مدير كل ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري زنجان:

ثبت شش محوطه باستان شناختي واجد ارزش استان در فهرست آثار ملي

شش محوطه باستان شناختي باغچالار، بويوك گول، تپه قبرستان گنبد، كاندي ديبه، سوليجار يك و سوليجار دو واجد ارزش ثبت در فهرست آثار ملي هستند.
کد خبر: ۸۷۹۳۹۴۲
|
۲۸ آذر ۱۳۹۵ - ۲۲:۳۳
به گزارش خبرنگار خبرگزاری بسیج زنجان، مدير كل ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري زنجان،با اشاره به اینکه شش محوطه باستان شناختي در استان زنجان واجد ارزش ثبت در فهرست آثار ملي هستند، گفت: اين شش محوطه باستان شناختي جزء پرونده هاي ثبتي سال 94 هستند كه واجد ارزش ثبت در فهرست آثار ملي شناخته شده‌اند.

يحيي رحمتي در خصوص محوطه باستان شناختي باغچالار اظهار كرد: تپه باغچالار، یکی از تپه های ارزشمند چند دوره‌ای است که در غرب روستای ابوجانلو قرار گرفته است.

مديركل ميراث فرهنگي زنجان ادامه داد: بر اساس مطالعه سفال‌های سطحی، قدیمی ترین دوره استقرار در باغچالار به دوره مس و سنگ باز می‌گردد. اما بیشترین یافته‌های سفالی مربوط به دوره برنز و عصر آهن است.

رحمتي با اشاره به اينكه قدمت محوطه باستان شناختي بويوك گول به اواخر دوره اشكاني - ساساني باز مي گردد، افزود: بویوک گول تپه، یکی از محوطه های تاریخی موجود در دشت نسبتاً هموار جنوب غرب روستای کوسه لـر اسـت.

وي درباره محوطه باستان شناختي قبرستان گنبد گفت: تپه قبرستان در دره رودخانه قزل اوزن و جنوب غرب روستای گنبد واقع است. سفال‌های این محوطه هر چند مربوط به عصر آهن سه هسـتند امـا ویژگـی هـای سـفال‌های هخامنشـی را نیـز دارا می‌باشند.

مديركل ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري زنجان، در خصوص تپه كاندي ديبه اظهارداشت: اين محوطه باستان شناختي در روستای قزلجه دهستان سعید آباد واقع است و با توجه به مطالعه یافته های سطحی از جمله قطعه سفال‌های شکسـته پراکنـده، اسـتقرار در کانـدی دیبـه چنـد دورهای بوده و آثاری از دوره سلجوقی- ایلخانی و دوره قاجار را داراست. کاندی دیبه در زبان ترکی و لهجه سعید آبادی به معنی تپه قرار گرفته در انتهای روستا است.

رحمتي با اشاره به دو محوطه تپه سوليجار يك و تپه سوليجار دو بيان كرد: تپه سولیجار يك در میان زمین‌های زراعی شمال غرب روستای بهمن قرار دارد. با توجه به مطالعه یافته های سطحی از جمله قطعه سفال‌های شکسته پراکنده، استقرار در سـولیجار يك مربـوط بـه سده های میانی اسلام ( دوره سلجوقی ) است.

وي در خصوص وجه تسميه اين تپه ها گفت: با توجه به این که زمین‌های پائین دست تپه در گذشته محل جمع شدن آب رودخانه قادرلو بوده و به زمین‌های سولیجارمعروف هستند، این تپه ها نیز سولیجار نامگذاری شده است، سولیجار در زبان ترکی به محل دارای آب گفته میشود.

مديركل ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري زنجان عنوان كرد: تپه سوليجار دو در غرب روستای بهمن قراردارد. با توجه به مطالعه یافته های سطحی از جمله قطعه سفال‌های شکسته پراکنده، استقرار در سولیجار دو مربوط به دوره ساسانی است.

ارسال نظرات