عنوان محوریت و سنگ بنای جامعه، تهدید میشود؛ بنابراین قوه مجریه با این اوصاف نمیخواهد به این مسائل ورود پیدا کند.