به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی سازمان بسیج کارگری کشور، در این دیدار، مادر شهید به بیان خاطراتی از فرزندش پرداخت.خلاصه‌ای از زندگی این شهید والامقام در ادامه می‌آید.
شهید سیدعباس اکبر
این شهید بزرگوار در تاریخ 7 بهمن ماه 1345 در خانواده ای مذهبی و متدین متولد شد. سیدعباس فرزند دوم از خانواده‌ای هشت نفره بود که دو برادر و سه خواهر داشت. پدربزرگ و عموی وی روحانی بودند و این شهید در فضای خانواده‌ای ولایتمدار و مذهبی رشد یافت و بالنده شد.
ساده زیستی شهید سیدعباس زبانزد همگان بود. بسیار کم غذا می‌خورد و اکثراوقات روزه‌دار بود. لباس نو نمی‌پوشید. گاهیدر مسیر مدرسه، مسافت زیادی را پیاده می‌رفت تا خودسازی نماید.
از همان دوران مدرسه سعی می‌کرد تا خرج خود را خودش تأمین کند. هنگام بیماری به دعا متوسل می‌شد و به وسیله دعا، شفا طلب می‌کرد. سیدعباس در مدرسه اسلامی درس خوانده بود و توجه خاصی به احادیث و آیات قرآن داشت.
در زمان جنگ تحمیلی، شهید اکبر در عملیات‌های مختلفی حضور داشت و در یکی از عملیات‌ها زخمی شد تا سرانجام در تاریخ 7 اسفندماه 1362 در عملیات خیبر پس از اصابت تیر و ترکش کاتیوشا به قلبش، به درجه رفیع شهادت نائل آمد. این اصابت به طوری بود که خانواده شهید از دست و پای وی او را شناسایی کردند وصورتش قابل شناسایی نبوده است.
گویند که شهید سید عباس اکبر قبل از شهادتش خواب می‌بیند که همسنگری شهیدش می‌گوید: اکبر! نماز شبرا ترک نکن که شهادتت نزدیک است. آخرین کلام شهید نیز قبل از شهادت، یازهرا و یاحسین بود.
پس از شهادت، برادرش او را در خواب می‌بیند و از احوالش می‌پرسد. می‌بیند که شهید در باغ‌ها و بوستان‌هاست و می‌گوید: این اولش است! نمی‌دانی اینجا چقدر زیبا و خوب است. به قول آقای بهشتی، بهشت را به بها می‌دهند، نه به بهانه...
این شهید بزرگوار در آن سال در کنکور شرکت کرده بود که پس از شهادتش، نتیجه اعلام می‌شود. او در آزمون کنکور و آزمون الهی، همزمان موفق شده بود.
روحش شاد.
انتهای پیام/
