مسجد جامع خرمشهر که نماد هویت، تاریخ، تمدن و مقاومت مردم ایران است به عنوان مسجد برتر کشوری انتخاب شد.
به گزارش سرویس بسیج مساجد و محلات خبرگزاری بسیج، در اولین جشنواره مساجد برتر در سطح کشور، مسجد جامع خرمشهر به عنوان مسجد برتر کشور انتخاب شد.
مسجدجامع خرمشهر در بخش مرکزی شهر و بین خیابان آیت الله خامنهای (چهل متری) و رود کارون و نبش خیابان انقلاب قرار دارد. با توجه به اینکه خرمشهر از گذشته های دور محل تردد بازرگانانی که اکثراً از مسلمانان کشورهای همسایه و شیخ نشینهای خلیج فارس بوده و محل تجمع مسلمین و اهالی منطقه بوده است، این مسجد برای بر پایی نماز این افراد در شهر خرمشهر بنا شده است و گفته میشود بیش از ۱۲۰ سال قدمت دارد؛ ولی از موسس و بانی آن اطلاع دقیقی در دست نیست.
مسجد درسال ۱۲۵۰ شمسی ساخته شده و به نام «مسجد لب شاخه» معروف شده بود درسال ۱۳۴۳ تجدید بنا شد و به مرور به کانون مبارزه با رژیم ستم شاهی تبدیل شد.
با پیروزی انقلاب این مسجد کانون مبارزه با ضد انقلاب شد به طوری که در ۲۴ تیر ماه ۱۳۵۸ با پرتاب نارنجک توسط ضد انقلاب هفت نفر از مردم در صحن مسجد به شهادت رسیدند.
با آغاز جنگ این مسجد به دلیل موقعیت مکانی و نقش محوری در مبارزات قبل از انقلاب به کانون مقاومت ۳۴ روزه مردمی خرمشهر تبدیل شد و به عنوان مرکز پشتیبانی و سازماندهی نیروهای مردمی به محلی برای تبادل اخبار، تجهیزات، آموزش، جمعآوری کمکها، مداوای اورژانسی مجروحین و نگهداری موقت پیکرهای شهدا تبدیل شد. با حضور مستمر شهید محمدجهانآرا فرمانده سپاه خرمشهر و تعدادی از افسران ارتش و نیز استقرار بیسیم مادر درمسجد، این مکان عملاً به مقر تاکتیکی دفاع از خرمشهر تبدیل شد.
دشمن در ۱۳۵۹/۷/۲۸ مصادف با عید قربان با هدایت عناصر ستون پنجم برای اولین بار مسجد جامع را هدف گلوله باران خود قرار داد که در نتیجه آن بخش هایی از گنبد و صحن مسجد تخریب و جمعی از مدافعین به شهادت رسیدند.
صبح روز ۳ آبان ۱۳۵۹ درگیری با دشمن در سی متری مسجد تشدید و در نهایت توسط دشمن اشغال شد و با فرا رسیدن شب دستورعقب نشینی و ترک شهر به همه مدافعان داده شد.
مسجد جامع خرمشهر یکی از معدود بناهایی است که پس از آزاد سازی خرمشهر هم چنان پا برجامانده. با پیروزی عملیات بیت المقدس رزمندگان بلافاصله پس از آزاد سازی خرمشهر خود را به مسجد جامع رساندند و نماز شکر به جای آوردند.
مسجد جامع خرمشهر سی هزار مین اثر تاریخی ایران است که درسال ۱۳۹۰،در فهرست آثار ملی به ثبت رسید که دو گلدسته و دو گنبد کوچک وبزرگ با ۱۲۰ سال قدمت را در دل خودجای داده است، شاید ۷۷۰ متر مربع کاشیکاری معرق نیز شاخصهی خاصی برای هر بنای تاریخی باشد، اما وقتی قرار باشد، یک اثر بخشی از هویت، تاریخ، تمدن و مقاومت یک کشور محسوب شود، هر بنایی نمیتواند جای«مسجدجامع خرمشهر»را بگیرد.
این مسجد قدیمی که با نمای آجریاش که حالا جزیی ازتاریخ این شهر است، از قدیم یکی از مراکز اصلی شهر خرمشهر بود ،در آن زمان، در ورودی بازار بزرگ اصناف قرار داشت و محل تردد مردم از صحن مسجد بود. به همین دلیل، بعدها تغییری در ساخت و ساز آن رخداد و در سال ۱۳۴۸، قطعه زمینی از ضلع غربی به مسجد اضافه و به صورت کنونی تجدید بنا شد.
