رئیس اداره نظارت و ارزیابی فراورده های طبیعی:
رئیس اداره نظارت و ارزیابی فراورده های طبیعی، سنتی و مکمل معاونت غذا و داروی اهواز گفت: از دیدگاه طب سنتی، پزشک موفق پزشکي است که سلامتي جامعه را حفظ کند و خود به خود با اين تدبير تعداد بيماران و مصرف دارو کاهش خواهد يافت.
کد خبر: ۸۷۳۴۱۷۳
|
۰۶ شهريور ۱۳۹۵ - ۰۸:۲۲

به گزارش سرویس بسیج جامعه پزشکی خبرگزاری بسیج، زینب ظاهری، رئیس اداره نظارت و ارزیابی فراورده های طبیعی، سنتی و مکمل معاونت غذا و داروی اهواز گفت: طب سنتي واژه اي کلي است که هم به سيستم هاي طب سنتي همچون طب سنتي چين، آيوروداي هند و طب يوناني-عربي و هم به اشکال مختلف طب بومی اطلاق می‌شود.

وی ادامه داد: درمان هاي طب سنتي شامل دارو درمان (استفاده از گياهان دارويي، اجزاء حيواني و معدني) و روش‌هاي غير دارويي (مانند طب سوزني، ماساژ و درمان هاي روحي و رواني) است.

ظاهری، گفت: در کشورهايي که سيستم خدمات پزشکي در آنها بر پايه طب مدرن استوار است، به جاي طب سنتي اغلب از واژه طب مکمل و طب جايگزين يا طب غير متعارف استفاده مي‌شود.

رئیس اداره نظارت و ارزیابی فراورده های طبیعی، سنتی و مکمل معاونت غذا و داروی اهواز در ادامه عنوان کرد: طب سنتی ایرانی بر کیفیات چهارگانه (عناصر اربعه)بنا نهاده شده است.

وی با بیان اینکه در این مکتب شناخت عناصر اربعه، اخلاط، ارکان و مزاج ها به عنوان بحث زیربنایی در طب سنتی به اندازه اي اهمیت دارد که بدون آن نمی‌توان به ارائه خدمات پزشکی متناسب، مبادرت ورزید، افزود: بازشناسی اصول و مبانی طب نظري و عملی و فهم صحیح اصطلاحات متداول آنها اهمیت بسیار زیادی دارد و این امرنیازمند توضیحاتی فراخور دانش امروزی است.

وی همچنین عنوان کرد:تعریف طب از دیدگاه شیخ الرئیس این است که طب علم شناخت احوال بدن انسان است از این جهت که چه چیز موجب سلامتی و چه چیز موجب بیماری می شود و هدف آن حفظ سلامتی و بازگرداندن آن در صورت بروز بیماری است.

ظاهری، افزود: دانش حفظ الصحه همواره مورد توجه ويژه پزشكان طب سنتی بوده است و اكثرشان در آثار برجاي مانده از خويش ، همواره بر اين دانش تاکید کرده و براي پيشگيري از ابتلاء به بيماري و مشكلات ناشي از آن همواره به رعايت توصيه هاي حفظ الصحي تاكيد داشته اند.

وی اضافه کرد: متاسفانه امروزه برخی افراد اين توصيه هاي حفظ الصحي و ديگر آموزه هاي اطباي سنتي را ساده و حتي ناكارآمد می‌دانند.

ظاهری، در ادامه اظهار کرد: یكی از مبانی و اصول مهم طب سنتی این است كه طبیعت بدن هر یك از انسان ها دارای مزاج خاص خود است و وظیفه طبیب این است كه با شناخت این مزاج با تدابیر بهداشتی در مورد نوع غذا و نحوه زندگی و محیط و شغل شخص، سلامتی او را در مناسب ترین حالت حفظ نماید تا شخص از نظر جسمی و روحی در بهترین شرایط باشد. 

رئیس اداره نظارت و ارزیابی فراورده های طبیعی، سنتی و مکمل معاونت غذا و داروی اهواز گفت: از دیگر مباحث بسیار جالب در طب سنتی مبحثی به نام بهداشت عمومی و چگونگی حفظ و تقویت سلامتی و پیشگیری از بیماریها در سنین مختلف، مزاج های مختلف و شرایط مختلف اقلیمی و آب و هوایی است.

ظاهری، گفت: برای نمونه طب سنتی در مورد بهداشت مواد غذایی و نوع مواد غذایی مصرفی در سنین مختلف، فصول مختلف، و حتی در مورد ترتیب مصرف مواد غذائی و آشامیدنی و بیماری های حاصل از عدم رعایت این ترتیب بحث می‌کند.

وی عنوان کرد: هنگام بیماری مهمترین وظیفه درمانگر این است كه مزاج بدن و عضو درگیر را به حالت طبیعی و اصلی خویش برگرداند.

ظاهری، ادامه داد: طب سنتی در برخورد با بیماری ها، ابتدا به بررسی علل بروز و ظهور بیماری ها می‌پردازد، سپس راه های پیشگیری از آنها ودر نهایت به بیان شیوه های درمان هر بیماری با توجه به علل بیماری می‌پردازد.

رئیس اداره نظارت و ارزیابی فراورده های طبیعی، سنتی و مکمل معاونت غذا و داروی اهواز گفت: از دیدگاه طب سنتی هر یك از مواد غذائی ، دارویی ، گیاهی، نباتی، معدنی و حتی سموم، مزاج و خواص و تاثیرات جداگانه ای دارد و بعد از ورود به بدن می توانند منشا واكنشهای متفاوت و تاثیرات مختلف قابل پیش بینی در بدن باشند كه در تشخیص و درمان بیماریها از این خواص بهره می‌گیرند.

وی در ادامه افزود:  اگر چه در آن زمان میكروب و ویروس و عوامل انگلی به شكل امروزی شناخته شده نبوده است ولی اطباء آن زمان با تقویت و تعادل مزاج بدن قدرت دفاعی بدن را بالا برده و محیط را برای رشد و بقاء عوامل مضر نامساعد میکردند ضمن اینكه امروزه ثابت شده است برخی داروهای طب سنتی مثل گیاه آویشن دارای خواص آنتی بیوتیكی قابل قبول و موثر هستند.

ظاهری، خاطرنشان کرد: داروسازى هم از جمله رشته‏‌هاى طب بوده كه مسلمانان تحقيقات فراوانى در اين زمينه داشته و نتيجه تجربيات علمى خود را به شكل كتاب‏ها و رسالات بسيارى به نگارش درآورده‏‌اند.

وی در پایان اظهار کرد: صَيدَله يا داروشناسى، (فارماكولوژى امروزی) علم ادويه يا شناخت داروهاست و مسائل مورد بحث در اين علم عبارت است از شناختِ اشكال نباتات(گیاهان) از نظر مكانى و زمانى (تابستانى و پاييزى)، بازشناسى انواع نباتات خوب از بد و همچنين شناخت خواص آنها به‏صورت مركب است.

 

ارسال نظرات