بیانیه ناحیه مقاومت بسیج رابرکرمان به مناسبت حلول ماه مبارک رمضان

فرا رسيدن ماه عبودیت وبندگی ، ماه بهار تقوا و خودسازی بر همه مسلمين جهان مخصوصا مردم متدين و روزه دار شهرستان رابر مبارك باد.

ماه مبارک رمضان ماهى است که مراحل قرب‏ الهى و سیر و سلوک الى‏ الله را باگام‏هاى سریع و استوار مى ‏توان پیمود.

درماه مبارک رمضان که ماه بیدارى و هوشیارى و عبادت و خودسازى است همگان باید درتعمیق و تقویت ارتباط خویش با خداوند مهربان، تلاش مضاعف از خود بروز دهند.

ماه مبارک رمضان‏ از جمله گوهرهاى بسیار با ارزشى است که بهره ‏گیرى صحیح از آن مرهون شناخت و معرفت کافى آن است. اینکه ماه رمضان براى روزه گرفتن انتخاب شده و یااینکه این ماه بر سایر ماه‌ ها برترى دارد، معلول این نکتۀ کلیدی است که قرآن که کتاب هدایت و راهنماى بشر « فرقان» استو با دستورات و قوانین خود روش­ هاى صحیح را از ناصحیح جدا کرده و سعادت انسان­ هارا تضمین نموده است در این ماه نازل گردیده است.

ماه رمضان باید سازنده باشد، هم رابطه خلق با خلق و هم رابطه انسان با خالق تبیین گردد و در ضمن معلوم مى ‏شود که اسلام آیین محبت است.

به فرموده پيامبر صلوات الله عليه ، ماه خدا با برکت ، آمرزش‏ و رحمت‏ به‏ سوى‏ ما رومى‏آورد.این ماه برترین ماه­ ها است.روزهاى آن برتر از روزهاى دیگر، و شب­ هاى آنبهترین شب ها است، لحظات و ساعات این ماه بهترین ساعات است».

ماهىاست که به میهمانى خدا دعوت شده‏ ایم و از کسانى که مورد اکرام خدا هستند مى‏ باشیم. نفس­ هاى ما هم­چون تسبیح ، خوابمان چون عبادت، اعمالمان مقبول، و دعایمان مستجاب است.

بنابر این با نیت ­هاى خالص و دل­هاى پاک از خداوند بخواهیم تا ما را در روزه‏ داشتن و تلاوت قرآن در این ماه توفیق دهد، چرا که بدبخت کسى است که از آمرزش الهى در اینماه بزرگ محروم گردد.

همچنین با گرسنگى و تشنگى خویش در این ماه به یاد گرسنگى و تشنگى رستاخیز باشیم ، برفقراء و بینوایان بخشش کنیم ، پیران خویش را گرامى داریم، با خردسالان مهربانباشيم ، پیوند خویشاوندى را محکم سازیم.

زبان­هایمانرا از گناه باز داریم، چشمان خویش را از آنچه نگاه‏ کردنش حلال نیست بپوشانیم، گوش­هاى خویش را از آنچه شنیدنش حرام است فرا گیریم .

روزه یکى از عبادت ­هاى مهم اسلامى است و یکى از بهترین روش ­هاى خودسازى و تهذیب نفساست.

روزه یکى از ارکان عبادات اسلامى و از معدود عباداتى است که گناه بزرگ ریا و خودنمائىنمى ‏تواند در آن نفوذ کند؛ زیرا شخصى که اهل روزه است و لیاقت بار یافتن به اینضیافت الهى را دارد هرگز به غیر از خدا به دیگرى فکر نمى ‏کند.

روزهاز ارکان پنج‏گانه اسلام، ابزار رسیدن به تقوا، سپر آتش جهنم، موجب سلامتى انسان،و خلاصه یکى از بهترین ابزار ترقى و قرب الى الله است.

براىبهره‏ گیرى بیشتر از برکات مادى و معنوى و آثار و ثواب ‏هاى ماه مبارک رمضان، بایداز گناهان اجتناب نمود و با خودسازى و مراقبت و دورى از آلودگى ‏ها، جان خویش رادر معرض وزش نفحات رحمانى و عنایات ویژه سبحانى قرار داد.