مسجدجامع خرمشهر در بخش مرکزی شهر و بین خیابان آیت الله خامنهای (چهل متری) و رود کارون و نبش خیابان انقلاب قرار دارد. با توجه به اینکه خرمشهر از گذشته های دور محل تردد بازرگانانی که اکثراً از مسلمانان کشورهای همسایه و شیخ نشینهای خلیج فارس بوده و محل تجمع مسلمین و اهالی منطقه بوده است، این مسجد برای بر پایی نماز این افراد در شهر خرمشهر بنا شده است و گفته میشود بیش از ۱۲۰ سال قدمت دارد؛ ولی از موسس و بانی آن اطلاع دقیقی در دست نیست.
مسجد درسال ۱۲۵۰ شمسی ساخته شده و به نام «مسجد لب شاخه» معروف شده بود درسال ۱۳۴۳ تجدید بنا شد و به مرور به کانون مبارزه با رژیم ستم شاهی تبدیل شد.
با پیروزی انقلاب این مسجد کانون مبارزه با ضد انقلاب شد به طوری که در ۲۴ تیر ماه ۱۳۵۸ با پرتاب نارنجک توسط ضد انقلاب هفت نفر از مردم در صحن مسجد به شهادت رسیدند.
با آغاز جنگ این مسجد به دلیل موقعیت مکانی و نقش محوری در مبارزات قبل از انقلاب به کانون مقاومت ۳۴ روزه مردمی خرمشهر تبدیل شد و به عنوان مرکز پشتیبانی و سازماندهی نیروهای مردمی به محلی برای تبادل اخبار، تجهیزات، آموزش، جمعآوری کمکها، مداوای اورژانسی مجروحین و نگهداری موقت پیکرهای شهدا تبدیل شد. با حضور مستمر شهید محمدجهانآرا فرمانده سپاه خرمشهر و تعدادی از افسران ارتش و نیز استقرار بیسیم مادر درمسجد، این مکان عملاً به مقر تاکتیکی دفاع از خرمشهر تبدیل شد.
دشمن در ۱۳۵۹/۷/۲۸ مصادف با عید قربان با هدایت عناصر ستون پنجم برای اولین بار مسجد جامع را هدف گلوله باران خود قرار داد که در نتیجه آن بخش هایی از گنبد و صحن مسجد تخریب و جمعی از مدافعین به شهادت رسیدند.
صبح روز ۳ آبان ۱۳۵۹ درگیری با دشمن در سی متری مسجد تشدید و در نهایت توسط دشمن اشغال شد و با فرا رسیدن شب دستورعقب نشینی و ترک شهر به همه مدافعان داده شد.
مسجد جامع خرمشهر یکی از معدود بناهایی است که پس از آزاد سازی خرمشهر هم چنان پا برجامانده. با پیروزی عملیات بیت المقدس رزمندگان بلافاصله پس از آزاد سازی خرمشهر خود را به مسجد جامع رساندند و نماز شکر به جای آوردند.
مسجد جامع خرمشهر سی هزار مین اثر تاریخی ایران است که درسال ۱۳۹۰،در فهرست آثار ملی به ثبت رسید که دو گلدسته و دو گنبد کوچک وبزرگ با ۱۲۰ سال قدمت را در دل خودجای داده است، شاید ۷۷۰ متر مربع کاشیکاری معرق نیز شاخصهی خاصی برای هر بنای تاریخی باشد، اما وقتی قرار باشد، یک اثر بخشی از هویت، تاریخ، تمدن و مقاومت یک کشور محسوب شود، هر بنایی نمیتواند جای«مسجدجامع خرمشهر»را بگیرد.
این مسجد قدیمی که با نمای آجریاش که حالا جزیی ازتاریخ این شهر است، از قدیم یکی از مراکز اصلی شهر خرمشهر بود ،در آن زمان، در ورودی بازار بزرگ اصناف قرار داشت و محل تردد مردم از صحن مسجد بود. به همین دلیل، بعدها تغییری در ساخت و ساز آن رخداد و در سال ۱۳۴۸، قطعه زمینی از ضلع غربی به مسجد اضافه و به صورت کنونی تجدید بنا شد.
ارسال نظرات
غیرقابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۰