امیر محبی فر در مطلبی معضلات و چالش های فراروی این روزهای شهر تاریخی دهدشت را مورد بررسی و کنکاش قرار داده وه به نوعی ضعف کارکرد شورای اسلامی این دوره و اختلاف های عمیق آنها را مهمترین دلیل در بروز معضلات دانسته است.
کد خبر: ۸۷۱۳۳۱۳
|
۲۸ تير ۱۳۹۵ - ۲۲:۵۸
شهری که با شعارهای پرطمطراق و دهن پرکن اعضای محترم شورای شهر دهدشت قرار بود به شهر آرزو ها و کعبه آمال مردم این دیار مبدل گردد دیر یا زود به بایگانی تاریخ سپرده خواهد شد و جزءنامی از آن در کتابهای جغرافیا و صفحات خاک خورده تاریخ چیزی باقی نخواهد ماند.
شور و هیجان و شعارهای اعضای شورا در ایام انتخابات بیشتر شبیه نمایشی طنزگونه جهت تفنن خود و مخاطبان آن بود که چند صباحی را با استفاده از آن تکیه بر اریکه قدرتی زنند که فخر نخبگی فروشند یا آوازه ی نام خود بدر کنند در جهت کسب منافع و امتیازات فردی و شخصی.
دیری نپایید آنچه دوستان به همشهریان خود وعده دادند به ورطه فراموشی سپرده شد و با پوشیدن چکمه های مرگ بر کالبد نیمه جان شهر دهدشت چنان تاختند که ساعت مرگ آن را با سرعت سرسام آوری به جلو راندند.
آری مگر می شود امیدوار به آینده ی شهری بود که در مدت قریب به پنج سال نزدیک به 30 هزار نفر از آن کوچ نموده و فرار از آن را بر قرار ترجیح داده اند، اما براستی چرا؟!
پاسخ روشن است، در گیر و دار منازعه های اعضای محترم شورا و به قول خود دوستان حیف و میل اموال عمومی و امانت مردم تنها چیزی که در این میان بی نصیب ماند توجه به شهری بود که با داشتن کمترین امکانات رفاهی و تفریحی چنان از قافله توسعه و پیشرفت عقب ماند که اگر انصاف به خرج دهیم باید به همه عزیزانی که هجرت نمودند حق داد، مگر می شود در دنیایی با این همه پیشرفت و رنسانس علمی، فرهنگی و صنعتی در شهری زیست که از حداقل زیبایی و امکانات تفریحی و بهداشت عمومی و فضای سبز و سایر مولفه های مربوط به شهرسازی بی بهره است، مگر می شود در شهری زیست که مردم به علت بن بست بودن شهر و نداشتن شغل و درآمد مناسب حداقل از یک فضای زیبای شهری جهت تفریح و سرگرمی بی بهره باشند، اگر دوستان جهت خدمت آمدند به چه دلیل اگر توان خدمت در خود ندیدند یا نتوانستند عطای آن را به لقایش نبخشیدند تا مردم چاره ای دیگر بیاندیشند، چرا اگر به فکر خدمت به مردم بودند بخاطر قصور خود در انجام وظایف حتی به یک عذرخواهی کوچک از مردم بسنده نکردند آن هم مردمی که به آن ها به عنوان فرزندان شایسته و کاردان خود اعتماد نمودند؟؟!!
قدر مسلم دوستانی با نیت خدمت و احساس مسئولیت در مقابل امانت مردم در شورای شهر نیز وجود دارند که به هر دلیلی مجال خدمت نیافتند که این خود جای بحثی مفصل دارد اما فراموش نکنیم حافظه مردم در رصد کارایی و عملکرد افراد بسیار قوی و تعیین کننده خواهد بود.
ارسال نظرات