خبرگزاری
بسیج - سرویس اخبار ویژه
قلم
به دستان حامی دولت همچنان به دنبال توجیه عدم حضور ملت ایران برای جشن خیابانی
هستند! اتفاقی که شاید کمتر کسی آن را پیش بینی می کرد! ایرانیانی که حتی پس از
باخت تیم ملی کشورشان در رقابتهای جام جهانی در مقابل آرژانتین برای شادی بخاطر
بازی خوب ایران به خیابان آمدند، همان مردمی که با هر پیشنویس توافق، پرچم به دست
در سطح خیابان حضور می یافتند اینبار با اعلام رسمی اجرای برجام و رفع تحریم ها
ترجیح دادند تا دل به واقعیات بسپرند و از ذوق زدگی پرهیز کنند!اتفاقی که برای
ارگان های خبری حامی دولت همچنان غیر قابل هضم است!تا آنجا که به هذیان نویسی روی
آورده اند!
حسین
عبدالهاشم پور در ارگان خبری رسمی دولت ضمن
یادداشتی که می کوشید عدم حضور مردم را توجیه کند ناخواسته موفقیت دولت روحانی را در چرخاندن چرخ زندگی ملت زیر
سوال برد!
این
روزنامه نگار در بخشی از یادداشت کوتاه خود در روزنامهی ایران نوشت:« ما مردمان
شادی بودیم، هر چند آن دور دورها اما واقعاً خوش بودیم، میگویند ماه و فصلی نبود
که بهانهای برای شادی مهیا نباشد، اما کی،کجا،چرا آدم هایی شدیم که بیشتر درد دل
داریم و سگرمههای مان شده چند کیلو از وزن مان، حسابش از دست یکی مثل من در رفته
است؛ شاید شادیهای جمعی، همین شادیهای خیابانی به بهانه پیروزیهای فوتبالی،
انتخاباتی، هستهای و هر چیز دیگری، میتوانست ما را از چمباتمه زدن در قوطی کبریت
هایمان به راه باز آورد اما گویا در چاه این آبادی، چکهای آب نمانده است؛ مثلاً
یکشنبه ٢٧ دی که مردم اولین صبح بدون تحریم را به هم خیر باش میگفتند، به کل
یادشان رفته بود برای جشن به خیابان بیایند؛ گویا جشن گرفتن، خندیدن، پایکوبی کردن
هم مقدمه معروفی به نام دل خوش میخواهد برخی کارشناسان این آلودگی هوا را پاس میدارند
چون ماسکها این صورتهای دمق و خموده را پشت سفیدی پنهان میکنند...»
عبدالهاشم پور در ادامه با اشاره به
قطعهای که «محسن چاووشی» به مناسبت رفع تحریم ها اجرا کرده است ، بدون اشاره به
وعدههای اقتصادی محقق نشدهی دولت و رکود بی سابقهای که مالحصل تدبیر دوسال و
نیمهی دولت اعتدال است، نوشت: «اکنون بعد از دیپلماسی، نوبت هنر است که حال مردم
را بهبود بخشد، بماند که خود هنر بخصوص موسیقی به دیپلماسی، به عنوان دارویی برای
درمان دلواپسی و شکستن تابوی کنسرت نیاز مبرم دارد.»
به
نظر می رسد حال که وعدههای سرخرمن 100 روزهی دولت که 800 روز هم از آن می گذرد
در هالهای از دود و رکود فرو رفته است،
همچنان دیوار دلواپسان واقعی عزت و دلسوزان حقیقی چرخ زندگی ملت از دولت راستگویان
کوتاه تر است! بیش از دو سال و نیم از روی کار امدن دولت حسن روحانی گذشته است این
روز ها هم چرخ سانتریفیوژ ها و هم چرخ زندگی مردم لنگ می زند!