به گزارش خبرگزاری بسیج از کوثر به نقل از کوثرخبر، شهر گیوی، به علت داشتن تنوع آب و هوایی، برخورداری از منابع آب و حاصلخیزی خاک به صورت یک منطقه مناسب کشاورزی و باغداری درآمده است.
محصولات عمده کشاورزی و باغداری این شهر که برخی از آنها صادر هم می‌شوند عبارتند از انگور، زرد آلو، سیب، خیار، گردو، بِه و ... است؛ در واقع گیوی یکی از قطب های مهم کشاورزی و باغداری استان اردبیل به شمار می آید که به دو شیوه صنعتی و سنتی صورت می گیرد.
این شهر در زمینه دامپروری صنعتی و تولید گوشت و شیر، در سطح استان جایگاه در خور توجهی را به خود اختصاص داده و یکی از مراکز مهم پرورش مرغ و مرغداری و همچنین تولید شیر(شرکت خصوصی عیوضی) در استان محسوب می شود.
شهر گیوی به دلیل ظرفیت های تولیدی و برخورداری از شبکه‌های زیر بنایی قوی همچون زمین، منابع آب، خاک، شبکه‌های مواصلاتی، موقعیت راهبردی در استان از پتانسیل قابل ملاحظه‌ای در جذب سرمایه گذاری بخش صنعت برخوردار است که متاسفانه کم کاری و عدم توجه برخی ها در جذب سرمایه گذار صنعت این منطقه را به کما برده است.
همچنین شهز گیوی از لحاظ تنوع معادن و صنایع بسیار غنی است که از جمله آن می توان به معادن سرب و روی، پرلیت، سولفات منیزیم، آلونیت، مس، آهن و سنگهای تزیینی چون گرانیت، مرمریت، تراورتن، مرمر و سنگ های آهکی و گچ و سنگ لاشه اشاره کرد.
در حال حاضر نیز، این شهر از نظر معادن یکی از بزرگ‌ترین ذخایر کشوری محسوب می شود که درحال حاضر هیچ بهره وری از سوی مردم و مسئولین منطقه در این خصوص صورت نمی گیرد و بخش های خصوصی از شهر های همجوار برای اجاره و جمع آوری آن پیشقدم شده اند.
بخش گردشگری گیوی نیز از دیرباز زبان زد عام و خاص بوده و بیش از 76 اثر و مکان تاریخی، گردشگری و میراث فرهنگی را در خود جای داده است.
ظاهراً گیوی با وجود چنین ظرفیتهایی و برخورداری از موقعیت مناسب ژئوپلوتیکی نتوانسته جایگاه مناسبی بین اولویت های مسئولین کلان ملی، استانی و حتی شهرستانی پیدا کند.
مسئولین با سرمایه گذاری بر روی کشاورزی، باغداری، معادن، دامپروری و دامداری گیوی و حرکت از کشاورزی سنتی به سمت کشاورزی صنعتی می توانند تولیدات محصولات متعدد را افزایش داده و حتی کیفیت محصولات زراعی و باغی را نیز بهبود ببخشند تا در بازارهای ملی و منطقه ای برای استان بازاری مهیا کنند.
هدر رفت انرژی و منابع در زمینه کشاورزی به دلیل غیر علمی و غیر کارشناسی بودن این روند در شهر بالا بوده است، بطوری که این شهر یکی از شهر هایی می باشد که با وجود ظرفیت های بالا، بازده پایینی در این زمینه دارد.
تولید صنایع محلی و دستی منحصربفرد اما گمنام، یکی دیگر از معایب فعالیت های صنعتی بومی در گیوی است؛ بطوریکه گاهی صنایع دستی اهل گیوی به نام سایر استان ها به فروش می رسد و یا محصولات سایر شهرها که از لحاظ کیفیت نیز از تولیدات این شهر پایین تر هستند در بازار شناخته تر شده هستند.
متاسفانه سالهاست که مسئولین در پس جلسات بی شمار اقتصادی و برنامه ریزی های تولیدی و صنعتی در معرفی توانایی ها و تولیدات باغ شهر استان(گیوی)، نتوانسته اند موفقیت لازم را کسب کنند؛ تا جایی که حتی خود ما اهالی نیز از ظرفیت ها و چالش های صنعت و کشاورزی در شهر بی اطلاع هستیم.
ظرفیتهایی که اگر مسئولین بتوانند به خوبی شناسایی و روند موجود را اصلاح کنند و در قدم بعدی باز خورد مناسب را بررسی و ارزیابی کرده و این فعالیت های اقتصادی را به سمتی سوق دهند تا برای مردم و فعالین بومی دارای مزیت نسبی باشد، می تواند اقتصاد گیوی را متحول کند.
