آنچه اين روزها برباد رفته، ابهت پرسپوليس است. تيمي كه روزي پرطرفدار‌ترين تيم آسيا و يكي از محبوب‌ترين‌هاي اين قاره بود. اما حال كارش به جايي رسيده كه براي امرار معاش در پي اعانه جمع كردن است و كاسه گدايي مقابل ملت گرفته است.
کد خبر: ۸۵۶۳۲۲۶
|
۱۰ شهريور ۱۳۹۴ - ۱۴:۴۰
به گزارش خبرگزاري بسيج، آنچه اين روزها برباد رفته، ابهت پرسپوليس است. تيمي كه روزي پرطرفدار‌ترين تيم آسيا و يكي از محبوب‌ترين‌هاي اين قاره بود. اما حال كارش به جايي رسيده كه براي امرار معاش در پي اعانه جمع كردن است و كاسه گدايي مقابل ملت گرفته است پيش از اين اگر بود شايد باورش كار آساني نبود. اما سال‌هاست كه ديگر هيچ چيزي از پرسپوليس بعيد نيست. از تيمي كه مدام چون گوشت قرباني دست به دست اين مدير و آن مدير مي‌شود. بي‌آنكه باري از دوشش برداشته يا گرهي از مشكلاتش باز شود.  ظاهر ماجرا مثل هميشه مشكلات مالي است. مشكلاتي كه كمر تيم را خم كرده. اما واقعيت اين است كه با وجود يك بدهي هنگفت، مشكل سرخپوشان بيشتر مديريتي است نه مالي، كه اگر مالي بود، مي‌شد آن را با يك مديريت حساب شده حل و فصل يا حداقل سبكش كرد. حال آنكه اين بدهي هر ساله به دليل بي‌كفايتي مديراني كه مدام تغيير مي‌كنند سنگين و سنگين‌تر مي‌شود. 
بستن قراردادهاي مالي سنگين و قول و قرار پرداخت‌هاي ميلياردي، چند سالي است كه اجازه كمر راست كردن به پرسپوليس را نمي‌دهد، چراكه به‌رغم خالي بودن جيب باشگاه، رقم هايي كه در قرارداد بازيكنان ريز و درشت تيم نوشته مي‌شود نجومي و دور از تصور است. رقم‌هايي كه پرداخت آن در موعد مقرر همواره دردسري عظيم براي اين تيم بوده است. 
اما امروز، آنچه آبروي پرسپوليس را نشانه رفته و ابهت اين تيم را بيش از هر زمان ديگري بر باد مي‌دهد كاسه گدايي است كه مديران باشگاه مقابل هوادار تيم گرفته‌اند. مديراني كه از انجام وظايف عادي خود عاجز هستند و در مقابل ترجيح مي‌دهند بار مسئوليت خود را به دوش هواداري بگذارند كه صادقانه در تمام اين سال‌ها در سختي‌هاي تيم شريك بوده است. 
هرچند ماجراي مديريت پرسپوليس سر دراز دارد اما آنها كه امروز به واسطه دوستي‌ها و رفاقت‌ها پشت ميز مديريت پرسپوليس نشسته‌اند همان‌هايي هستند كه در بدو ورود مانند همتايان سابق خود وعده‌هاي رنگارنگ از حل مشكلات داده بودند. اما از آنجايي كه روزهاي كاري خود را در جايي جز دفتر باشگاه سپري كردند نتوانستند با مشكلات پرسپوليس به طور عملي مواجه شوند كه بخواهند راهي براي حل آنها بيابند. شايد هم به همين دليل بود كه اولين فكري كه به ذهنشان رسيد عملي و از صندوق پيشكسوتان هزينه كردند كه زودتر از حد تصور رقمي درشت به بدهي‌هاي انباشته تيم اضافه كنند.  البته آقايان مدعي هستند كه اين رقم را به زودي با سود آن باز خواهند گرداند اما از كجا، سؤالي بود كه ذهن بسياري را به خود مشغول كرده و حال به بدترين شكل ممكن پاسخ آن داده شده است. 
چشم مديران باشگاه كه تا ديروز به جيب دولت، ‌وزارت ورزش و صندوق‌هاي تحت مديريت‌شان بود حال به جيب هوادار پرسپوليس افتاده. هواداري كه اصلي‌ترين سرمايه اين باشگاه است و حال بايد براي احياي تيمش از جيب هزينه كند. چند سال قبل اگر بود شايد تصورش هم سخت مي‌شد. اما با راهي كه آقايان در پيش گرفته‌اند، عجيب نيست كه امروز كاسه گدايي مقابل هوادار باشگاه گرفته‌اند تا نيازهاي روزمره و بودجه تيم را جور كنند.  اوضاع مالي باشگاه اصلاً جالب نيست. آنقدر كه بازيكنان در سفرهاي خارج از تهران براي تهيه شام و بليت متعجب يكديگر را نگاه مي‌كنند. اما شايد اين مسئله از آن جهت تكرار مي‌شود كه احساسات هواداري كه روزي با نتايج تيمش در زمين بازي تحريك مي‌شد اين بار به شكل ديگري به جوش آمده و دست به جيب شود تا چاله‌هايي كه آقايان كنده‌اند را پر كند.  اين وقيح‌ترين راه ممكن براي پرداخت قراردادهاي ميلياردي باشگاه است و تيشه مي‌زند به ابهت پرسپوليسي كه به لطف مديريت‌هاي ضعيف آقايان زار و نزار است و تا خرخره در بحران. اما شرايط نامناسب پرسپوليس از اين اسفناك‌تر هم اگر باشد مديران آن حق اين را ندارند كه دست مقابل هوادار دراز كرده و از آنها توقع داشته باشند براي پر كردن جيب بازيكنان ميلياردي كه هيچ گلي به سر تيم نزده‌اند، هزينه كنند. 
ابهت پرسپوليس مدت‌هاست كه برباد رفته. شايد آن زماني كه بعد از هفته‌ها با تنها يك امتياز در انتهاي جدول به خواب رفته بود. اما اين وضعيت باعث نمي‌شد مديريت باشگاه اين حق را به خود بدهد كه براي رتق و فتق امور چشم به جيب هوادار تيم بدوزد. مديريتي كه تا ديروز مدعي بود به‌رغم نداشتن اسپانسر تيمش مشكل مالي ندارد امروز با چه رويي حرف از تأمين هزينه‌هاي باشگاه از جيب هواداران تيم مي‌زند؟
ارسال نظرات