حجت الاسلام سلیمانی در گفتگو با بسیج عنوان کرد
استناد به انتصاب زیاد‌بن‌ابیه در نقد شورای نگهبان؛ مغالطه و تحریف تاریخ
عضو هیئت علمی موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره) گفت: پشت سر این استشهادات غلط تاریخی یا اهداف سیاسی وجود دارد که میخواهند به شورای نگهبان فشار بیاورند تا افرادی که صلاحیت لازم در ابعاد اخلاقی و دینی و اعتقادی ندارند تایید شوند و یا اینکه این اظهارات به علت ضعف مطالعات در زمینه تاریخ اسلام و شناخت معیارهای کارگزار صالح از منظر اسلام است.
حجت الاسلام دکتر جواد سلیمانی محقق و پژوهشگر تاریخ اسلام در گفتگو با خبرنگار سیاسی خبرگزاری بسیج با انتقاد از اظهارات اخیر رئیس جمهور در دیدار با استانداران و بیان استشهادات اشتباه تاریخی وی تصریح کرد: از مسلمات کلمات امیرالمومنین(علیه السلام)، در نصب استانداران و کارگزاران این است که ایشان تخصص و مدیریت و تعهد و اسلامیت را در کنار هم لحاظ میکردند.
سلیمانی ادامه داد: یعنی یک حدنصابی را برای هر دو در نظر میگرفتند و اگر میدیدند کسی این حدنصاب ها را رعایت نمیکند تصمیم دیگری در مورد آن میگرفتند و بعضا این افراد را عزل میکردند.
نمونه های تاریخی درخصوص لزوم تعهد و تخصص در نصب استانداران توسط امیرالمومنین (علیه السلام)
این محقق و پژوهشگر تاریخ اسلام در توضیح بیشتر افزود: در این راستا باید به همه سخنان حضرت امیر المومنین (علیه السلام) و ویژگیهای همه کارگزاران ایشان توجه کرد؛ آن وقت است که میتوان اثبات کرد با استشهادات و مویدات کافی برداشت ما درست است یا غلط! اینکه فقط به یک استاندار توجه کنیم، آن هم تمام جوانب و ملاحظاتی را که در نصب این استاندار بوده مدنظر قرار ندهیم، کار را دشوارکرده و موجب تحریف تاریخ و سیره معصومین( علیهم اسلام) میشود.
این استاد حوزه و دانشگاه با بیان اینکه شواهد تاریخی در این موضوع زیاد است تصریح کرد: حضرت علی (علیه السلام) استاندارانی داشت که این افراد نسبت به استفاده از بیت المال تساهل داشته و از آن به نفع خود استفاده می کردند مثل اشعث بن غیث که در حفظ بیت المال آدم امینی نبود ولی مدیری قوی بود؛ به همین علت، حضرت او را از استانداری آذربایجان عزل کرد و اموالش را نیز از او تحویل گرفت.
سلیمانی به عثمان بن حنیف که والی امیر المومنین (علیه السلام) در بصره و فرد باتقوایی بود اشاره کرد و افزود: این فرد در یک مجلسی که خاص اشراف بود و پذیرایی اشرافی از او انجام گرفته بود شرکت کرد؛ امام (علیه السلام) نیز با اینکه این فرد از بیت المال اصلا استفاده نکرده بود، نامه توبیخ آمیزی به او نوشتند که چرا در آن مجلس شرکت کرده است.
این پژوهشگر تاریخ اسلام در ادامه افزود: همچنین مُنذر بن جارود استاندار حضرت (علیه السلام) در فارس به خاطر گرفتن 4هزار درهم به سختی توبیخ شد و مورد سرزنش امیرالمومنین (علیه السلام) قرار گرفت.
سلیمانی گفت: برخی از استانداران به علت عدم تعهدات دینی وقتی تخلف میکردند به معاویه میپیوستند؛ چرا که از منظر حضرت علی (علیه السلام) نه تنها شایستگی استانداری نداشتند بلکه تنبیه نیز می شدند؛ مانند مصقلة بن هبیره، فرماندار امام در فیروز آباد از شهرستانهای استان فارس.
وی ادامه داد: در خصوص شریح قاضی نیز امام به او نامه مینویسد و او را توبیخ میکند که شنیده ام خانه ای مجلل و با قیمت بالایی خریده ای؛ همه این موارد نشان میدهد که حضرت (علیه السلام) برای اسلامیت، اخلاق و موازین اسلامی اهمیت فوق العاده ای قائل است؛ به طوریکه اگر تعهدات دینی کارگزاران ضعیف باشد، آنها را مناسب برای کارگزاری نظام اسلامی نمی دانند.
