امامزاده علی‌اكبر(ع)
نسب: نسب امامزاده علی اكبر(ع) به امام سجاد(ع)می‌رسد.
ویژگی خاص: برگزاری مراسم مختلف عزاداری و مولودی در این زیارتگاه باعث شهرت این مكان مذهبی میان تهرانی‌ها شده است. معماری بنای این زیارتگاه، سنتی و دارای گنبد سبز رنگ است. ضریح قبلی این بقعه متبركه چوبی بود كه در حال حاضر ضریحی فلزی جایگزین آن شده است.
محل زیارتگاه: چیذر، میدان امامزاده علی‌اكبر(ع).
امامزاده صالح(ع)
نسب: ایشان فرزند بی‌واسطه امام موسی‌كاظم(ع) است.
ویژگی خاص: به واسطه نزدیكی نسب صاحب بزرگوار این بقعه متبركه به یك امام معصوم، این زیارتگاه یكی از معروف‌ترین زیارتگاه‌های شمیران است و روزانه زائران بسیاری دارد. در سمت شمال بقعه، درخت چنار كهنسال و تنومندی دیده می‌شود كه شاخه‌هایی از آن تا همین چند سال قبل سبز بود.
محل زیارتگاه: میدان تجریش.
امامزاده قاسم(ع)
نسب: ایشان را از نوادگان امام حسن مجتبی(ع) می‌دانند.
ویژگی خاص: این زیارتگاه در محلی ییلاقی قرار دارد و به همین دلیل از آب و هوایی دلپذیر مخصوصا در فصل گرما برخوردار است. گنبد پیازی شكل حرم این امامزاده با كاشیكاری‌های آبی رنگ، زیبایی خاصی به این زیارتگاه داده است. قدمت بعضی از اشیای داخل حرم به دوره شاه طهماسب صفوی می‌رسد.
محل زیارتگاه: بالا‌تر از میدان تجریش، نزدیك روستای ییلاقی گلابدره.
امامزاده عزیز(ع)
نسب: ایشان از فرزندزادگان امام‌موسی كاظم(ع)و عموی امامزاده مطیب(ع)است.
ویژگی خاص: این زیارتگاه میان درختان سرسبز و در محیطی باصفا و خوش منظره قرار گرفته است. مردم بومی، این بقعه متبركه را به نام امامزاده اناری می‌نامند كه علت آن شكل و رنگ گنبد سرخ این بقعه است. این زیارتگاه، امكانات رفاهی مناسبی برای استفاده زائران دارد.
محل زیارتگاه: در دامنه تپه‌های شمال شرقی اوین و در مجاورت روستاهای اوین و دركه.
امامزاده محمد ولی(ع)
نسب: آن بزرگــــوار از نــوادگان حضرت زین العابدین(ع) بوده است.
ویژگی خاص: كسانی كه می‌خواهند یك زیارت متفاوت در یك طبیعت بی‌نظیر را تجربه كنند می‌توانند به این زیارتگاه در منطقه دركه سر بزنند. ایوان خوش منظره‌ای در جلوی این زیارتگاه قرار دارد كه حضور در آن خالی از لطف نیست؛ البته بنای بقعه این زیارتگاه چندان قدیمی نیست.
محل زیارتگاه: روستای دركه
امامزاده مطیب(ع)
نسب: در زیارتنامه این امامزاده آمده است: مطیب‌بن زید‌بن محسن‌بن موسی‌الكاظم(ع)
ویژگی خاص: زیارتگاه این امامزاده بزرگوار در منطقه‌ای خوش آب و هوا قرار دارد كه زائران زیادی را به آنجا می‌كشاند. ازجمله زیبایی‌های دیگر این زیارتگاه دری خاتم‌سازی شده همراه با آینه‌كاری است كه متأسفانه دقت خاصی در نگهداری از آن صورت نگرفته است.
محل زیارتگاه: روستای اوین، 3كیلومتری شمال ونك، در دامنه كوه‌های مشرف به روستای دركه.
امامزاده ابراهیم(ع)
نسب: نسب آن حضرت به امام‌حسن مجتبی(ع)می‌رسد.
ویژگی خاص: این زیارتگاه به‌دلیل نزدیكی به یخچال‌های طبیعی منطقه دربند دارای آب و هوایی بسیار خنك است. اهالی روستای پس قلعه كه در نزدیكی این زیارتگاه واقع شده است ارادت خاصی به این امامزاده بزرگوار دارند. برای رسیدن به این زیارتگاه، هم می‌توان كوهپیمایی كرد و هم سوار «تله‌سی‌یژ» شد.
محل زیارتگاه: تجریش، ارتفاعات دربند.
امامزاده یحیی(ع)
نسب: نسب حضرت ابوالقاسم عزالدین یحیی(ع)مشهور به امامزاده یحیی با ۱۵ واسطه به امام‌سجاد(ع)می‌رسد.
ویژگی خاص: ساختمان اصلی این بقعه تاریخی مربوط به دوران مغول است و به همین دلیل سبك معماری آن دوران در آن دیده می‌شود. گنبد این بقعه یك هرم دوازده ضلعی آجری است كه زیبایی خاصی دارد.
محل زیارتگاه: خیابان ری، كوچه امامزاده یحیی(ع).
امامزاده زید(ع)
نسب: ایشان
از اولاد حسن‌المثنی فرزند امام حسن‌مجتبی(ع)است و به همین جهت امامزاده
زید را می‌توان پسر عموی حضرت عبدالعظیم(ع)نیز دانست. البته گروهی دیگر
معتقدند كه ایشان از فرزندان یحیی‌بن زید بن علی‌بن‌الحسین(ع)است.
