وی با بیان اینکه افرادی از طیف های مختلف و با نگرش های متفاوت فیلم های متنوعی را می سازند و به مردم عرضه می کنند افزود: ولی من فکر می کنم این جشنواره با همین اوضاع و سیاست سال بعد هم ادامه پیدا می کند یعنی اتفاق نو در فضای جشنواره فیلم فجر رخ نمی دهد و دلیل عمده هم این است که استراتژی و مبنای اصولی جشنواره هنوز اصلاح نشده است.
گبرلو ادامه داد: لازم است در یک فضای گفتگو و پژوهش و تحقیق این استراتژی ها بازنگری شود تا ما بتوانیم به آنچه که مطلوب وضعیت امروز ایران اسلامی است برسیم وگرنه فیلم سازها و سینمای ایران مسیر خود را می روند، سیاست گذارهای سینمایی به روش خویش عمل می کنند و مردم ایران هم که دغدغه های خاص خود را دارند مسیر خود را با شتاب و سرعت طی می کنند و متاسفانه هیچ کس به دیگری کمک نمی کند و سودی هم برای هیچ یک از طرفین نخواهد داشت.
* تاثیر مشکلات اقتصادی بر محتوای فیلم ها
مجری و تهیه کننده سابق برنامه هفت گفت: سینمای ایران که همیشه مشکل اقتصادی و سرمایه دارد مجبور می شود با تماشاگر محدودی به جلو رود و مضمون ها و قصه هایی را انتخاب کند که شخصی باشد و در فضای ارزان درست شود.
وی افزود: سینماگران به خاطر اینکه به هزینه های یک فیلم برسند متوسل به پخش های مختلف از جمله کشورهای خارجی می شوند بنابراین فیلم های ارزان و بی خاصیت از نگاه مردم ساخته می شود در صورتی که اگر ما می توانستیم این استراتژی را تغییر دهیم به صنعت سینما یک رونق دوباره ای می دادیم به این ترتیب هم طیفی که نگاه و دید ارزشی دارد و هم خود سینماگران به وضعیت مطلوبی می رسیدند.
گبرلو گفت: ما جمعیت انبوهی از تماشاگران سینما را داریم که به سینما نمی آیند و آن را جزء برنامه های فرهنگی خود انتخاب نکرده اند دلیل عمده اش هم این است که فیلم های ساخته شده متناسب با حال و هوای آنها نیست مردم دوست دارند فیلم ها در وهله اول سرگرم کننده و امیدوار کننده باشد شادابی ونشاط برای آنها ایجاد کند وقتی خانواده ای تصمیم دارد هفته ای یکبار به سینما برود انتظار دارد خانواده اش از دیدن فیلم بهره لازم را هم از لحاظ ساختاری و هم از لحاظ مضمونی ببرد و با روحیه شاد از سینما بیرون بیاید ولی متاسفانه فیلم های ما در حال حاضر اینگونه نیست.
وی ادامه داد: دلیل عمده اش این است که ما قصه های خوبی نداریم و در سینمای ایران قصه ها خوب پرداخت نمی شود در این قصه ها یا تماشاگر رها می شود و یا به سمت پوچی و تلخی و ناامیدی بیشتر گرایش پیدا می کند و این نه تنها خلاف ذائقه تماشاگر ایرانی است بلکه در تضاد با ذائقه تماشاگر عام در دنیا است.
* نباید به سمت سیاه نمایی شدید حرکت کنیم
گبرلو افزود: فیلم اجتماعی به هر حال تا حدودی تلخ و گزنده است اگر بخواهیم از موضوعات تلخ اجتماعی سخن بگوییم طبیعتا فیلم شادی نخواهیم داشت ولی نباید به سمت سیاه نمایی شدید حرکت کنیم عده ای خاص از این فیلم ها که به موضوعات اجتماعی می پردازند لذت می برند برای خواص جذابیت دارد و آنها در مورد این فیلم ها به بحث و گفتگو می پردازند ولی مردم اینگونه نمی پسندند.
مجری و تهیه کننده سابق برنامه هفت گفت: تعریف عامه مردم از سینما در درجه اول شادابی و نشاط و سرگرمی است و متاسفانه ما این مسئله را برای تماشاگر ایرانی نداریم و به همین دلیل قشر عظیمی از مردم ایران خیلی رغبت نمی کنند به سینما بروند در صورتی که اگر یک فیلم خوب ساخته شود خود به خود سینه به سینه نقل می شود و همه مایل می شوند که به سینما بروند.
وی افزود: ما در طول تاریخ سینمای پس از انقلاب تعداد محدودی از این فیلم ها داشتیم که با وجود اینکه تبلیغات وسیعی هم برای آنها صورت نگرفت ولی مردم آمدند و با جون و دل فیلم ها را با خانواده دیدند فیلم هایی که طیف وسیعی از مردم ایران را جذب خود کرد اما تعداد این فیلم ها شاید به اندازه انگشتان دست باشد بنابراین معضل اساسی سینمای ایران نداشتن قصه های خوب و ساختار درست است که بتواند به تماشاگر شادابی و امید دهد و همین باعث شود که تماشاگر دوباره به سینما امیدوار شود و آن را در برنامه ریزی های خود قرار دهد.
