در اینجا ما قصد نداریم دانشجویان را مقصر این ساختارشکنی در دانشگاه اراک بدانیم و تردید نداریم که مقصر اصلی این حرمت شکنی فقط و فقط مسئولان دانشکده فنی از ریاست دانشکده گرفته تا حراست هستند که هیجانات دانشجویان را با برنامه ریزی های ناکارآمد به سمت تباهی هدایت می کنند.
در سال های اخیر جلوگیری از برگزاری جشن هایی از قبیل کنسرت در دانشگاه ها یکی ابهاماتی بوده است که وزارت علوم رویکردهای مختلفی را برای حل این معضل پیش گرفته است اما همواره در وادی عمل درمانده بوده است.
در جشنی که در روزهای اخیر در دانشکده فنی مهندسی دانشگاه اراک با اسم ولادت امام علی(ع) برگزار شد، به خوبی مشهود بود که برگزار کنندگان برنامه طوری برنامه را برنامه ریزی و هدایت کرده‌اند که هیجان دانشجویان برانگیخته شود و کار به رقص و پایکوبی بیانجامد، آری، متاسفانه به جرأت می‌توان اسم دیسکو را برای آن انتخاب کرد که مستندات این حرف فیلم‌هایی است که به دست ما رسیده و به دلایلی فعلاً از انتشار کامل آن خودداری می‌کنیم.
تحریک دانشجویان با آواز و رقص چنان فضای سالن را تحت شعاع قرار داده بود که انصافاً اگر کسی همان لحظه وارد سالن می شد چیزی جز یک دیسکو یا یک کنسرت بی بندوبار در ذهنش خطور نمی کرد.
در سال های اخیر با روی کار آمدن مدیران فرهنگی ضعیف که توانایی هیچ مسئولیت پذیری را ندارند، فرهنگ این مقوله ی مهم را در دانشگاه ها به حاشیه رانده اند و فضای آکنده از بی بند و باری را به ارمغان آورده است.
موضوع کنسرت‌های دانشگاهی و آمیخته شدن فضای علمی و معنوی دانشگاه‌ها با رقص به اسم شادی! سال تحصیلی گذشته سر و صدای زیادی را به راه انداخت و در کنار اخبار جنجالی دانشگاه ها قرار گرفت.
رهبر انقلاب نیز در واکنش به خبرهای رسیده از دانشگاه ها واکنش نشان دادند و چند ماه پیش در جمع مسئولان دانشگاه ها فرمودند: شاد بودن برای هر محیطی خوب است، اما به چه قیمتی؟! برخی کار فرهنگی را با کنسرت و اردوهای مختلط اشتباه گرفته اند و برای توجیه کار غلط خود می گویند، دانشجویان باید شاد باشند!
مسئولان فرهنگی دانشگاه‌ها بفهمند چه می کنند؟ کار فرهنگی صحیح این است که انسان مؤمن، متخلق، انقلابی، معتقد به آرمانها، دوستدار کشور و نظام اسلامی و دارای بصیرت و عمق دینی و سیاسی تربیت شود.
با این حال دانشگاه اراک در کنار روزهای سیاسی غبارآلودی که این روزها تجربه می کند، پایش به یک دیسکوی تمام عیار نیز باز شد.
مسئولان می زنند که دانشجو می رقصد…
پیرامون همین اتفاقات ناخوشایند فرهنگی دانشگاه اراک امروز نشریه دانشجویی اشاره در یادداشتی تحت عنوان «دیسکو» از عملکرد مسئولان فرهنگی دانشکده فنی مهندسی به شدت انتقاد کرد.
در کنار این متن تصویری طنز از یک مقام مسئول به چاپ رسانده است؛
در گوشه ای از این متن آمده است:
با کدامین زبان زنده دنیا باید با شما سخن گفت؟
با کدامین زبان زنده دنیا بگوییم که شما شر نرسانید ما را به خیرتان به خدا هیچ امیدی نیست!
چطور بگوییم که بنشینید سرجایتان و کاری به فرهنگی کاری این دانشگاه نداشته باشید!
انگار کلیدهای جهنم دست شماست هر زمان که دلتان می‌خواهد جشنی می‌گیرید و با چراغ های خاموش آنچه را از فساد دوست دارید برگزار می کنید مجوز شورای فرهنگی دانشگاه هم که در مقابل اراده‌تان اهمیتی ندارد، بعد هم عده ای جوان قاصر هیجان زده را مقصر می‌دانید.
به راستی چه می‌کنید؟! لااقل اگر فساد می‌کنید و اشتباه، انقدر مرد باشید که بپذیرید و دیگر عده ای جوان را قربانی خودتان نکنید؛ بپذیرید که اگر شما و همسال شما حمایت نکنند از چراغ های خاموش سالن علم الهدی و جیغ های عده ای جوان هیجان زده این افتضاح ها به بار نمی‌آید… این چندمین باری ست که چنین می کنید؟! که فساد می کنید و به نا حق عده ای جوان را قربانی….
