وی افزود: با تاسیس پایگاهها و حوزههای مقاومت و پیگیری خدمات بسیج، در سال 75 وارد کارهای فرهنگی شدم. با راهاندازی کارها و اقدامات فرهنگی در خرمشهر، نیروهای جوان وارد تشکیلات بسیج شدند و ما نیز نیروهای جوان، کارآمد و عاشق فعالیتهای فرهنگی را جهت آموزش جذب و پس از سازماندهی به کار میگرفتیم.
این پاسدار بازنشسته خرمشهری با اشاره به دلیل ورود خود به سپاه، عنوان کرد: به تشکیلات سپاه به عنوان یک نیروی نظامی و فرهنگی علاقه داشتم و از آنجایی که مجروح جنگ تحمیلی بودم، بهترین مکان برای رشد روحی، فرهنگی و معنوی را ورود به سپاه میدانستم.
وی گفت: به مدت 30 سال به عنوان یک عضو کادر نظامی در سپاه خدمت کردم و سال گذشته نیز بازنشسته شدم.
شریبی با اشاره به خاطرات تلخ و شیرین دوران دفاع مقدس بیان کرد: تمام دوران دفاع مقدس خاطره است. لحظههای خوشی را با دوستان میگذراندیم ولی هر ساعت و هر دقیقه ممکن بود یکی از دوستانمان به درجه شهادت نایل شود و برخلاف خود آنان که از شهادت خوشحال میشدند، بازماندگان از دوری شهدا ناراحت بودند.
وی افزود: عدم حضور شهدا در کنار ما بازماندگان، حسی غریب بود و فکر میکردیم که شاید ما که به شهادت نرسیدهایم مقداری ناخالصی داشتهایم.
این پاسدار بازنشسته سپاه پاسداران ادامه داد: در دوران جنگ با دوستان و همرزمان دور تا دور سنگرها مینشستیم و از پایان جنگ و پس از آن و به ویژه رسیدن به اهداف انقلاب سخن میگفتیم. انجام کارهای معنوی در سنگرها و خط مقدم و رفتن به مناطق زیارتی از جمله خاطرههای خوب و شیرین دوران جنگ است.
وی اظهار کرد: آنگونه که در گذشته منافقان درباره بسیجیان میگفتند، بچههای رزمنده به هیچ عنوان دارای روحیه خشک و چماقدار نبودند. در دوران جنگ، برای تضعیف روحیه این حرفها گفته میشد، در حالی که بسیجیها هنگامی که با آمادگی کامل در خط مقدم جلو میرفتند، میدانستند که زخمی و جانباز یا شهید خواهند شد و با فکر و آگاهی کامل عمل میکردند.
شریبی با اشاره به خاطرههای تلخ دوران جنگ تحمیلی گفت: لحظاتی که دوستانمان را از دست میدادیم و به شهادت میرسیدند، بسیار ناراحتکننده و تلخ بود. همچنین هنگامی که ماموریتهای جبهه به پایان میرسید، در زمان بازگشت از ماموریت بسیار ناراحت بودیم و به سرعت دوباره جهت انجام ماموریت ثبتنام میکردیم.
وی ادامه داد: بدترین و بزرگترین غم نیرویهای بسیجی و جنگ، امضای قطعنامه 598 بود. این غم بزرگ به دلیل خود قطعنامه نبود بلکه به دلیل این جمله امام خمینی(ره) که "جام زهر را مینوشم" در اواخر جنگ بود؛ فشارهایی که به حضرت امام(ره) وارد شد، موجب نوشیدن این جام زهر توسط ایشان شد.
این پاسدار خرمشهری با اشاره به یکی از خاطرههای شیرین پس از جنگ عنوان کرد: بازگشت اسیران ایرانی در سال 1369 پس از وقوع زلزله رودبار، اتفاق بسیار شیرینی برای من و دوستان دوران جنگ تحمیلی بود.
وی با اشاره به جبهههایی که در آنها حضور داشته، گفت: فکه (منطقه عملیاتی والفجر مقدماتی)، پاسگاه زید(منطقه عملیاتی رمضان) و مقاومت خرمشهر از جمله جبهههایی بود که در آنان حضور داشتم.
شریبی با اشاره به وظایف یک پاسدار بیان کرد: طبق اساسنامه، سپاه نیروی واکنش سریع انقلاب اسلامی است و در هر جا و لحظهای که انقلاب اسلامی از نظر فرهنگی، نظامی، عمرانی و معنوی به بسیج و سپاه نیاز دارد، سپاه و بسیج آنجا هستند.
وی افزود: وظیفه سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و نیروهای تحت امر آن نیز همین موارد است و کلیه این وظایف را یک پاسدار باید دنبال کند.
این پاسدار بازنشسته خرمشهری با اشاره به احساس خود نسبت به شهر خرمشهر به عنوان یک پاسدار، گفت: هر فرد از نظر احساسی به شهر یا مکانی که متولد میشود، وابسته است و به آن عرق دارد؛ ولی من حسی فراتر از وابستگی بهمحل تولدم، نسبت به خرمشهر دارم.
وی ادامه داد: شاید نشود این احساس خاص و معنوی را بیان کرد ولی خرمشهر را یک مکان مقدس میدانم و آرزو داشتم که در خرمشهر به شهادت برسم.
شریبی با بیان برخی از آرزوهای خود به عنوان یک پاسدار اظهار کرد: ابتدا بگویم که هیچگاه بازنشستگی برای یک پاسدار وجود ندارد و شاید تنها به اسم بازنشسته شوند؛ همانگونه که تعداد بسیاری از مدافعان حرم بازنشسته هستند. بنابراین ما پاسداران هر لحظه برای خدمت آماده هستیم و آرزو دارم که پاسداران حسی که از بدو ورود به سپاه داشتند را از دست ندهند و این حس دو چندان شود.
وی افزود: آرزوی شهادت همچنان در دل ما است و آرزو داریم که به باغ شهادت وارد شویم. همچنین آرزو دارم که پرچم انقلاب اسلامی به دست صاحب خود یعنی امام زمان(عج) برسد و کلیه مسلمانان به ویژه جوانان عاقبت به خیر شوند.
این پاسدار بازنشسته سپاه پاسداران با اشاره به تفاوت یک پاسدار با دیگر افراد گفت: نگاه مردم به یک پاسدار از سال 59 تاکنون نگاه به یک روحانی است. سپاه اکنون خار چشم دشمنان از جمله آمریکا است و به این علت است که علیه سپاه قطعنامه و اطلاعیه صادر میکند. همچنین یک پاسدار به عنوان مرد دین، مرد عمل و سرباز واقعی نگریسته میشود و مردم، حضور پاسدار در جامعه را مصداق نور و روزنه امید میدانند.
وی با اشاره به اهمیت کار و نقش مدافعان حرم عنوان کرد: ارزش کار مدافعان حرم بسیار بالاتر و فراتراز نیروهای دهه 60 است، زیرا نیروها در دهه 60 در خاک خود و در مرزهای کشور دفاع میکردند ولی مدافعان حرم فراتر از مرزهای بین المللی هستند و در غربت دفاع میکنند.