ویژگی خاص: بقعه این امامزاده، سومین بقعه از نظر قدمت تاریخی است. (اواخر دوران صفویه)
محل زیارتگاه: بازار تهران، سبزه‌میدان، بازار كفاش‌ها.
امامزاده سیداسماعیل(ع)
نسب: صاحب این بقعه متبركه منسوب به نوادگان امام‌علی‌النقی(ع)است.
ویژگی خاص: این زیارتگاه كتیبه‌ای بسیار تاریخی دارد كه براساس نوشته‌های روی آن می‌توان فهمید كه ساختمان ایوان و گلدسته در زمان محمدشاه قاجار ساخته شده است. اثر بسیار قدیمی‌تر این بقعه، دری نسبتا عتیقه است.
محل زیارتگاه: حد فاصل خیابان‌های ۱۵ خرداد و مولوی.
امامزاده سیدناصر الدین(ع)
نسب: از نوادگان امام محمدباقر(ع)است.
ویژگی خاص: كتیبه قدیمی بقعه این امامزاده بسیار شهرت دارد. شهرتش هم از این جهت است كه این كتیبه تنها چیزی است كه از ضریح قدیمی باقیمانده است. این كتیبه نشان می‌دهد كه حاجی میرزا تقی طهرانی در سال ۹۹۳ بانی ساخت ضریح قدیمی بوده است.
محل زیارتگاه: ضلع غربی خیابان خیام، نرسیده به چهارراه گلوبندك.
امامزاده عبدالله(ع)
نسب: نسب آن حضرت با پنج واسطه به امام سجاد(ع)می‌رسد.
ویژگی خاص: این زیارتگاه در محوطه‌ای مشجر و بسیار زیبا قرار دارد. بنای اصلی بقعه به‌احتمال قوی مربوط به قرن یازدهم و از آثار دوره صفوی است كه با دقت خاصی آن را مرمت كرده‌اند. تزئینات و ایوان شرقی رواق فعلی توسط میرزا كاظم خان نظام‌الملك در سال 1274قمری ساخته شده است.
محل زیارتگاه: خیابان فدائیان اسلام، سه راه ورامین.
بی‌بی‌شهر بانو(س)
نسب: بنا بر روایتی صاحب این بقعه همسر امام حسین(ع)است.
ویژگی خاص: بنای این زیارتگاه از مهم‌ترین بقاع تاریخی شهرری است. نوع معماری این ساختمان نشان می‌دهد كه مربوط به قرن چهارم هجری و احتمالا از آثار دوره آل‌بویه است. غاری كوچك هم در نزدیكی این زیارتگاه وجود دارد.
محل زیارتگاه: شهرری، صفائیه، محله باروت كوبی، برفراز دامنه جنوبی كوه بی‌بی شهربانو.
امامزاده بی‌بی زبیده(س)
نسب: می‌گویند فرزند بی‌بی شهربانو است.
ویژگی خاص: تزئینات فضای داخلی حرم شامل مقرنس‌كاری و نقاشی‌های دوران قاجار است. در خاتم بزرگ این زیارتگاه هم در سال ۱۲۷۱ ق به فرمان میرزا محمدصادق قائم‌مقام ساخته شده كه اطراف آن ابیاتی از مرثیه‌های محتشم كاشانی نوشته شده است. این بقعه جزو آثار تاریخی به ثبت رسیده است.
محل زیارتگاه: شهرری، خیابان فدائیان اسلام.
حضرت عبدالعظیم حسنی(ع)
نسب: عبدالعظیم(ع)فرزند عبدالله بن علی، از نوادگان حضرت امام‌حسن مجتبی(ع) است.
ویژگی خاص: بی‌شك معروف‌ترین زیارتگاه تهران، حرم حضرت عبدالعظیم(ع)است كه در آثار علمای شیعه، ستایش‌های عظیمی درباره این امامزاده بزرگوار به چشم می‌خورد. در روایت‌های مختلف، ثواب زیارت حضرت عبدالعظیم(ع) را برابر با زیارت اباعبدالله(ع) دانسته‌اند.
محل زیارتگاه: شهرری، میدان حرم.
امامزاده حمزه(ع)
نسب: ایشان از فرزندزادگان حضرت امام موسی بن جعفر(ع)است.
ویژگی خاص: مرقد مطهر این امامزاده بزرگوار در حرم مطهر حضرت عبدالعظیم(ع)قرار دارد. براساس مستندات تاریخی مدفن ایشان پیش از حضرت عبدالعظیم(ع) در همین محل كه آن زمان باغی در بیرون از شهر بوده قرارداشته است. حضرت حمزه(ع)را از علمای بزرگ شیعه در زمان امام رضا(ع) می‌دانند.
محل زیارتگاه: شهرری، میدان حرم.
امامزاده طاهر(ع)
نسب: نسب امامزاده طاهر(ع) با 8واسطه به امام سجاد(ع) می‌رسد.
ویژگی خاص: مرقد مطهر این امامزاده بزرگوار در حرم مطهر حضرت عبدالعظیم(ع)قرار دارد. قبر مطهر ایشان قرن‌ها ناشناخته بود و هنگام تعمیر قبرستان، بدن مباركشان بعد از قرن‌های متمادی كاملا سالم و تازه آشكار شد. می‌گویند در دوره قاجار، ظل‌السلطان كه از دو چشم نابینا بود به آن حضرت متوسل شد و شفا یافت.
محل زیارتگاه: شهرری، میدان حرم.
