به گزارش خبرگزاری بسیج استان چهارمحال و بختیاری؛ برای حل این مشکل باید دستگاههای اجرایی دست به دست هم دهند و تدابیری را در این خصوص بیاندیشند.
نیروی انتظامی استان چهارمحال و بختیاری فعالیتهای موثری برای تشویق و ترویج فرهنگ حجاب و عفاف در استان انجام داده است که باید از زحمات این دستگاه قدردانی کرد.
برگزاری دورهها و کلاسهای آموزشی برای دانشآموزان، برگزاری کلاس برای خانمهای بدحجاب ، تقدیر از زنان با حجاب در سطح شهر و فرهنگسازی از طریق کتاب، بروشور و سی دی ازجمله فعالیتهایی است که توسط نیروی انتظامی استان صورت گرفته است.
اما این سوال همیشه وجود دارد که آیا فقط نیروی انتظامی مسئول ترویج و فرهنگسازی حجاب و عفاف است؟
قابل درک است که پاسخ این سوال منفی است و نزدیک به 26 دستگاه وظیفه فرهنگسازی در امر حجاب و عفاف را برعهده دارند اما متاسفانه در جامعه فقط نیروی انتظامی به عنوان مسئول شناخته میشود که اشتباهی بزرگ است.
در استان چهارمحال و بختیاری فعالیتهای خوبی در این امر انجام گرفته است و جلسات متعددی برای اجرای این امر در استان برگزار شده اما برگزاری این جلسات و فعالیتها باتوجه به اینکه ضروری است اما کافی نیست.
این باور غلط در جامعه پدید آمده است که بدحجابی یعنی آزادی و این در حالی است که حجاب مصونیت است و نه محدودیت و فرد بدحجاب نه تنها خود دچار مشکلات متعددی همچون فروپاشی خانواده، مورد آزار و اذیت قرار گرفتن و به عنوان وسیله به این فرد نگاه کردن میشود بلکه باعث فروپاشی خانوادههای مختلف و بالا رفتن فحشا در جامعه میشود.
فرد با حجاب به خاطر این ویژگی خود در جامعه از عزت و احترام بالایی برخوردار است و نه تنها حجاب مانعی برای پیشرفت یک زن محسوب نمیشود بلکه عاملی موثر در بدست اوردن افتخارات بسیار است.
یکی از توطئههای دشمن برای مسلط شدن بر یک جامعه از جنگ نرم استفاده میکنند که میتوان از عنوان شبیه خون فرهنگی نیز یاد کرد از بین بردن اعتقادات مردم جامعه بهصورت آهسته است و به چالش کشیدن اعتقادات یکی از راههای دشمن برای تسلط بر جامعه است که باید جوانان و نوجوانان از این توطئه دشمن آگاه شوند.
گفتنی است در قرآن در آیه ۳۰ سوره نور و آیه ۳۱ سوره نور نیز به حجاب توصیه شده است.
قُل لِّلْمُؤْمِنِینَ یَغُضُّوا مِنْ أَبْصَارِهِمْ وَیَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ ذَلِکَ أَزْکَى لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ خَبِیرٌ بِمَا یَصْنَعُونَ
ای رسول ما، به مردان مؤمن بگو تا چشمها بپوشند [نگاههایشان را کوتاه کنند یعنی هنگام نگاه به یکدیگر به صورت خیره به هم نگاه نکنند. از نگاه به گونه وراندازی پرهیز کنند] و فروج و اندامشان را (از کار زشت با زنان) محفوظ دارند که این بر پاکیزگی (جسم و جان) شما اصلح است و البته خدا به هر چه می کنید آگاه است.
وَقُل لِّلْمُؤْمِنَاتِ یَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصَارِهِنَّ وَیَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَلَا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلَّا مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَلْیَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلَى جُیُوبِهِنَّ وَلَا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلَّا لِبُعُولَتِهِنَّ أَوْ آبَائِهِنَّ أَوْ آبَاء بُعُولَتِهِنَّ أَوْ أَبْنَائِهِنَّ أَوْ أَبْنَاء بُعُولَتِهِنَّ أَوْ إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِی إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِی أَخَوَاتِهِنَّ أَوْ نِسَائِهِنَّ أَوْ مَا مَلَکَتْ أَیْمَانُهُنَّ أَوِ التَّابِعِینَ غَیْرِ أُوْلِی الْإِرْبَةِ مِنَ الرِّجَالِ أَوِ الطِّفْلِ الَّذِینَ لَمْ یَظْهَرُوا عَلَى عَوْرَاتِ النِّسَاء وَلَا یَضْرِبْنَ بِأَرْجُلِهِنَّ لِیُعْلَمَ مَا یُخْفِینَ مِن زِینَتِهِنَّ وَتُوبُوا إِلَى اللَّهِ جَمِیعًا أَیُّهَا الْمُؤْمِنُونَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ ﴿۳۱﴾
ای رسول به زنان مؤمن بگو تا چشمها را (از نگاه ناروا) بپوشند و فروج و اندامشان را از عمل زشت محفوظ دارند و زینت و ارایش خود را جز آنچه قهرا ظاهر می شود بر بیگانه آشکار نسازند و باید روسری (مقنعه) خود را بر روی سینه و گریبان خویش قرار دهند و زینت و جمال خود را آشکار نسازند جز برای شوهران خود و پدران و پدران شوهر و پسران خود و پسران شوهر و برادران خود و پسران برادر و خواهران خود و زنان خود (یعنی زنان مسلمه) و کنیزان ملکی خویش و اتباع (خانواده که رغبت به زنان ندارند) از زن و مرد یا طفلی که هنوز بر عورت و محارم زنان آگاه نیستند (و از غیر این اشخاص مذکور احتجاب و احتراز کنند) و آن طور پا به زمین نزنند که خلخال و زیور پنهان پاهایشان معلوم شود [بگونه ای راه نروند که جلب توجه کنند] و ای اهل ایمان همه به درگاه خدا توبه کنید باشد که رستگار شوید.
پس چه بهتر که بهجای تبعیت از فرهنگ بی ریشه غرب از فرهنگ و اعتقادات خود استفاده کنیم و به جای الگو قرار دادن برخی افراد که هیچگونه شباهتی ندارند قرآن را فانوس راه خود قرار دهیم تا که گمراه نشویم و دیگران را نیز به گمراهی نیندازیم.
اگر بخواهیم به تاثیرات و نتایج بدحجابی در جامعه اشاره کنیم باید به افزایش امار طلاق ثبتی، محبتی و...، افزایش فحشا، بالا رفتن آمار آزار و اذیت زنان بدحجاب، بالا رفتن تعداد فرزندان طلاق و تاثیرات مخرب آن بر روی کودکان اشاره کرد.
به قلم فاطمه بیاتی اشکفتکی