محمد علی تیموری اصلبیگاری در ادبیات فرهنگی و کاری ما به معنای کار بی مزد می باشد. اگر
امروز به استان خود نگاهی بیندازیم خواهیم دید عده ای مشغول به کار هستند
که واقعاً از این کار مزد و درآمد قابل توجهی به نسبت زحمت آن عایدشان نمی
شود. به عنوان مثال شما کشاورز همین استان خودمان را که دارد محصول مادر
این کشور نظیر گندم، جو، برنج و… را تولید می کند در نظر بگیرید این فرد
یکسال کار می کند و در ازای این یکسال شخم زدن، بذرپاشی، آبیاری، درو کردن
و… درآمدی به دست می آورد که شاید یک دهم کار و تلاش او نباشد. یا مثلاً
باغداری را در نظر بگیرید که پس از یک سال به دلیل عدم حمایت دستگاه دولتی
مجبور به فروش محصول باغات خود به چند دهم کمتر از قیمت واقعی به دلال می
شود که این دلال بدون اینکه زحمت خاصی کشیده باشد و وقت خاصی روی این
باغداری گذاشته باشد به راحتی و با استفاده از شرایطی که بوجود آمده است
محصول این باغ را به قیمت خیلی پایین خریداری و با قیمت چند برابر به فروش
می رساند. امروز این استان گذشته از این که رتبه اول بیکاری را در کشور
دارد باید گفت کوچکترین حمایتی از تولیدکنندگان محصولات مادر در این استان
نمی شود. روستاییانی که شبانه روز با اخلاص، صفا، صمیمیت و بدون هرگونه
منفعت طلبی و طمع ورزی گردانندگان اصلی اقتصاد این کشور می باشند دور از
چشم افتاده اند.
از طرفی شغل هایی که در این استان دیده می شود می توان به ۳ دسته اصلی تقسیم کرد: ۱٫ کارمندی ۲٫ راننده تاکسی ۳٫ مغازه داری
شغل کارمندی که ظرفیت محدود دارد و می توان گفت با یک درصد پایینی (نزدیک
به صفر) اشتغال ایجاد کرده و در واقع در حال اشتغال زدایی است . شغل راننده
تاکسی هم که به شرط وجود ماشین قابلیت شاغل شدن ایجاد می شود و در ازای
کار یک روز به صورت تمام وقت با در نظر گرفتن سوخت و اصطحلاک، درآمد متوسط
به پایینی دارد. اما شغل سوم یعنی مغازه داری شغلی است باز هم با تمام وقتی
و البته پیش شرط های زیاد مانند مکان مغازه، نوع صنف، فصل و… که بازهم
برای اکثریت (نه همه) درآمد متوسط به پایینی دارد.
پس اگر امروز به مشاغل استانی نگاهی بیندازید به طورعمده برای جوان این
استان دو شغل باقی می ماند که باید تمام وقت خود را در مقابل درآمدی که در
مقابل تلاش و زحمت بدست می آورد نامتوازن دانست.
به نظر می رسد که مسئولان استانی به جای اعلام آمار باید به شعار رهبر معظم انقلاب که "اقتصاد مقاومتی،اقدام و عمل” می باشد، بیشتر جامعه عمل بپوشانند و در استفاده از ظرفیت های بالقوه عظیم این استان تلاشی برای اشتغال زایی با زمینه حمایت از هم استانی هایی که چرخه اقتصاد را می گردانند اهتمام بیشتری ورزند.
صدا و سیمای استان کهگیلویه و بویراحمد هم اگر برنامه ای تدوین نماید که در آن مسئولان استانی در تلویزیون حضور یابند و مردم نظرات، پیشنهادات و انتقادات خود را به گوش این مسئولان برسانند گامی نه کوچک در جهت پیشرفت این استان بر می دارد.
