این درحالی است که نخستین دوره برپایی این مسابقات در سال ۱۳۶۰ تنها با
حضور ۲۴ قاری و حافظ از ۱۲ کشور برگزار شده بود؛ این استقبال پرشور
داوطلبان شرکت در مسابقات بین المللی قرآن کریم که سالانه نیز بر تعداد
آنان افزوده میشود، حکایت از رشد کیفی و کمّی، سطح قابل قبول علمی و
افزایش اعتبار و مقبولیت جمهوری اسلامی ایران در میان کشورهای جهان اسلام
دارد.
در مسابقات امسال از قاره آفریقا سی و دو کشور، قاره آسیا بیست و سه کشور،
قاره اروپا بیست کشور، قاره آمریکا دو کشور و قاره اقیانوسیه یک کشور حضور
داشتند. نکته شایان ذکر این که حتی نمایندگانی از کشورهای مصر و ترکیه نیز
که چالشهایی با سیاستهای بین المللی و منطقهای کشورمان دارند، در این
مسابقات که از حیث اعتبار بعد از مسابقات قرآنی کشور مالزی، دومین مسابقه
جهانی قرآن کریم است شرکت کرده بودند. این استقبال گسترده حاکی از آن است
که این مسابقات، تنها عرصه یک رقابت معمولی نیست، بلکه رویدادی بزرگ محسوب
میشود که میتوان از این فرصت بهعنوان عاملی برای پیوند قلوب مسلمانان
جهان با یکدیگر استفاده نمود.
حضور اقشار مختلف مردم در این برنامهها، برگزاری مراسم افتتاحیه با حضور
روسای جمهور و سخنرانی آنها، حضور بالاترین مقامهای کشور در طول ایام
برگزاری مسابقات، برگزاری مراسم اختتامیه در محضر مقام معظم رهبری و
رهنمودهای ارزشمند معظم له، همزمانی مسابقات با ایام عید مبعث و آغاز نزول
قرآن، حضور مستمر میهمانان خارجی بهویژه سفرا، اجرای برنامههای جذاب،
برگزاری نمایشگاههای قرآنی، ایجاد فرصت مناسب برای معرفی حافظان و قاریان
جهان اسلام و بهرهمندی جامعه از قرائتهای زیبا و جذاب و کیفیت بالای
داوری مسابقات که جایگاه آن را به سطح بزرگترین رویداد قرآنی جهان اسلام
ارتقا داده است، از جمله ویژگیهایی است که میتوان برای مسابقات بین
المللی قرآن کریم در ایران برشمرد.
تجربه حضور نمایندگان ایران در دیگر مسابقات بین المللی از جمله مسابقات
مالزی، اردن، امارات و کویت و مقایسه نمایندگان اعزامی کشورمان با
نمایندگان قرآنی دیگر کشورها، همچنین کسب مقامهای نخست مسابقات بین
المللی، نشان از ارتقای جایگاه قرآنی ایران در سطح جهانی دارد. به هر حال
میتوان اذعان کرد مسابقات بینالمللی قرآن نقش بسزایی در وحدت مسلمان،
نزدیکی و تبادل اندیشهها و بیداری اسلامی و تغییر نگاههای مغرضانه و
مخدوش کننده به جمهوری اسلامی ایران داشته و دارد.
نگاهی گذرا به برنامههای متنوع فرهنگی و قرآنی اجرا شده در طی برپایی
ادوار مختلف نشان میدهد که برگزارکنندگان این مسابقات در پی استفاده از
ظرفیتهای موجود و بهرهبرداری لازم از این فرصت ارزشمند برای ایجاد انس و
ارتباط بیشتر با آموزهها و هنرهای قرآنی و بهرهمندی از مفاهیم و معارف
قرآنی با محوریت دیدگاههای رهبر معظم انقلاب اسلامی در ایران و جهان
بودهاند و اگر در این میان کاستیهایی وجود داشته، میتواند با هدفگذاری و
برنامهریزی صحیح و مدون ثمرات ارزشمندتر و گرانبهاتری به ارمغان آورد.
