نماز ظهر عاشورا معراج امام حسین (ع) بود/ گاندی هند را با الگوگیری از واقعه کربلا به استقلال رساند
حجت الاسلام محمد فروهر پژوهشگر در گفتگو با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری بسیج گفت: خداوند متعال در قران کریم از تقابل حق و باطل سخن به میان آورده است و در جاهای مختلف نسبت به بی اساس بودن باطل روشنگری کرده است و این وعده الهی در موطن های زیادی تداعی پیدا کرده و باطل به تمام معنا در مقابل حق از پای افتاده است.
وی افزود: یکی از مصادیق وعده الهی و تداعی تحقق پیروزی خون بر شمشیر و جلوه حق بر باطل در کربلاست. سال 61 هجری قمری حق به معنای واقعی کلمه در مقابل باطل صف آرایی کرد و گرچه به ظاهر لشکر حق شکست خورد اما در واقع پیروز واقعی این تقابل تاریخی حق بود زیرا که طنین آن بعد از 1400 سال هر روز پررنگ تر و درس آموزتر است.
حجت الاسلام فروهر تصریح کرد: انسان های آزاده زیادی به این واقعه اقتدا کرده و از لوای آزادگی و عزتمندی امام حسین (ع) که بزرگ مرد لشکر حق بود به تمام قد در مقابل ظلم صف آرایی میکنند تا جایی که گاندي معمارِ استقلال هند و رهبر ملي مردم اين کشور، براي آزادي هندوستان ازسلطه انگليس ، هسته مرکزي قوي يک تشکيلات سياسي را پايه ريزي نمود و حزب کنگره را رهبري نمود و با تمرد از قوانين ، عدم تقبل پست هاي دولتي ، عدم همکاري با مأموران انگليسي و تحريم اجناس بريتانيايي ، يعني با اصل «مقاومت منفي » باسلطه انگليس مبارزه نمود و روح آزادي و بازگشت به هويت و سنت هاي اصيل هندي را احياء کرد. در آخرين بار که دولت انگليس در سال 1942 ميلادي او را بازداشت کرده گاندي هنگام توقيف ، فرياد «يا مرگ يا استقلال » را سر داد.
وی ادامه داد: گاندي در تفحص زندگاني امام حسين و علت جاودانگي و پايداري آن به يک مسأله مهم رسيده و همانا درسي از سرور آزادگان اخذ نموده و آن را براي استقلال هند به کار بسته است ، يعني او به پيروي از امام ، به مردم هند که طرفدار استقلال هند بودند اعلام نمود مرگ را به بازي و مسخره بگيريد و نترسيد. «من براي مردم هند چيز تازه نياوردم ، فقط نتيجه اي را که از مطالب و تحقيقاتم درباره تاريخ زندگي قهرمان کربلا به دست آورده بودم ، ارمغان ملت هند کردم . اگر بخواهيم هند را نجات دهيم واجب است همان راهي را بپيماييم که حسين بن علي پيمود... .»
حجت الاسلام فروهر اظهار داشت: کم نیستند امثال این انسان آزاده که با تاسی به قیام عاشورا حماسه های کم نظیری پدید آورده اند و این نشان از تداعی پیروزی خق بر باطل است و نشان از این است که عاشورا فرا زمان و فرامکان است و هرگز در ابعاد محدود سال 61 هجری قرار نگرفت بلکه گستردگی به ابعاد تاریخ بشریت دارد و هرساله این جوشش و هدایت گری بیشتر و بیشتر می گردد.
وی گفت: دل های مومن نمی گذارند که داغ حسین(ع) سرد شود بلکه هر ساله این گرما شدت بیشتری به خود می بیند. و این مصداق سخن گهربار پیامبر اعظم (ص) است که فرمود: ان لقتل الحسین (علیه السلام) حراره فى قلوب المؤمنین لا تبرد أبدأ. در شهادت ابى عبدالله الحسین (علیه السلام) آتشى در قلوب مؤمنین برافروخته شده است که هرگز خاموشى پذیر و سرد شونده نیست. و این آتش در خود شور و شعوری ایجاد کرده که همواره هدایتگری میکند.
حجت الاسلام فروهر گفت: البته عاشورا جلوه گاهی بود که به معنای واقعی کلمه اصول و فروع دین در آن جلوه گر شد از جمله مباحثی که در عاشورا ویژه به آن پرداخته شد نمازاست.تا جایی که بعد از سلام‌های مکرر در زیارت وارث و بیان وراثت انبیاء اولین شهادتی که در مورد امام حسین (ع) می‌دهیم، عبارت از این جمله است «أَشْهَدُ أَنَّکَ قَدْ أَقَمْتَ الصَّلاةَ»[1] به راستی این اقامه نماز چیست که در زیارت‌های مختلف همچون زیارت جامعه کبیره و غیره نسبت به اهل بیت اقرار می‌کنیم ؟
وی گفت: در جواب باید گفت یک وقت انسان نماز را می‌خواند، ولی یک وقت نماز حقیقی را به مردم معرفی میکند، در قرآن کریم از کسانی که نماز را اقامه میکنند، مذمت نشده بر خلاف عده‌ای از نمازگزاران که در قرآن تعابیری همچون ساهون و کسالی آمده است، پس «عمر سعد» نماز گزار است، لکن نماز گزار صوری، ولی آنکه نمازی که در جامعه اسلامی با تبلیغات یزیدی بر زمین خورده است، را دوباره روی پای خود می‌ایستاند، امام حسین (ع) است.
حجت الاسلام فروهر اظهار داشت: نماز برای امام حسین در کربلا معراج واقعی بود و این نماز در کنار نکات درس آموز خود و بیان اهمیت مساله نماز عروجی ملکوتی بود و جسارت های یزیدیان به اصحابی که مقابل حضرت جهت اقامه نماز بودند بیانگر تهی بودن آنها از باطن اسلام و مخالفت آنها با مقدسات دین است.
وی ادامه داد: اما نکته ويژه در نماز ظهر عاشوراي حضرت اباعبدالله الحسين(ع) اين بود که ايشان در این نماز تکبیر گفتند، ذکر گفتند، سبحان الله گفتند، بحول الله و قوته اقوم و اقعد گفتند، رکوع و سجود کردند و اين در حالي بود که ساعاتی نگذاشت مگر اینکه عروج ملکوتی در قالب نمازی دیگر درس بزرگی را برای بشریت ورق زد.
وی گفت: بعد از این نماز برای امام حسین (ع) نماز دیگری پیش آمد، رکوع دیگری پیش آمد، سجود دیگری پیش آمد، به شکل دیگر ذکر گفتند، اما رکوع ابا عبدالله آن وقتی بود که تیری به سینه مقدس‌شان وارد شد و حضرت مجبور شدند تیر را از پشت سر بیرون بیاورند. سجود ایشان... سجده بر پیشانی... وقتی که از اسب بر زمین افتادند... طرف راست صورتشان را روی خاک‌های گرم کربلا گذاشتند... ذکر ایشان ذکری دیگر بود... بسم الله... و بالله... و علی ملة رسول الله... و با اين نماز حضرت به عرش خدا عروج کردند.