زیاد بن ابیهِ زمان حضرت علی(علیه السلام) با زیادِ زمان معاویه متفاوت است
عضو هیئت علمی موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره) با بیان اینکه در وقایع تاریخی نمیتوانیم به این سادگی و یک طرفه قضاوت کنیم گفت: باید در این راستا تمام جوانب را دید و اظهارنظر کرد؛ درخصوص زیاد بن ابیه نیز این فرد دو شخصیت دارد، زیاد بن ابیه مرحله اول و زیاد بن ابیه مرحله دوم.
سلیمانی ادامه داد: زیاد بن ابیه در مرحله اول زندگی اش؛ یک کارگزار لایقی است همراه با حدنصاب لازمی از تدین و تعهد؛ امام (علیه السلام) نیز در دوران حکومت خود با او مشکلی ندارد و ازین رو از او استفاده میکند، اما این فرد بعدها با معاویه هم دست و هم پیمان شده و حاکم کوفه و دگرگون میشود؛ او در این مرحله دوم از زندگی خود یک فرد فاسد و خونریزی بود که در قتل حجربن عدی و دیگر شیعیان دخالت داشت.
این استاد حوزه و دانشگاه تاکید کرد: حضرت علی (علیه السلام) نیز آن موقع قصاص قبل از جنایت نمیکند با این استدلال که چون این فرد بعدا تغییر خواهد کرد من از او استفاده نکنم؛ زیاد بن ابیه زمان حضرت امیرالمومنین (علیه السلام) حد نصاب ها را داشت و آنچه که ما از زیاد به عنوان یک شخصیت پلید میشناسیم مربوط به مرحله دوم زندگی او و بعد از زمان حکومت حضرت است.
قیاس آقای روحانی؛ نادرست، مغالطه و تحریف تاریخ است
عضو هیئت علمی موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره) اظهار داشت: قیاس آقای روحانی درست نبوده و مغالطه و تحریف تاریخ است و این استشهادات آقای روحانی در گذشته نیز نسبت به وقایع تاریخی دیگر از جمله انگیزه صلح امام حسن( علیه السلام ) و عفو بلال حبشی بیان شده بود که از پشتوانه تاریخی درست و محکمی برخوردار نیست.
سلیمانی در چرایی این قیاسهای رئیس جمهور خاطرنشان کرد: پشت سر این استشهادات غلط تاریخی یا اهداف سیاسی وجود دارد که میخواهند به شورای نگهبان فشار بیاورند تا افرادی که صلاحیت لازم در ابعاد اخلاقی و دینی و اعتقادی ندارند تایید شوند و یا اینکه این اظهارات به علت ضعف مطالعات در زمینه تاریخ اسلام و شناخت معیارهای کارگزار صالح از منظر اسلام است.
سلیمانی ادامه داد: یعنی یک حدنصابی را برای هر دو در نظر میگرفتند و اگر میدیدند کسی این حدنصاب ها را رعایت نمیکند تصمیم دیگری در مورد آن میگرفتند و بعضا این افراد را عزل میکردند.
نمونه های تاریخی درخصوص لزوم تعهد و تخصص در نصب استانداران توسط امیرالمومنین (علیه السلام)
این محقق و پژوهشگر تاریخ اسلام در توضیح بیشتر افزود: در این راستا باید به همه سخنان حضرت امیر المومنین (علیه السلام) و ویژگیهای همه کارگزاران ایشان توجه کرد؛ آن وقت است که میتوان اثبات کرد با استشهادات و مویدات کافی برداشت ما درست است یا غلط! اینکه فقط به یک استاندار توجه کنیم، آن هم تمام جوانب و ملاحظاتی را که در نصب این استاندار بوده مدنظر قرار ندهیم، کار را دشوارکرده و موجب تحریف تاریخ و سیره معصومین( علیهم اسلام) میشود.
این استاد حوزه و دانشگاه با بیان اینکه شواهد تاریخی در این موضوع زیاد است تصریح کرد: حضرت علی (علیه السلام) استاندارانی داشت که این افراد نسبت به استفاده از بیت المال تساهل داشته و از آن به نفع خود استفاده می کردند مثل اشعث بن غیث که در حفظ بیت المال آدم امینی نبود ولی مدیری قوی بود؛ به همین علت، حضرت او را از استانداری آذربایجان عزل کرد و اموالش را نیز از او تحویل گرفت.