گبرلو در ادامه گفت: ویژگی دیگری که فیلم های امسال داشت این بود که نشان میدهد فیلم سازهای ما از نظر ساختار و تکنیک خیلی خوب عمل می کنند و می توانند با سینمای دنیا رقابت کرده و حتی جلوتر از آنها باشند این بسیار امیدوار کننده است که جوانهایی که وارد سینما می شوند با شور و هیجان و خلاقیت وارد این کار می شوند و نشان می دهد که ما نسبت به سینمای قبل و بعد انقلاب و سینمای کشورهای همسایه موقعیت طلایی داریم و از این جهت موفقیت آمیز است ولی طبیعتا سینمای ایران در درون خود ضعف های اساسی دارد که اگر این ضعف ها را برطرف نکند تماشاگران خود را از دست می دهد که الان این اتفاق افتاده است.
گبرلو اظهار داشت: من شخصا "بادیگارد"
را خیلی دوست داشتم و اندیشه ابراهیم
حاتمی کیا را بسیار می پسندم و او را گوهر سینمای انقلاب اسلامی می دانم اتفاقاتی
در جهان اسلام می افتد که ایران باید به عنوان سردمدار باشد کما اینکه در عرصه
سیاست ما سردمدار در منطقه و جهان اسلام هستیم و حرف اول را ما می زنیم و نقش
فرماندهی را به گونه ای از لحاظ فکری
و اندیشه ای به عهده گرفته ایم ولی از
ابزار سینما در این حوزه کمتر استفاده
کرده ایم متاسفانه سینما به اندازه سیاست مداران ما وارد میدان نشده و بین سینما و
سیاست های امروز ایران اسلامی و جهان اسلام خیلی فاصله وجود دارد.
وی تصریح کرد: یکی از دغدغه های ما مسلمان ها ابراز همدردی و همدلی با مسلمان های دنیا است و طبیعتا در این حوزه هنر و سینما می توانند نقش بسیار مفید و موثری داشته باشند سینماگران می توانستند در این حوزه ها وارد شده و همراه باشند همچنان که در زمان جنگ اگر به یاد بیاوریم همزمان با جنگ، سینمای ایران در جاهایی خیلی خوب همراهی کرد و توانست موفق باشد و همین هم باعث شد که سینما در طول جنگ آن شور و هیجان خود را برای رزمنده ها و خانواده هایشان ایجاد کند.
گبرلو تأکید کرد: جهان اسلام در حال حاضر به بیان مظلومیت های خودش و ابراز همدردی و ایجاد همبستگی نیاز دارد سینمای ایران حضور خیلی کمرنگی در این حوزه دارد در وهله اول سیاست گذار های سینمای ایران هستند که باید این بستر را برای اهالی سینما فراهم کنند که اینها به تحقیق و پژوهش برسند و موقعیت امروز جهان اسلام را درک کنند ما ضعف جدی و اساسی داریم که اهالی سیاست هیچ گاه با فیلم سازان گفتما ن ندارند در صورتی که اثر هنری زمانی خلق می شود که ما بتوانیم تبادل اندیشه کنیم و به نوعی از لحاظ فکری فیلم ساز را به اقناع برسانیم که او بتواند یک اثر هنری خلق کند چرا که به صورت دستوری و حکمی هیچ فیلم سینمایی مناسب و مطلوبی خلق نمی شود.
* بستر برای همدلی سیاستمدران و اهالی سینما فراهم نشده است
وی گفت: بنابراین این ضعف جدی سیاست گذارهای سینمایی ما است که بستر را برای ایجاد همدلی و گفتگو بین سیاستمداران و اهالی سینما فراهم نکرده اند به عنوان مثال تا به حال ندیده ایم که سینماگران با وزیر امور خارجه دیدار داشته باشند در صورتی که سیاستمداران در طیف ها و جریان های مختلف همیشه یا به حضور وزیر خارجه می رسند و یا وزیر امور خارجه در جمع آنها حضور پیدا می کند همانطور که نماینده های مجلس در سرنوشت کشور موثرند هنرمندان نیز با ابزار هنری خود تاثیر گذارند وزیر امور خارجه می تواند اتفاقاتی که در جهان اسلام می افتد را برای هنرمندان بیان کند و این بستر را فراهم کند که هنرمندان سینما نیز بیشتر همراه شوند.
گبرلو ادامه داد: در طول تاریخ همیشه سیاست مداران سینماگران با خود همراه می کردند به همین دلیل فیلم های تاریخی خیلی خوب ساخته شده اما در ایران این اتفاق نمی افتد مثلا در عرصه دفاع حرکت های بسیار بزرگی در ایران رخ می دهد که ما نمونه های آن را در برنامه های تلویزیونی می بینیم و از آن طرف دیدیم که بسیاری از شخصیت های سیاسی را برای بازدید و توضیح دادن دعوت می کنند ولی ندیدیم جمعی از هنرمندان را به این مجامع دعوت کنند تا از نزدیک شاهد این رشادت ها باشند وقتی این اتفاقات نمی افتد ما هیچ فیلمی در این حوزه در جشنواره نمی بینیم.
مجری و تهیه کننده سابق برنامه هفت اظهار داشت: فیلم یا یک اثر هنری باید در ذهن هنرمند تراوش کند و ذهن او آماده باشد برای این کار سیاست گذارها بسیار کوتاهی می کنند در این فضایی که جهان اسلام با شتاب در حال حرکت است مبارزات متعددی صورت گرفته و دشمن های زیادی وجود دارد در این میان ما اصلا از ابزار سینما استفاده نمی کنیم سینماگر بر اساس ذهنیات خود فیلم می سازد ما باید سعی کنیم ذهنیات او را به سمت خودمان بکشانیم سیاستمداران و سیاست گذاران باید فیلم سازان را در فضای دوستانه دعوت کنند و با آنها حرف بزنند و در درونشان ذهنیت ها و فضای فکری ایجاد کنند.
