موفقیت‌های علمی مهاجرین افغانستانی، بعد نادیده دیگری از حضور آنها در ایران است.چند وقت پیش یک تیم افغانستانی ساخت سازه‌های ماکارونی، مقام سوم کشوری را به دست آورد.
کد خبر: ۸۵۶۵۰۴۹
|
۱۵ شهريور ۱۳۹۴ - ۱۱:۰۴

به گزارش بسیج، چندی قبل مسابقه‌ای از سلسله مسابقات سازه‌های ماکارونی در سنندج برگزار شد که گروهی از جوانان مهاجر افغانستانی هم در این مسابقه شرکت کردند و موفق به کسب مقام سوم این مسابقات شدند.اتفاقی که گزاره معمولی برای رسانه‌های ایرانی نیست. رسانه‌هایی که معمولا مهاجرین را در قالب‌های کلیشه‌ای معمول خودشان جای می‌دهند.

«ناصر احمدی» سرپرست  این گروه، جوانی موفق است که همکلامی با وی همراه با آرامشی است که می‌توان به خوبی از متانتش حس کرد. جوان افغانستانی که متولد سال1372 است و گاهی هم شعر می‌سراید. خیلی زود ازدواج کرده است اکنون نیز یک دختر 4 ساله دارد.

احمدی در آغاز سخنانش اشاره‌ای به صحبت‌های حجت الاسلام و المسلمین نقویان می‌کند که به تازگی در تلویزیون شنیده است: «برای رسیدن به چیزهای خوب باید از بعضی از خوشی‌ها گذشت».نخبه افغانستانی در حال حاضر مشغول گذراندن تحصیلات در رشته عمران است و حدود یک سال است که با گروهش در مسابقات مختلف سازه‌های ماکارونی در ایران شرکت می‌کند.

گروهی که در این مدت کوتاه با شرکت در اکثر مسابقات سازه‌های ماکارونی در سراسر ایران توانسته‌اند در 80 درصد آنها، مقام اول، دوم و یا سوم را کسب کنند. موفقیتهایی که جوانان مهاجر افغانستانی با تجربه یک ساله خودشان از شرکت در این مسابقات، بدست آورده‌اند، در مقابل رقبایی است که اکثر آنها دارای تجربه‌های بیش از 6 سال هستند.

این بار نیز گروه سه نفری آنها در سنندج  با ساختن سازهای که 470 کیلوگرم را تحمل کرد، توانست رتبه سوم این مسابقات را کسب کند.سفری که همراه بوده با همان دلهره های معمول مسافرت برای مهاجرین.

سازه‌هایی که گروه سازه های ماکارونی ثامن بریج را بعد از بازگشتن از کار روزانه تا پاسی از شب در کنار هم مشغول به همکاری و تلاش نگه میداشت و سختی آن با ماه رمضان بیشتر شده بود.

سر صحبت که بیشتر باز می‌شود، به درد و دل‌هایی که گاه ناامیدی را برای گروه رقم زده، می‌رسیم که باعزم و اراده قوی و علاقه شدید جای خود را به شادی موفقیت آنها داده است. درد دل‌هایی که از هزینه‌های بالای شرکت در این مسابقات نشات گرفته، تا نامهربانی‌هایی که برای جذب حامی مالی از اطراف به آنها میرسد، همانند ماجرایی که ناصر احمدی برایمان تعریف کرد.

ماجرا از آنجا شروع شد که فردی قرار گذشته بود که به عنوان حامی مالی هزینه‌های شرکت در یکی از مسابقات را فراهم کند اما شرط کرده بود که به اندازه میزان هزینه‌هایی که پرداخت می‌کند، باید وی و دوستانش چک و یا سفته به عنوان ضمانت امضا کنند تا اگر در مسابقات مقامی کسب نکردند، آن شخص بتواند تمام هزینه‌ها را از آنها پس بگیرد.
حرفی که برای بسیاری ممکن بود، سنگ بزرگ و ناامیدی باشد برای ادامه راهشان اما این گروه با توکل پیش رفتند و با هر مشقتی راه را برای خودشان هموار کردند تا جایی که حتی در یکی از مسابقات سازه‌های ماکارونی در زنجان توانستند با ثبت رکورد 793 کیلوگرم، رکورد جهانی را نیز بشکنند اما با رأی نیمی از داوران مسابقه با گرفتن یک خطای کوچک، نتوانستند به این مقام برسند.

ناصر احمدی از جوانان موفق مهاجری است که سال سوم دبیرستان را با معدل 20 به پایان رسانده وحالا با وجود هزینه‌های زندگی مشترک، هزینه‌های مورد استفاده برای سازه‌های مود علاقه‌اش را با کار سخت در ضایعات و تدریس زبان انگلیسی و عربی و برنامه‌های کامپیوتری تأمین می‌کند.

تامین هزینه های بالایی مثل سفارش و خرید ماکارونی از ایتالیا برای ساختن سازه ها باعث شده است که آنها بیشتر اوقات در دو شیفت کار کننند تا بتوانند از پس مخارج آن بربیایند.

جای خالی دیگر همگروهان ناصر احمدی در این گفتگو احساس می‌شود. اما ناصر احمدی تنها نیست. ناصر احمدی‌های فراوانی در میان مهاجرین وجود دارند که با مشقت و سختیهای عالم مهاجرت دست و پنجه نرم می‌کنند و حرفی برای گفتن دارند.سفیرانی که با نگاهی مهربانانه تر می‌توان از آنها در دنیای مهاجرت با سربلندی یاد کرد.

ارسال نظرات