هرچند عقل سرخ مثل سهروردی داشت
گاهی ولی عین القضاتی تر می اندیشید
چشمش به دریا بود و پهناور می اندیشید
از صبح ساحل هم صمیمی تر می اندیشید
هنگامه بی برگی پاییزرا می دید
رد می شد از از باغ و بهار آور می اندیشید
هرشب قدم می زد به گلگشتی تماشایی
اوبرکجای باغ نیلوفرمی اندیشید؟
هرچند عقل سرخ مثل سهروردی داشت
گاهی ولی عین القضاتی تر می اندیشید
گل های سرخی را ازآن سوها به خاک آورد
آیینه رادر وسعتی دیگر می اندیشید
برشانه زخم بو لهب های مکرر داشت
بر وسعت اندوه پیغمبر می اندیشید
رد می شد از شعب ابی طالب سراسیمه
شور شریعت را از آن منظر می اندیشید
با << سیر در نهج البلاغه >> تا سحر دیدم
آن خطبه خوانی را که بر منبرمی اندیشید
شرحش << تماشایی>> است. با خود گفتم انگاری
حافظ کنار او به این دفتر می اندیشید
شعر:
( محمدحسین انصاری نژاد)
ارسال نظرات
غیرقابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۰
پر بیننده ها
آخرین اخبار