رمضان در مکتب پیامبر خدا صلی الله علیه وآله وسلم ماه ضیافت خداست، در این مهمانی بزرگان الهی میزبان خداوند است و بندگان مومن او مهمان این دعوت الهی و ریاضت و زهد ومجاهده نفسانی و تقوا، وسائل پذیرایی آن.

آری رمضان، ماه قرب است ماه گریز از خویشتن خویش و التجاء به پروردگار.

رمضان،هجرت درونی است برای سیر در دنیای باطن. برای مرور نفسانیات و اخلاقیات.

رمضان،دوره تزکیه و تهذیب و تربیت و ساختن و مقاومت کردن و تحمل نمودن و چشیدن است ایام عفاف و کنترل و امساک و توجه به خدا و تقرب به پروردگار است.

دریغ...که این فرصت بگذرد و کاری نکنیم که خدا را از خویش راضی کنیم.

بنابراین محور ضیافت خدای تبارک و تعالی دعوت و لذات معنوی و روحانی و وارستگی کامل اذبت های درونی می باشد که رسیدن به این مقامات عالیه مقدمه ورود به معدن عظمت الهیاست.

لذاباید تمامی حجابهای ظلمانی به حجابهای نورانی تبدیل گردد تا لیاقت ورود به بهشت الهی نصیب سالک الی الله شود اما کسی که هنوز نتوانسته است زنجیرهای وابستگی درونی و این حجابهای تاریک نفسانی را کنار بزند و توجهش را از عالم طبیعت به عالم روحانیت منعطف گرداند و حتی هیچ گاه توان خود را در جهت تهذیب نفس بکار نینداخته است در اسفل السافلین که اخرین درجه حجب ظلمانی است قرار می گیرد؛ در حالي که خداوندانسان را در عالی ترین مقام آفریده است.«لقد خلقنا الانسان فی احسن تقویم»

رمضان دعوتی است معنوی و تو مهمان عرش خدایی. مگر نه اینکه مهمان باید به دلخواه صاحبخانه رفتار کند؟

مگر نه اینکه هر چه میزبان آورد باید تناول کرد و هر جا که او گفت آرمید؟

برایرسیدن به مقام قرب الهی، توجه به این نکته ضروری است که تنها اجتناب از مبطلات فقهی کافی نیست انچه در رساله های عملیه مراجع معظم تقلید آمده، شرایط صحت روزهاست و روزه صحیح با روزه مقبول فاصله زیادی دارد . روزه صحیح ان است که قضا وکفاره را ساقط می کند اما روزه مقبول علاوه بر شرایط صحت روزه، به امور دیگری نیز نیازمند است. از جمله اینکه تمامی اعضا و جوارح انسان باید روزه باشند چشم او به نامحرم نگاه نکند. گوش او شنونده غنا و غیبت نباشند. زبان او گوینده غیبت و تهمت نباشد. روزه داری که با این امور همراه است اگر چه قضا و کفاره ندارد اما روزه اینیست که پروردگار عالم آن را بپذیرد روزه نیست که وقتی روزه دار هنگام افطار میگوید: اللهم لک صمت. ملائکه گفته او را تصدیق کنند.

علاوه برا ین انسان باید به جایی برسد که دل او نیز روزه باشد؛ یعنی غیر خدا را وارد آن نکند و تمام توجه انسان به ذات باری تعالی باشد.

بهشت برای چنین روزه ای کم است؛ پاداش این روزه ذات خداوند متعال است و چه سعادتی بالاتر از این که چنین پاداشی نتیجه عمل انسان باشد و در تمام عالم وجود، تنها قلب انسان مومن است که ظرفیت چنین پاداشی را دارد.

درحدیث قدسی چنین آمده: «زمین و آسمان وسعت مرا ندارند تنها قلب بنده مومنم است که می تواند مرا در خود جای دهد.»

ومعنای میهمانی خداوند تبارک و تعالی همین است انسان نباید در این میهمانی به کمتر از این راضی شود و گرنه باخته است.

درخاتمه باید گفت خوشبخت و سعادتمند کسانى هستند که ارزش والاى این ماه را بشناسند واز برکات بى ‏پایان آن بهره گیرند و مشکلات معنوى و مادى خود را به برکت روزه ‏هاو عبادات در این ماه حل کنند.

انتهای پیام/ت