حمله روزنامه حامی دولت به ۴ وزیری که به روحانی نامه نوشتند
به گزارش خبرگزاری بسیج، روزنامه دنیای اقتصادی در چند مطلب مختلف از نامه 4 وزیر به
روحانی به شدت انتقاد کرده است: روز گذشته، نامه‌ای از سوی 4 وزیر دولت
(اقتصاد، صنعت، کار و دفاع) خطاب به رئیس‌جمهور منتشر شد که با تمرکز بر
برخی شاخص‌های بورسی، شرایط فعلی اقتصاد کشور را نزدیک به بحران نشان
می‌داد. هرچند در این نامه، به‌صورت رسمی راهکاری ارائه نشده بود، اما در
میان خطوط نانوشته آن می‌توان رد پای دیدگاهی را مشاهده کرد که به طور ویژه
سیاست‌های پولی در دو سال اخیر را عامل رکود اقتصادی می‌داند.
فارغ از ترکیب غافلگیرکننده نویسندگان و شیوه غیرمعمول انتشار این نامه،
نکته‌ای که در آن جلب توجه می‌کند، تجویز ضمنی تغییر رویکرد سیاست‌گذار
پولی از مهار تورم به رکودزدایی است. این موضوع که در صورت اجرای
ضرب‌الاجلی می‌تواند یکی از مهم‌ترین دستاوردهای دولت یازدهم، یعنی کاهش
تورم را تحت‌تاثیر قرار دهد، به معنای تکرار اشتباهات گذشته و بازگشت
اقتصاد به فضای غیرکارآمد تولید خواهد بود...
این رویداد در حالی است که تاکنون اکثر دولتمردان از جمله وزیر اقتصاد
تاکید می‌کردند که تصمیم‌گیری درخصوص چالش‌های اقتصادی به شکل هماهنگ بوده
است، اما انتشار نامه روز گذشته می‌تواند به نوعی نشان‌دهنده اختلافی باشد
که تاکنون به این شکل مشهود نبوده است. واگرایی ایجاد شده در تیم اقتصادی،
بیش از اینکه ضرورت تغییر سیاست‌ها را طلب می‌کند، این تفکر را به‌وجود
می‌آورد که باید دلایل ایجاد‌کننده چنین واگرایی برطرف شود....
تعجب‌آور است که وقتی وزیر اقتصاد که خود باید ارائه‌دهنده راه‌حل برای
مشکلات اقتصادی باشد، با سربرگ وزارت متبوع خود، معضلات بورس و رکود
اقتصادی را بدون ارائه راه‌حل، به دیگران گوشزد می‌کند. آیا به‌نظر ایشان،
رفع موانع به گونه‌ای است که از اختیارات وزارت اقتصاد خارج است؟ آیا وزارت
اقتصاد ابزار کافی برای حل مشکلات ندارد؟ و شاید وزیر اقتصاد به همراه
دیگر وزرا در این اندیشه بوده‌اند که رویکرد آقای روحانی به اقتصاد به شکلی
است که کمتر به رکود توجه می‌کند و با عمومی کردن این نامه بر آن بوده‌اند
تا فشار را بر رئیس‌جمهوری برای پذیرش سخنان خود بیشتر کنند؟..
وزرای محترم بیش از آنکه خطر رکود را به‌طور عمومی به ریاست جمهوری گوشزد
کنند، باید از خود بپرسند که در کجای حرکت به سوی رونق قرار گرفته‌اند؟ آیا
فرصت‌های سرمایه‌گذاری را به خارجی‌ها عرضه داشته‌اند؟ آیا تلاشی برای
برداشتن موانع ورود آنان به‌خصوص موانع قانونی و مقرراتی انجام داده‌اند؟
آیا برنامه‌ای برای چگونگی خرج کردن درآمدهای به‌دست آمده دولت ناشی از
برطرف کردن تحریم‌ها در دست دارند؟ آیا آنان می‌دانند که از هم‌اکنون باید
برای عصر پساتحریم تلاش کنند و منافع ملی با جهد آنان برای افزایش بهره‌وری
رابطه مستقیمی دارد؟ پس به جای گزارش بدیهیات به رئیس‌جمهوری آن هم در
صحنه عمومی بهتر است آستینی بالا زنیم.
