اینجا هر کس هر قیمتی بخواهد روی مغازه خود می گذارد!

به گزارش خبرگزاری بسیج از پارس آباد، این روزها به قدری بازار اجاره بهای مغازه ها در پارس آباد داغ شده که کمتر کسی به اجاره بهای واحدهای مسکونی توجه می کند. قیمت ها به قدری در این بازار سرسام آور است که شنیدن اجاره بهای بالای 500 هزار تومان در شهر مهاجرپذیری مانند پارس آباد مدت هاست از مد افتاده اما شنیدن اخباری از اجاره بهای مغازه ها که بر هزینه های خانوارها به شدت تاثیر می گذارد، باز هم جذاب و تامل برانگیز می نماید.

امروزه فکر اجاره کردن یک واحد مغازه آن هم با قیمتی متناسب برای درآمد به معضلی برای بازاریان و جوانان بیکار پارس آبادی تبدیل شده است و کمتر کسی را می توان یافت که این دغدغه را نداشته باشد. در حالی اکثر مغازه داران پارس آبادی مستأجر هستند که تورم موجود در بازار و افزایش میزان نقدینگی همراه با افزایش بی رویه قیمتها سبب شده بیش تر آنها توانایی پرداخت اجاره بهای سنگین و تحمیل شده را نداشته و مجبور به تخلیه ی مغازها شوند.

بررسی ها حاکی از این است که قیمت اجاره واحدهای تجاری در شهرستان پارس آباد نسبت به چند سال گذشته افزایش چشمگیری در حد 2 یا 3 برابر را داشته است و به جرات می توان گفت که عدم نظارت کافی در این شهرستان بر اجاره بها توسط مسئولین مربوطه موجب آن شده است که متاسفانه مبلغ اجاره بها بصورت دلخواه انجام گیرد که این کار موجب بالا رفتن سلیقه ای قیمت اجناس در بازار نیز شده است.

با جست و جو در خیابان های شهر پارس آباد و پرس وجو از برخی از بنگاه های معاملات املاک به خوبی وضعیت بی سروسامان اجاره بها را مشخص می کند؛ وضعیت اجاره بهای مغازه به مراتب از وضعیت اجاره بهای واحدهای مسکونی بی سروسامان تر است و شاید به جرات می توان گفت که عدم نظارت کافی در این شهرستان بر اجاره بها توسط مسئولین مربوطه موجب آن شده است که متآسفانه مبلغ اجاره بها بصورت دلخواه انجام گیرد.

برای نمونه برای اجاره یک باب مغازه به متراژ 25 متر از چهارراه امام خمینی (ره) گرفته تا بازار شهید تیمورپور پارس آباد برای مدت یک سال چیزی حدود 10 میلیون تومان ودیعه و اجاره بالای یک میلیون تومان از سوی مالک دریافت می شود؛ مغازه ای که به گفته مستأجران تنها برق داشته و لوله کشی آب و گاز برای آن تعبیه نشده است.

در حالی که توان پرداخت مستاجران هر ساله کاهش می‌یابد اجاره بها با افزایش چند برابری مواجه می‌شود و این امر باعث شده بسیاری از مستاجرین مغازه ها به خاطر همین اجاره های سنگین پس از چند ماه ورشکست شده و مجبور به تخلیه مغازه شوند.

یکی از بنگاه داران املاک در شهر پارس آباد در این باره می گوید: مبلغ اجاره بها مطابق هیچ معیاری تعیین نمی شود و موجر خود هر مبلغی را که صلاح بدانند مشخص می کند و بنگاه دار را به عنوان یک واسطه برای آوردن مستاجر تلقی می کند، نه به عنوان کسی که در تعیین اجاره بها نقش داشته باشد.

وی ادامه می دهد: هر موجر خود نرخ تعیین می کند و دیگران هم تا مشاهده می کنند کسی اجاره را بالا برده همین کار را تکرار می کنند و ناگهان این عامل سبب می شود تا در این شهر قیمت اجاره افزایش یابد.

از قیمت سرسام آور مغازه های شهرمان بگذریم، حال روز مسکن نیز تعریف چندانی ندارد و این روزها اجاره کردن یک واحد مسکونی آن هم در حد توان مالی جوانان بیکار و قشر آسیب پذیر و متوسط جامعه به یک رؤیای دست نیافتنی برای عموم مردم به ویژه نسل جوان پارس آبادی که تازه زندگی مشترکشان را آغاز کرده اند تبدیل شده است.

ای کاش مسئولان خود را جای مردمی می‌گذاشتند که پایان هر ماه استرس اجاره خانه و پایان هرسال کابوس پیدا کردن خانه‌ای جدید کانون خانواده‌شان را پرتلاطم می‌کند.

در پایان به این نکته بسنده می کنم که اینجا هر کس هر قیمتی بخواهد روی مغازه یا ملک خود می گذاردبدون اینکه آب از آب هم تکان بخورد.

گزارش از مرتضی بری