به گزارش سرویس بسیج مهندسین کشاورزی و منابع طبیعی خبرگزاری بسیج،جهان آفرینش سرشار از نشانه ها و آیات الهی است که هر عقل سلیم و هر دیده عبرت بینی را به شگفتی وا داشته و هر زبان حق گویی را به تحسین عظمت آفرینش وا میدارد. نشانه هائی که در عین سادگی ظاهری خود جهانی با شکوه با نظمی پیچیده هستند و انار نیز یکی از این نشانه هاست. به راستی جز ید بی مثال کدام نیرویی توان خلق چنین دانه هائی زیبا را دارد؟ و کدام دست هنرمندی توانایی چیدن این دانه ها را با اینچنین نظم پیچیده ای در کنار هم دارد؟ و کدام نقاش چیره دستی میتواند چنین رنگ بدیعی خلق کند؟ در گرمای شهریور سال 1346 بود که خداوند با معجزه ای علی را به حاج محمد حسین دوستی عطا کرد. علی در کنار پدر در باغ کوچک انار بازی میکرد و به مرور زمان سال های تحصیلی را یکی پس از دیگری از پی هم می گذراند. نقل است از امام صادق (ع) که فرمود: به کودکان خود انار بخورانید زیرا آنها را زودتر به جوانی میرساند، و حاج محمدحسین با عمل به همین روایت خوب می دانست که پسرش رشیدتر از هم سن و سالانش شده. علی شانزده ساله بود که با اصرار و به مدد دعای پدر و مادر راهی جبهه شد برای دفاع از میهن اسلامی.
سالهای فراق حاج محمدحسین دوستی، باغدار نمونه باغستانی، از شهرستان فردوس واقع در خراسان جنوبی، آن روزهای دلتنگی و دوری را خوب به خاطر دارد. آن روزها انار کاری برای حاج محمد حسین سخت تر بود و تابستان ها و زمستان ها طولانی تر از سال های گذشته از پی هم رد میشدند. گویی حتی گاهی عقربه های ساعت با هم لجبازی عمیقی داشتند تا انارها خبری از علی برای حاج محمد حسین بیاورد. چند روز بیشتر به تولد بیست سالگی اش نمانده بود و پدر لحظه به لحظه منتظر پاییزی که انار های باغش را به پاس بیست سالگی اش به او هدیه کند. نوزدهم شهریور ماه سال 1366 بود که خبر شهادت علی، حاج حسین را به یکباره پژمرده کرد. پاییز سختی گذشت آن سال. با برداشت هر دانه انار، دل حاج حسین یاد علی جوانش میکرد و دل آزرده از نبودنش و پر افتخار از شهادتش انار ها را میچید. باغی از بهشت امروز از آن زمان سی سال میگذرد و حاج حسین به یاد علی، باغستان پر اناری ساخته. باغستانی که با مراقبت های ویژه ی او انارهایش در شهرستان فردوس استان خراسان جنوبی حرف اول را در انارکاری میزند رنگ و طعم و اندازه اش گویای لحظه لحظه زحمات حاج حسین است. 125 تن انار در هر هکتار قطعاً زحمت زیادی میبرد و نیاز به تلاش های فراوان دارد. از همه مهم تر دل حاج حسین دوستی است که پا به پای رشد دانه های انار ذکر یا علی می گوید و دست هایش به شکرانه ی لطف خداوند به قنوت است، و چه سوگندی از نخل و رمان بالاتر که حاج حسین دلش را پای جهادش نهاده. به انار سوگند، که دست از جهاد برنداریم شاید یک روز حاج محمدحسین دوستی، یک پسر فدای اسلام کرد، اما این روزها صدها نهال جوان در راه جهاد اقتصادی نشانده تا نشان دهد که شاید سنگر عوض شود اما جبهه یکیست و آنهم اطاعت امر ولایت است. وی از تلاش در جهت روش های نوین و بهبود عملکرد دست نکشیده و با رعایت اصولی همچون: هرس و تغذیه مناسب، رعایت فواصل کاشت و تراکم مناسب جهت کاهش آفتاب سوختگی، مبارزه مکانیکی و بیولوژیکی با کرم گلوگاه انار، و از همه مهمتر استفاده از کودهای پوسیده حیوانی به جای کودهای شیمیایی که علاوه بر کمیت، سلامت محصول را هم بالا می برند، و در نهایت استفاده از شن پای درختان جهت حفظ رطوبت؛ توانسته عملکرد باغ انار خود را به طور چشمگیری افزایش داده و تا 125 تن در هکتار انار برداشت کند. این روزها تندیس های زیادی از زحمات حاج حسین در نمونه کاری انار روی طاقچه خانه آن ها نشسته است اما عکس علی کنار همه ی آن ها از باقی بیشتر می درخشد.
|
