بهگزارش خبرگزاری بسیج استان مرکزی، کمتر کسی را میتوان دید که خاطره روز اول مدرسه و آن، نگاه مهربان و دلسوزانه معلم کلاس اولی که سعی میکرد تا محل غریب و ناآشنای کلاس و مدرسه را برای دان آموزان تازه ورودش امن و لذت بخش نشان دهد را به خاطر نداشته باشد.
به راستی درست میگویند که معلمی شغل انبیا است، زیرا در وجود هر معلمی میتوان حس گذشت، ایثار، صبر و بردباری و ... را به وضوح دید.
حقیقتا وظیفه شناسی و همت والا را در معلمینی میتوان جستجو کرد که حاضرند با برپایی کلاسهای سه تا پنج دانشآموزه در دورترین و محرومترین نقطه این مرزو بوم جهل و بیسوادی را ریشه کن کنند و در واقع تمام تلاششان این است که سوادآموزی برای هیچ بچهای حسرت نباشد.
حس گذشت و فداکاری در معلمینی که هنوز عاشقانه به شغلشان افتخار میکنند کم نیست و این روزها نیز شاهد ایثار و از خودگذشتگی معلمینی بودیم که برای نجات جان شاگردانش حتی جان خود را از دست میدهد یا مجروح میشود.
به راستی اجر و ثواب این دست از معلمان را تا به کی میتوان در ذهن افراد جامعه زنده نگاه داشت و در واقع چه کسانی مسئول حفظ این نوع فداکاریها در کشور هستند.
معلم مصداق چراغ هدایت است، چرا که او پس از والدین تنها کسی است که سعی دارد تا با زبان شیرین و رسایش راه درست را از نادرست به ما باز گو کند و در این راه عمر و جوانی خورد را به ارزانی در راه آموزش نثار میکند و مطمئن است این گذر عمرش در یکجا مثمر ثمر میافتد آن هم زمانی است که شاگردان دیروز، مدیران و افراد لایق فردای این سرزمین میشوند.
معلمان خستگی ناپذیر و صبور این مرز و بوم به حق ستودنی و لایق بهترینها هستند چرا که از جان و جسم و عمر و روح خود مایه گذاشتن برای آیندهای درخشان و برتر یک کشور کم چیزی نیست.
امروز روز باید تدابیری اندیشید برای رفاه حال و آسایش معلمان چرا که اگر الان نیندیشیم در فرداها نمیتوانیم معلمینی با این جنس از عطوفت و مهربانی را در راس کار قرار دهیم.
آیا امکانات رفاهی و حقوق و مزایای معلمین در این دوره از روزگار جوابگوی نیاز و در شانشان هست؟ باید دید در آینده مسئولین برای رفاه حال معلمین دلسوز و مهربان مملکت چه برنامههایی را اجرا میکنند.