آیت‌الله خاقانی از جمله روحانیون مبارز و انقلابی است که منزلش را، پیش و پس از انقلاب اسلامی، در اختیار انقلابیون و رزمندگان اسلام قرار داد تا به عنوان پناهگاهی برای مردم و مبارزان شناخته شود.
به گزارش خبرگزاری بسیج از قم، سلمان خاقانی در سال 1332 هجری قمری در عراق متولد شد. پدرش از علمای ارزشمند بود و سلمان هم از همان اوان کودکی، مورد آموزش‌های پدر قرار گرفت.
در همین ایام بود که سلمان به همراه پدر و خانواده‌اش، به خرمشهر کوچ کرد و در ایران ساکن شد.
او تحصیلات ابتدایی را در خرمشهر گذراند و از سن 13 سالگی برای یادگیری علوم آل محمد (ص)، راه حوزه علمیه نجف اشرف را در پیش گرفت.
سلمان در آن سال‌ها از محضر بزرگانی مانند آیات شیخ محمدجواد بلاغی، محمدعلی کاظمینی خراسانی و میرزا باقر زنجانی کسب فیض کرد و آنگاه برای تلمذ بیشتر به درس مشهور آیت الله سید ابوالقاسم خویی شتافت تا بیشترین بهره را از این مرجع عالی‌مقام ببرد.
چند سالی از حضور شیخ سلمان در نجف نگذشته بود که وی پدر بزرگوارش را از دست داد و مجبور شد تا به ایران بازگردد. این بار اقامت در ایران، سال‌ها به طول انجامید و شیخ سلمان به جای پدر عالمش، به وعظ و ارشاد مردم مشغول شد.
خانه او در خرمشهر و در این سال‌ها، مأمن و پناهگاه مردم و مبارزان انقلابی بود؛ نکته‌ای که استاد هادی خسروشاهی هم در جریان مهاجرت خود به نجف اشرف برای تحصیل و همچنین دور ماندن از ماموران ساواک، به آن اشاره می‌کند و یاد آیت الله قائمی و آیت الله جمی، روحانیان مبارز آبادانی را هم گرامی می‌دارد:
«...با تغییر لباس و با قطار اهواز، شبانه راهی جنوب و خرمشهر شدم. یک روز در خرمشهر خدمت آیت الله شیخ سلمان خاقانی بودم و روز بعد همراه یکی از مریدان ایشان به آبادان رفتم و این بار در مدرسه علمیه آیت الله شیخ عبدالرسول قائمی که محل اقامت دوستان و اساتیدی بود که از شهرهای مختلف برای تبلیغ راهی آبادان می‌شدند؛ میهمان ایشان شدم. در اینجا بی‌مناسبت نیست اشاره کنم که آیت‌الله قائمی، سالیانی دراز از محضر علما و مراجعی مانند آیت الله سید ابوالحسن اصفهانی استفاده‌های علمی کرد و پس از آن و برای مقابله با بهائی‌گری و گروه‌های انحرافی، از نجف عازم آبادان شد و در آن شهر اقامت گزید و نماینده تام الاختیار مراجع بزرگواری مانند حضرات آیات امام خمینی، سید ابوالحسن اصفهانی، سید حسین بروجردی، سید محسن حکیم، سید ابوالقاسم خویی و سید محمدرضا گلپایگانی شد. وی علاوه بر تدریس در آن منطقه، حوزه علمیه آبادان را هم تأسیس کرد و شاگردانی مانند آیت الله جمی را پرورش داد.»
همچنین با پیروزی انقلاب و شروع جنگ تحمیلی هم، مرکزیت خانه آیت الله شیخ سلمان خاقانی در خرمشهر، برای مردم و رزمندگان اسلام تداوم یافت و محل رفت و آمد مردم و رزمندگان اسلام بود.
این مرکزیت دیری نپایید و آیت الله خاقانی بر اثر حملات هوایی و زمینی دشمن، مسجد، کتابخانه و خانه خود را ویران یافت و مجبور شد تا به اهواز برود. اقامت او در اهواز هم به طول نینجامید و وی از آنجا به قم نقل مکان کرد تا تداوم دهنده حیات و مجاهدت علمی خود باشد.
او در این سال‌ها با آیت الله لطف الله صافی گلپایگانی آشنا شد و در زمره مریدان وی درآمد.
آیت‌الله شیخ سلمان خاقانی خود در این باره نوشته است: «شرایط جالبی پیش آمد و سبب شد تا پیر بزرگواری را در قم زیارت کنم؛ شخصیتی که سنین عمر او از 70 سال می‌گذشت و درس و بحث و صید حقایق و تعمقّ در تاریخ اسلام و در علوم اسلامی، او را فرسوده و لاغر ساخته بوده؛ چه آنکه او از امت اسلامی است که پیروی کردن کورکورانه و بدون تحقیق را، در اصول و فروع حرام می‌دانند و تلاش و کوشش در تحقیق مطالب را تا مرز توان، لازم می‌شمرند. وقتی نام وی را پرسیدم؛ اینگونه پاسخ شنیدم: لطف الله صافی.»
وی در این سال‌ها به تالیف آثاری هم همت گمارد که کتاب‌هایی مانند طریق المعرفه بین الحق و الباطل و همچنین السنّه و الشیعه فی المیزان از آن جمله است.
لازم به ذکر است که آیت الله خاقانی، از ذوقی ادبی هم بهره‌مند بود و اشعار و سروده‌های خود را در دفتری جمع آوری می‌کرد که این دفتر در حملات دشمن و در جریان جنگ تحمیلی از بین رفت و باقی نماند.
سرانجام این عالم مبارز و فقیه ربانی در مانند چنین روزی یعنی در بیست و چهارمین روز از ماه صفر سال 1408 هجری قمری و در حالیکه نزدیک به هشت دهه از زندگی خود را پشت سر گذاشته بود، به دیدار معبود شتافت تا پس از تشییع، در یکی از حجره‌های صحن اصلی حرم مطهر حضرت کریمه اهل بیت (س) در خاک آرام گیرد.
ارسال نظرات
غیرقابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۰
پر بیننده ها
آخرین اخبار