سلیمانی به عثمان بن حنیف که والی امیر المومنین (علیه السلام) در بصره و فرد باتقوایی بود اشاره کرد و افزود: این فرد در یک مجلسی که خاص اشراف بود و پذیرایی اشرافی از او انجام گرفته بود شرکت کرد؛ امام (علیه السلام) نیز با اینکه این فرد از بیت المال اصلا استفاده نکرده بود، نامه توبیخ آمیزی به او نوشتند که چرا در آن مجلس شرکت کرده است.
این پژوهشگر تاریخ اسلام در ادامه افزود: همچنین مُنذر بن جارود استاندار حضرت (علیه السلام) در فارس به خاطر گرفتن 4هزار درهم به سختی توبیخ شد و مورد سرزنش امیرالمومنین (علیه السلام) قرار گرفت.
سلیمانی گفت: برخی از استانداران به علت عدم تعهدات دینی وقتی تخلف میکردند به معاویه میپیوستند؛ چرا که از منظر حضرت علی (علیه السلام) نه تنها شایستگی استانداری نداشتند بلکه تنبیه نیز می شدند؛ مانند مصقلة بن هبیره، فرماندار امام در فیروز آباد از شهرستانهای استان فارس.
وی ادامه داد: در خصوص شریح قاضی نیز امام به او نامه مینویسد و او را توبیخ میکند که شنیده ام خانه ای مجلل و با قیمت بالایی خریده ای؛ همه این موارد نشان میدهد که حضرت (علیه السلام) برای اسلامیت، اخلاق و موازین اسلامی اهمیت فوق العاده ای قائل است؛ به طوریکه اگر تعهدات دینی کارگزاران ضعیف باشد، آنها را مناسب برای کارگزاری نظام اسلامی نمی دانند.
زیاد بن ابیهِ زمان حضرت علی(علیه السلام) با زیادِ زمان معاویه متفاوت است
عضو هیئت علمی موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره) با بیان اینکه در وقایع تاریخی نمیتوانیم به این سادگی و یک طرفه قضاوت کنیم گفت: باید در این راستا تمام جوانب را دید و اظهارنظر کرد؛ درخصوص زیاد بن ابیه نیز این فرد دو شخصیت دارد، زیاد بن ابیه مرحله اول و زیاد بن ابیه مرحله دوم.
سلیمانی ادامه داد: زیاد بن ابیه در مرحله اول زندگی اش؛ یک کارگزار لایقی است همراه با حدنصاب لازمی از تدین و تعهد؛ امام (علیه السلام) نیز در دوران حکومت خود با او مشکلی ندارد و ازین رو از او استفاده میکند، اما این فرد بعدها با معاویه هم دست و هم پیمان شده و حاکم کوفه و دگرگون میشود؛ او در این مرحله دوم از زندگی خود یک فرد فاسد و خونریزی بود که در قتل حجربن عدی و دیگر شیعیان دخالت داشت.
این استاد حوزه و دانشگاه تاکید کرد: حضرت علی (علیه السلام) نیز آن موقع قصاص قبل از جنایت نمیکند با این استدلال که چون این فرد بعدا تغییر خواهد کرد من از او استفاده نکنم؛ زیاد بن ابیه زمان حضرت امیرالمومنین (علیه السلام) حد نصاب ها را داشت و آنچه که ما از زیاد به عنوان یک شخصیت پلید میشناسیم مربوط به مرحله دوم زندگی او و بعد از زمان حکومت حضرت است.
قیاس آقای روحانی؛ نادرست، مغالطه و تحریف تاریخ است
عضو هیئت علمی موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره) اظهار داشت: قیاس آقای روحانی درست نبوده و مغالطه و تحریف تاریخ است و این استشهادات آقای روحانی در گذشته نیز نسبت به وقایع تاریخی دیگر از جمله انگیزه صلح امام حسن( علیه السلام ) و عفو بلال حبشی بیان شده بود که از پشتوانه تاریخی درست و محکمی برخوردار نیست.
سلیمانی در چرایی این قیاسهای رئیس جمهور خاطرنشان کرد: پشت سر این استشهادات غلط تاریخی یا اهداف سیاسی وجود دارد که میخواهند به شورای نگهبان فشار بیاورند تا افرادی که صلاحیت لازم در ابعاد اخلاقی و دینی و اعتقادی ندارند تایید شوند و یا اینکه این اظهارات به علت ضعف مطالعات در زمینه تاریخ اسلام و شناخت معیارهای کارگزار صالح از منظر اسلام است.
ارسال نظرات
غیرقابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۰
آخرین اخبار
