به گزارش خبرنگار خبرگزاری بسیج زنجان، یکی از آئین های سنتی که در شهرستان ابهر از سال ها پیش انجام می شده شیره پزی است که قدمت دیرینه دارد و از قدیم و الایام بعد از اتمام کار برداشت انگور در شهرستان زنان روستایی با انگور هایی که در مزارع نگه داشته اند اقدام به پخت شیره انگور می کنند.
قدمت پخت شیره انگور به کاشت درخت انگور می رسد که از همان ابتدا مردم اقدام به پخت شیره انگور می کردند.
شیره پزی بعد از برداشت انگور و معمولا در پایان مهر ماه انجام می‌شود که علاوه بر تامین مواد غذایی مورد نظر برای فروش، در تامین مالی خانواده نیز موثر است.
شیره پزی به صورت سنتی از قدیم در فرهنگ شهرستان ابهر جایگاه ویژه ای داشته و با توجه به وضعیت اقلیمی شهرستان از دیر باز انگور جایگاه ویژه در بین کشاورزان داشته است.
به طور معمول در هر ۸ الی ۱۰ کیلو گرم انگور می توان یک لیتر شیره انگور فرواوری کرد که تولید آن زحمت فراوانی دارد ولی ارزش افزوده محصول را تا سه برابر افزایش می دهد.
شیره انگور بیشتر از انگور های دیر رس مانند کرالوا، عسگری و … تولید می شود.
لازم به ذکر است ۱۲۰هزار تن انگور در۷۵۰۰ هکتار باغات بارور ابهر تولید می شود و ۹ هزار بهره بردار این محصول در شهرستان ابهر می باشند.
۵۶ گونه انگور در ابهر شناسایی شده و فروش این محصول درآمد۱۳۰میلیارد تومانی را برای ابهری ها ایجاد کرده است و این شهرستان به قطب انگور استان معروف شده است.
به جرأت می توان گفت که اقتصاد و درآمد حدود نیمی از جمعیت خانوار شهرستان ابهر به باغ های انگور آن وابسته است.
گفتنی است ۱۲ هزار تن انگور در ابهر تولید می شود که کمتر از ۴ درصد آن به شیره انگور تیدیل می شود که پیش بینی می شود در سال جاری ۸۰ هزار لیتر شیره انگور به شکل سنتی در شهرستان ابهر فراوری شود.
یکی از وظایف میراث فرهنگی پاسداشت میراث معنوی است
یکی از وظایف میراث فرهنگی پاسداشت میراث معنوی بوده که در اصل به فرهنگ سازی کمک می کند که در این میان نیاز است که میراث فرهنگی و گردشگری در جهت شناساندن این فرهنگ دیرینه مردم ابهر اقدامات لازم را انجام داده تا شیره پزان در ابهر به خاطره ها سپرده نشود در راستای احیای بیش از پیش این مهم تلاش شود.
روش تهیه شیره انگور
بعد از شستن انگورها، آنها را له کرده و آب شان را می‌گیرند؛ سپس خاک سفید را به آن اضافه می‌کنند.
خاک سفید، خاکی است با ترکیب بالای املاح معدنی که در عطاری‌ها فروخته می‌شود. این نوع خاک در روستاهای اطراف ملایر استان همدان به مقدار زیاد یافت می‌شود.
خاک سفید را معمولا زیر آفتاب یا روی بخاری حرارت می‌دهند، سپس به آب انگور اضافه می‌کنند، چون خاک حرارت ندیده باعث گل آلود شدن آب انگور می‌شود.
در ضمن ممکن است اگر خاک سفید را به آن اضافه نکنند، در موقع جوشاندن، آب انگور ترش شود و به اصطلاح نجس شود.
آب انگوری که به آن خاک سفید اضافه کرده‌اند را یک شب نگه می‌دارند، سپس به وسیله پارچه‌های مخصوص، آن را صاف کرده و خاک را از آن جدا می‌کنند. بعد آب انگور جدا شده از خاک را بعد از ۲ ساعت می‌جوشانند.
تولید کنندگان شیره سنتی معتقدند اگر آب انگور جدا شده از خاک سفید را از اول در ظرف‌های بزرگ "رویی” بریزند و بجوشانند، آب انگور زودتر قوام می‌آید و زودتر به مرحله کش دار شدن می‌رسد و رنگ قهوه‌ای روشن و شفاف خواهد داشت.
اما اگر آب انگور جدا شده از خاک سفید را از اول در دیگ‌های "مسی” بریزند و در آنها بجوشانند، زمان بیشتری طول می‌کشد تا آب انگور قوام بیاید و کش دار شود و در نتیجه به‌خاطر جوشیدن زیاد، تیره‌رنگ می شود و محصول نهایی هم سفت‌تر خواهد بود.
