به گزارش خبرگزاری بسیج از مازندران، فرازی از وصیت نامه عرشیان، همانانی که عند ربهم یرزقون شده اند و در قهقهه مستانه شان به ما می نگرند.
بسمه تعالی
به نام الله پاسدار حرمت خون شهیدان
اولین مسئله تقدیر و تشکر از همه ی آنهایی است که در راه بنده ی خاص خداوند شدن قدم بر می دارند و عاشق لقاء الله بوده و برای رسیدن به آن صبر می کنند و پناه می برند به خدا از شر شیطان و شیطان هایی که می خواهند نور خدا را خاموش کنند از دوره هابیل تا امام علی (ع) و امام حسین (ع) تا امروز که ولایت جامعه اسلامی به دست رهبر کبیر انقلاب اسلامی امام خمینی می باشد.
با درود و سلام بر یگانه منجی عالم بشریت ولی عصرامام زمان (عج) تعالی و نائب بر حقش پیر جماران فرمانده ی تمام مسلمانان جهان امام خمینی و با درود و سلام بر شهیدان اسلام و سلام بر پیامبران و و صالحین و آنهایی که مورد لطف و رحمت خداوند قرار می گیرند، جملا تی چند بعنوان وصیت نامه ای که به وظیفه ای که دارم با در نظر گرفتن ابعاد زمانی و مکانی بوسیله ی قلم که در نزد خداوند مقدس است و بدان سوگند خورده می نویسم.
اولین مسئله تقدیر و تشکر از همه ی آنهایی است که در راه بنده ی خاص خداوند شدن قدم بر می دارند و عاشق لقاء الله بوده و برای رسیدن به آن صبر می کنند و پناه می برند به خدا از شر شیطان و شیطان هایی که می خواهند نور خدا را خاموش کنند از دوره هابیل تا امام علی (ع) و امام حسین (ع) تا امروز که ولایت جامعه اسلامی به دست رهبر کبیر انقلاب اسلامی امام خمینی می باشد.
آنها پیوسته با ریختن خون های پاک خواسته اند که اسلام را فانی جلوه دهند اما هر روز نورانیت اسلام شعاع بیشتری را در بر می گیرد و حقانیتش بر مردم بیشتر ثابت می شود. امروز ما می رویم به جنگ با کفر تا با دادن خون خود امانتی را که از خداوند رحمان و رحیم در دست ماست به او باز گردانیم. امیدواریم که توانسته باشیم از این امانت خوب نگهداری کنیم.
اگر ما همانطور که از اول اسلام هم هینطور بود اگر از قرآن و نهج البلاغه و علمایی که در خط اسلام فقاهت بوده و هستند استفاده ی صحیح کنیم رستگار و پیروز می شویم.
خدایا به من سعادتی عنایت کن تا بتوانم در راه اسلام شهید شوم. شکر خدا را که در این دنیا هیچ چیز ندارم، اگر شهید شدم از پدر و مادر و خواهر و برادرهایم می خواهم که یک قطره اشک هم نریزند چون عاقبت همه ی ما باید برویم.
اگر قرار است بمیرم چه بهتر که دراین راه شهید شوم نه در بستر مرگ بمیرم، پدر و مادر عزیز من را حلال کنید و ببخشید پدر و مادر و براد و خواهرانم شما باید امام را تنها نگذارید و همیشه امام و رزمندگان را دعا کنید از برادرهایم خواهش می کنم که با پدر خوب باشند.
پدر و مادر عزیز به هرکسی را که مرا می شناسد سلام و دعا برسانید. و از آنها حلالیت بطلبید. من نمی دانم که پس از این عملیات برایم چه پیش می آید آیا اسیر می شوم، آیا شهید می شوم یا مجروح و یا معلول خواهم شد. ولی از خدا می خواهم که اگر باز مرا نگه داشت بداند که دیگر، بنده ی دنیا نخواهم ماند، الا به زنجیر صبر.
مطلب دیگر آینکه شاید از تمامی مردم ایران عده ای اندک قدر خود و مملکت خود و ارزش انقلاب خود را بدانند. برای یک لحظه نظر از امام و ولایت برنداریم. مبادا آن واقعه ای که اطرافیان مولایمان علی (ع) با او کردند پیش بیاید.
ما هر قدر که نعمت بگیریم باید جواب بدهیم ببینید کدام یک در خودتان می توانید جوابگوی این نعمت باشید. تا می توانید تقوا پیشه کنید .
در آخر پدرعزیزم را که کم کم از نعمت وجودش خبر دار می شوم و مادر دلپاک خودم را به صبر و شکر خدا دعوت می کنم. اگر در این وادی نماندم برایم دعا کنید، در آخر همه ی شما را به خدای عادل و قادر می سپارم. از قول من اول به رهبرم و دوم به تمام خانواده های شهدا، اسرا، مفقودین و معلولین و سوم به تمامی خانواده ها و خواهران و برادرانم و فامیل هایم سلام برسانید.
به برادرانم بگویید نماز را آویزه ی گوش کنند و در دین سست نشوند وبه خواهرانم بگویید بیشتر دعا و از خدا طلب استغفار و صبر کنند.
خوشا آنان که جانان می شناسند طریق عشق و ایمان می شناسند
بسی گفتند و گفتیم از شهیدان شهیدان را شهیدان می شناسند
خوشا با دشمنان پیکار کردند به راه حق ز جان ایثار کردند
خوشا بهر وصال سید خون ره کرببلا هموار کردند.
در سنگر هفت تپه مهندسی رزمی در مورخه 27/1/1366 به تحریر درآمد علی همت عباسی میانایی
