گلایه‌‌های به حق فرزندان شهدا از دولت و مسئولان بنیاد شهید

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری بسیج، جمعی از فرزندان شهدا خطاب به دولت و مسئولین بنیاد شهید و امور ایثارگران نامه ای نوشته و برخی از مطالبات به حق خود را بیان کرده و از کوتاهی های صورت گرفته گلایه کرده اند. متن این نامه که در اختیار خبرگزاری بسیج قرار گرفته است در ادامه می آید. لازم به ذکر است نام فرزندان بزرگوار این شهدای عزیر نزد این خبرگزاری محفوظ است.


بسم الله الرحمن الرحیم

باسلام و درود به روح بلند و آسمانی امام(ره) و شهدا و آرزوی طول عمر با برکت برای رهبر فرزانه انقلاب (مدظله العالی)

ما فرزندان شهدایی هستیم که پدرانمان دلاورانه پای در عرصه مبارزه و جهاد گذاشتند ، بدون هیچ خواسته ای و خالی از هرگونه تعلق دنیوی. آن روزگار ما کودکان نابالغی بودیم که فقط از دارایی های دنیوی و رفاه اجتماعی گرمای دستان پدر و مادر را درک میکردیم و بس . پدرهایمان اما رفتند و از همه دنیا برایمان مادری غم دیده و رنجور باقی ماند با کوهی از مشکلات و سختی های پیش رو که البته بعضی از ما همان مادر رنجور و غمدیده را هم از دست دادیم. همه ما زیر پتک سهمیه های کذایی قد کشیدیم و بزرگ شدیم بدون اینکه بتوانیم از حقوق مان در پیشگاه افکار عمومی دفاع کنیم. ما متهمان ردیف اول بیکاری دیگران ، عدم ورودشان به دانشگاه و عامل بحران مسکن و ... بودیم و البته هنوز هم هستیم ، بدون اینکه کسی از خودش بپرسد فرزندان شهدا چقدر از این امتیازات استفاده میکنند ؟ چند درصد آنها در مشاغل دولتی مشغول به کارند ؟ چه تعداد از این بچه ها دارای مسکن مناسب هستند ؟ کدام فرزند شهیدی است که بتواند بدون دغدغه خیال امورات درمانی اش را پیگیری کند ؟ اکثر بچه های شهدا امروز در زیر خط استاندارد های رفاهی زندگی میکنند اما نقطه درد آور قصه پر غصه ما اینجاست که حق اعتراض نداریم و باید سکوت کنیم البته نه به دلیل محدودیت های قانونی بلکه به خاطر همان نگاه سنگین افکار عمومی. در رسانه های دولتی و غیر دولتی آنچان درباره امتیازات ایثارگران بمباران تبلیغاتی شده است که اگر کوچکترین حرفی بزنیم متهم به زیاده خواهی خواهیم شد بنابراین مجبور به روزه سکوت هستیم. در دنیایی که تمام صنوف برای خودشان سندیکا و تشکیلات صنفی دارند ما باید حقوق صنفی مان را مسکوت بگذاریم و دم نزنیم . امروز پس از گذشت سی سال و اندی پدران آسمانی مان طبق قانون بازنشسته شده اند و باید مطابق قانون برابر 30 ماه حقوق به آنها پاداش پایان خدمت پرداخت کنند ، اولین گروه از شهدای عزیزی که بازنشسته شدند همان هایی بودند که سال 60 وارد کارزار دفاع شدند و سال 90 بازنشسته شدند ، اکنون که به روزهای پایانی سال 94 نزدیک میشویم هنوز این پاداش پایان خدمت به فرزندان و همسران شهدا پرداخت نشده و گویی تصمیمی هم مبنی بر پرداخت آن وجود ندارد هر چند قول و وعده ی سر خرمن بسیار است. «و لا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتاً بل احیاءُ عند ربهم یرزقون» (169 آل عمران)

آقایان مسئول بنیاد شهید و امور ایثارگران، کلام خدا را اگر باور دارید که ان شاالله دارید کدام سازمان و وزارت خانه دولتی با پرسنلش اینگونه میکند که شما با شهدای حی و حاضر میکنید ؟؟؟ هرچند بهتر است یادآوری کنیم این شمایید که پرسنل و خادم شهدا هستید . مگر امام خمینی (ره) در 2/9/1367 نفرمود : من دست یکایک شما پیشگامان رهایی را می‌بوسم و می‌دانم که اگر مسئولین نظام اسلامی از شما غافل شوند، به آتش دوزخ الهی خواهند سوخت.
شأن شهدا تأخیر 4 ساله در پرداخت پاداش پایان خدمتشان نیست. امروز این وجه ناقابل دیگر ارزش مادی اش را هم از دست داده است و شاید نتواند گرهی را باز کند اما همین مقدار هم برای بعضی از ما میتواند سنگی را از پیش روی زندگی مان بردارد. ما از شما میخواهیم در اسرع وقت و به سرعت نسبت به پرداخت تمام معوقات مربوط به بازنشستگان سالهای 90 ، 91 ، 92 ، 93 و 94 اقدام کنید و اجازه ندهید شأن ما بیش از این لکه دار شود و آبرویمان دستخوش خدشه گردد که اگر اینگونه شود دیگر سکوت را جایز نمیبنیم و مسئول مستقیم اقدامات بعدی ما شما خواهید بود.
در پایان از شما فقط یک سوال میکنیم و شما را به خداوند بزرگ واگذار میکنیم . آیا اگر پدران ما حیات فیزکی و مادی داشتند شما بازهم همین میکردید که اکنون میکنید ؟؟