به گزارش خبرگزاری بسیج از کوثر به نقل از کوثرخبر، شهرستان کوثر از جمله مناطقی است که دارای پتانسیل های بلقوه گردشگری، اقتصادی، صنعتی، دامداری، دامپروری و کشاورزی می باشد ولی به دلیل نبود زیرساخت های بهره وری (از تولید و به مصرف، نبود حتی یک کارخانه و شهرک صنعتی) هیچ منفعت و سودی از این ظرفیت های کلان عاید اهالی و تولید کنندگان منطقه نمی شود.
با توجه به شعار سال 95 مبنی بر اقتصاد مقاومتی و اقدام و عمل و با عنایت به اینکه در این شرایط زمانی کشور که توجه امر اقتصاد بیش از پیش ضروری است، می بایست تمهیدات لازم برای بهره مندی از این ظرفیت کُل صورت گیرد.
شهرستان کوثر با جمعیت 25 هزار نفری که کوچکترین شهرستان استان اردبیل محسوب می شود از این توجه مسئولین بی بهره بوده و است؛ این درحالی می باشد که همه ظرفیت های موجود برای تقویت بنیه اقتصادی شهرستان و حتی استان در این کوثر موجودیت دارد.
1- سنگ های تراورتن، روی و مس از دل شهرستان کوثر استخراج شده و به استان هایی همچون اصفهان، تهران، تبریز و ... صادر می شود، درحالی که تنها جاده های تخریب شده عاید اهالی شده و جالبتر اینکه این گرانسنگ ها با برش و طرح های متفاوت در کارخانجات استانهای همجوار به خود شهرستان نیز فروخته می شود که جای تامل و البته تاسف دارد.
2- گندم درجه یک و کشت ارگانیک شهرستان کوثر با دستان پینه بسته کشاورزان کوثری بدون هیچ کود شیمیایی تولید شده که آن هم به استانهایی همچون گیلان، کرج، تهران، ارومیه و ... صادر می شود؛ در مقابل این زحمت کشاورزان دولت حق الزحمه آنها را ماهها به تعویق می اندازد ولی جالبتر اینکه آردهای درجه 3 و ... در مقابل طبیعی ترین گندم استان به این شهرستان تعلق می گیرد درحالی که شهرستان کوثر یکی از تولید کنندگان گندم ارگانیک در منطقه است که خود هیچ سودی از آن نمی برد.(در مزارع شهرستان کوثر که بصورت ارگانیک برداشت می شود(کشاورزان از یک کیسه گندم 10 کیسه گندم برداشت می کنند ولی در استانهای همجوار و یا مغان کشاورزان از یک کیسه گندم به دلیل افزدن کودهای شیمیایی و ...50 الی 70 کیسه برداشت می کنند).
3- کشت محصولات ارگانیک میوه و تره بار در سطح شهرستان کوثر که بیشتر روستاییان زحمتکش به آنها پرداخته اند از دیگر مصداق محرومیت است؛ چرا که این محصولات نیز به استانهای همجوار صادر می شود و با نازلترین قیمت به فروش می رسد؛ درحالی که گوجه و خیار 400 تومانی شهرستان کوثر در شهرستانی چون رودبار و انزلی و ... با قیمت 3500 تومان به مشتری فروخته میشود.
4- احداث کارخانجات در شهرستان کوثر که فقط اسم و رسم آنها در منطقه باقی مانده و عملاً هیچ اقدام و عملیات اجرایی در پیش برد اهداف اقتصادی منطقه مشاهده نمی شود که نیاز است مسئولین شهرستانی و استانی اقدامات شایسته ای را در این خصوص انجام دهند(کارخانه پرلیت، نورد فولاد، یونگول بتن خلخال).
کشت گیاهان دارویی، الزام احداث سردخانه، ایجاد کارخانجات صنعتی، رونق بخشی به شهرک صنعتی گیوی، ارائه تسهیلات کم بهره به کشاورزان، کارآفرینان و ...، توجه به امر گردشگری، عملیاتی ساختن اقتصاد مقاومتی با حمایت از عرصه های چندگانه و صنایع تبدیلی و ... همه و همه نیازمند مساعدت های مسئولین امر در استان و شهرستان است.
اما برای خروج از رکود شهرستان کوثر و رونق اقتصادی منطقه میتوان با احداث کارخانجات و یا یک مکان تولیدی و صنعتی چندگانه حداقل به نیاز های ضروری اهالی بخصوص کشاورزان منطقه جامه عمل بپوشانیم.
90 درصد از زعفران کل جهان را ایران اسلامی تولید و صادر می کند ولی همین زعفران کشورمان را اسپانیا بسته بندی کرده و با قیمت های متفاوت به ایرانیان ارائه می دهد درحالی که ایران خود رتبه شاخص تولید زعفران در جهان بوده و می توان با طرح های متفاوتی نسبت به بسته بندی و ... اقدام و سود های کلان بسیاری را برای کشور موجب شود؛ وضعیت اقتصادی شهرستان کوثر نیز مصداق بارز زعفران است؛ همه نیازهای کشور و استان را تولید می کند ولی هیچ بهره ای از این تولیدات نمی برد.
کوثر نیز شاخص ترین رتبه تولید گوجه فرنگی، خیار، عسل، گندم، گرانسنگ های تراورتن، میوه "به" و ... است که می توانیم با حداقل سرمایه گذاری در تولید و مصرف آنها حداکثر سود و منفعت را نیز داشته باشیم که دوباره مساعدت ها و حمایت های بیش از پیش مسئولین را می طلبد.
به رغم همه مشکلات و معضلات اجتماعی که منشا همه آنها عدم وجود زیساخت های اقتصادی است، میتوان مطالبه ایجاد و احداث تنها یک کارخانه را برای رفع نیازمندی های بیکاری و اقتصادی منطقه از دولتمردان درخواست کرد.
