خبرگزاری بسیج اردبیل گزارش می دهد: او به منطقه رسيد و وضو گرفت و سجاده ي خود را پهن کرد و شروع به عبادت و راز و نياز نمود.
از يک طرف خوشحال و راضي بود، از طرف ديگر نگران پدر و مادر و خانواده اش بود.
چشمانش را به سوي آسمان برد و چهره اش غرق باران اشک شد. ساعتها با خداي خود خلوت کرد و از خدا مي خواست هر چه زودتر به مراد دلش که همانا شهادت بود برسد.
در همين هنگام در حاليکه مشغول عبادت بود مورد اصابت دو شکا از ناحيه ي دثمن قرار گرفت و محرابش غرق خون شد. سربر خاک نهاد و زير لب زمزمه اي نمود و نقش زمين شد. چشمانش به آسمان خيره شدند و لب از حرکت باز ايستاد و صداي الله اکبر در فضا طنين انداز شد اسماعيل به شهادت رسيد.
جهان پهلوان اسماعيل اعلمي سر انجام پس از مدتها حماسه آفريني و دفاع از خاک وطن در يازدهمين روز از آبان ماه سال يکهزار و سيصد در خاک عراق - کوي
کله قند ( کردستان) به درجه ي رفيع شهادت نائل آمد.
پيکر پاکش مدتها در زير نور آفتاب بر خاک ماند و چندين روز بدليل ماندن در خاک عراق، گروهها براي جستجو او تلاش کردند. و بالاخره پس از 16 روز از خبر شهادتش با مشقت زياد پيکر جهان پهلوان اسماعيل اعلمي به اردبيل آورده شد و در ميان جمع انبوه عاشقان و شيفيتگان در گلزار شهداي بهشت فاطمه به خاک سپرده شد.
حميده اسماعيل خود را ابراهيم قربانگاه فرستاد و خداوند قرباني او را پذيرفت و پيکر پاکش همچون شهداي کربلا بر زمين ماند و حميده زينب وار در شهادت فرزند اشک نريخت بلکه اين شهادت را خير کثير دانست و به خود مي باليد که فرزند بر و ضدش را که افتخار کشور بود، قرباني حق داده است.
او که در زمان حيات خود هيچکدام از نشان هاي افتخار خود را به کس نشان نداده بود حالا پس از شهادتش همه ي مردم با ديدن نشانهاي افتخار "جهان پهلوان اسماعيل اعلمي" به خود مي باليدند که چنين جواني با غيرت و نيرومند سرانجام در عرصه نبرد و بيکار با دثمن ، حماسه اي ديگر آفريد و اين بار از جانب خداوند مدال پر افتخار شهادت برگردنش آويخته شد.
باشد که از رهروان واقعي آن شهيد بزرگوار باشيم ان شاءالله
روحش شاد و راهش مستدام
