دهلاویه مقتل شهید چمران

خبرنگار خبرگزاری بسیج از اردکان گزارش می دهد:

دهلاویه روستای کوچکی است در استان خوزستان و در منطقه دشت آزادگان این روستا در شهرستان سوسنگرد (۱۲کیلومتری غرب سوسنگرد و۱۵کیلومتری جنوب شرق بستان) و در کنار جاده سوسنگرد بستان قرار دارد که در روز های اول جنگ به تصرف رژیم بعث در آمد ولی ...

دشمن در چند روز اول جنگ، نتوانست از سمت جاده بستان سوسنگرد پیشروی کند و ناچار به پیشروی از سمت شمال منطقه (تپه های اللّه اکبر) شد.

در آن چند روز، روستاهای دوسمت جاده بستان سوسنگرد از حمله دشمن در امان ماندند. اما با تصرف بستان، دشمن حمله خود را از امتداد این جاده سازمان دهی کرد و پیش آمد. با کشیده شدن آتش جنگ به سمت پله سابله، دهلاویه خالی از سکنه شد و اهالی روستا به شهر ها و روستا های دورتر رفتند. گزارش ها حاکی بود که در دهلاویه، نیروهای عراقی خانه های مردم را به غارت برده اند.

صبح روز بیست و سه آبان بود که قوای دشمن، با کمک ۴۰دستگاه تانک، پیش آمدند. نیروهای خودی در دهلاویه تا ساعت ۱۸مقاومت کردند.وقتی تاریکی شب فرا رسید، توان مدافعان و مهمات آن ها کاهش یافته بود و بسیاری هم شهید شده بودند مدافعان برای کمک به سوسنگرد، از دهلاویه عقب نشینی کردند و با به جا گذاشتن ده ها شهید، به سوسنگرد رفتند و دهلاویه به دست دشمن افتاد.

عملیات آزاد سازی دهلاویه، از بامداد ۲۶خرداد ۱۳۶۰آغاز شد. در همان ساعات اولیه روستای مخروبه دهلاویه آزاد شد و نیروهای خودی تا یک کیلومتری غرب روستا پیش رفتند دشمن دو بار دست به ضد حمله زد و نیروهای خودی مجبور شدند کمی عقب بنشینند.

۲۹خرداد دشمن با پشتیبانی آتش توپخانه به دهلاویه حمله آورد نیروهای ایرج رستمی (فرمانده عملیات) خسته بودند و تعدادشان نسبت به دشمن کم بود خلاصه همه شرایط برای شکست فراهم بود و در ساعت ۲:۳۰بامداد سی ام خرداد۱۳۶۰ ایرج رستمی به وسیله خمپاره ای که در کنارش به زمین خورد شهید شد و دکتر چمران سید محمد مقدم پور را به دهلاویه برد که جایگزین رستمی کند ولی در همان جا خمپاره ای به کنارشان به زمین خورد و هر دو به سوی خداوند پرواز کردند ولی دهلاویه در حدود سال های ۶۱ در عملیات بیت المقدس آزاد شد.

عملیات رمضان در ماه رمضان

این عملیات در ۲۱تیر۱۳۶۱ آغاز شد و تا اواسط شهریور ماه ادامه پیدا کرد. عملیات رمضان در چهار محور و پنج مرحله از سوی فرماندهان سپاه و ارتش طراحی گردید. منطقه عملیاتی رمضان از شمال به کوشک و طلاییه و پاسگاه های مرزی در جنوب هور الهویزه، از غرب به رودخانه اروند و از جنوب تا شلمچه منتهی می شد.
پس از عملیات بیت المقدس و عقب راندن ارتش بعثی عراق به پشت مرزهای بین المللی، ورود به داخل خاک دشمن از موضوعات مهم بود با این حال،عقب راندن توپخانه آنان، برای آن که دیگر نتوانند مناطق مسکونی ایران و همچنین محور های مختلف را هدف قرار دهند، باعث شد عزم ملی برای تعقیب متجاوز وجود داشته باشد.

این عملیات در شرق بصره، شلمچه و پاسگاه زید قرار داشت و از آن رو عملیات رمضان نام گرفت که در شب های ماه مبارک رمضان انجام شد. مهندسین عراق در غرب و شمال غرب بصره و تنومه، یک کانال به طول ۳۰و عرض یک کیلومتر ساخته بودند.این کانال، با پمپاژ آب و احداث موانع و کمین و سنگرهای تیر بار،به عنوان مانعی اساسی و بازدارنده از هجوم احتمالی نیروهای ایرانی تدارک دیده شده بود.همچنین در حین عملیات، در قسمت جنوبی منطقه،روبه روی شلمچه و پاسگاه زید، آب رها کرد تا از هرگونه تردد نیروهای زرهی و پیاده ممانعت به عمل آورد.
خاکریز مثلثی، برای اولین بار در عملیات رمضان مورد استفاده نیروهای عراقی قرار گرفت.دشمن بعثی، در مناطقی وسیع از پشت خطوط پدافندی خود،به منظور سد کردن راه رزمندگان، این خاکریز های مثلثی را تعبیه کرده بود. ضلع اصلی مثلث روبه ایران بود و دو طرف آن تیر بار و یا دولول ضد هوایی و تانک کار می گذاشتند نحوه کار خاکریز های مثلثی به این شکل بود که نیروهای پیاده، از رو به رو وارد آن شده و توسط تیر بارهای اصلی که در دوطرف بود و همچنین نیروهای دشمن که پشت دو ضلع دیگر پنهان شده بودند، غافل گیر می شدند و هدف قرار می گرفتند.

در وسط این مثلث هم میدان مین با مین های ضد میکرد. عبور نیرو ها از خاکریز های مثلثی، چالشی جدید برای نیروهای خودی بود که تا پیش از آن تجربه نشده بود.نفر قرار داشت که عبور هر جنبنده ای را سدمی کرد.