اما شوربختانه امسال، برخلاف سنت همه ساله، و علیرغم حساسیتهای فراوان
منطقهای، مسئولان دولتی که از سوی رئیس جمهور محترم با عنوان «تدبیر و
امید» موسوم گشته و داعیهدار «اعتدال» و به دنبال بالا بردن «عزت ایران
اسلامی» در جهان است، حضور بسیار کمرنگی در این همایش عظیم جهان اسلام
داشتند، تا جایی که هیچ یک از وزیران دولت و حتی وزیر محترم فرهنگ و ارشاد
اسلامی که باید بهعنوان متولی، حضوری موثر و پررنگ داشته باشد؛ در آیین
حاضر نشدند و حتی در دیدار شرکت کنندگان در مسابقات با مقام معظم رهبری نیز
حضور نیافتند.
در طول یک هفته برگزاری این مسابقات نیز، هیچیک از معاونان دولت در این
مراسم حاضر نشده و با نهایت تأسف ریاست محترم جمهور نیز در مراسم افتتاحیه و
اختتامیه این مسابقات شرکت نکردند! به راستی عدم حضور ایشان در چنین مراسم
مهمی با توجه این که بارها شاهد حضور ایشان در جلسات بسیار کم اهمیتتر
بودهایم چگونه قابل توجیه است؟!
سوالی که ذهن را به خود مشغول میکند این است که این رفتار مسئولان دولتی
که نه تنها بیحرمتی به قرآن کریم و جایگاه والای آن است، بلکه سبب سست شدن
پایگاه ایران در جهان اسلام میگردد؛ چگونه قابل توجیه است؟!
چرا وزرایی مانند وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی، وزیر محترم علوم و وزیر
محترم آموزش و پرورش در این مسابقات شرکت نداشتند؟ ارتباط میان این رفتار
غیرمسئولانه با تقلیل ساعات کلاسهای معارف قرآن کریم در آموزش عالی و
آموزش و پرورش و یا عدم اهتمام جدی به معارف دینی و قرآنی در آموزش و پرورش
چه میتواند باشد؟!
مخفی نیست که یکی از مهمترین عوامل وحدت مسلمانان در عصر حاضر قرآن کریم
است و بر همین اساس، عنوان امسال مسابقات بین المللی قرآن کریم، «یک کتاب،
یک امت» انتخاب گردید. مسلمانان عالم نباید اجازه بدهند تا دشمنان بین آنان
تفرقه ایجاد کنند. دشمنان اسلام امروزه به بهانههای مختلف شیعه و سنی،
ترک و فارس و عرب و عجم در تلاش برای پیادهسازی اهداف شیطانی خود هستند که
در رأس این اختلافافکنان، آمریکا و رژیم جعلی صهیونیستی قرار گرفتهاند.
در هیچ مقطع زمانی هیچ امت، گروه و شخصی با اختلاف به خوشبختی و موفقیت
نرسیده است. چنانكه حضرت امام خمینی(ره) حفظ ايران بهعنوان «ام القراي
جهان اسلام» را براي حفظ مكتب اسلام ضروري ميدانستند.
اما سؤال این است که آیا در مقطع کنونی، تصمیمات مسئولان دولتی ما به تقویت این جهات خواهد انجامید؟! ناگفته پیداست که عدم درک صحیح از شرایط منطقهای و بین المللی، عدم تفکیک بین مسائل فرعی و اصلی، و «بیتدبیری» در تقدم بخشی به مسائل فرعی، حتی به قیمت ضربه وارد شدن به موضوعات اصلی، چه عواقب جبرانناپذیری به دنبال خواهد داشت.
امید است که مسئولان ذیربط به این هشدارها توجه نموده و با تجدید نظر در
رفتارهای غیرقابل توجیه، درصدد جبران کوتاهیهای گذشته برآیند.