یادبود بزرگان
آیتالله شیخ عبدالرحمن حیدری ایلامی، شخصیتی است که روزها در بیابانهای اطراف کربلا، کارگری میکرد تا معاش بگذراند و البته شبها هم در حجرههای حرم حسینی، درس میخواند تا ملّا شود.
به گزارش خبرگزاری بسیج از قم، آیتالله شیخ عبدالرحمن حیدری ایلامی، شخصیتی است که روزها در بیابانهای اطراف کربلا، کارگری میکرد تا معاش بگذراند و البته شبها هم در حجرههای حرم حسینی، درس میخواند تا ملّا شود.
نقل است که رؤیایی، مسیر زندگی او را تغییر داد.
او در خواب، در حالی 12 امام معصوم (ع) را زیارت کرد که ایشان به سمت او آمدند؛ قبایی بر او پوشاندند و از او خواستند تا جمله «ولایه علیّ بن ابی طالب حصنی؛ فمَن دخل حصنی اَمِن مِن عذابی» را به مردم بیاموزد.
پس از این خواب بود که عبدالرحمن تصمیم میگیرد تا هجرتی به کربلای معلّی داشته باشد.
او در کربلا، روزها در باغهای خارج شهر به آبیاری زمینهای مردم مشغول میشود و البته شبها هم در حجرههای صحن حرم مطهر حضرت سیدالشهداء (ع) به تحصیل میپردازد.
آیات سعید تنکابنی، جعفر رشتی، محمدحسین مازندرانی، یوسف بیارجمندی و همچنین آیتالله معرفت، از کسانی بودند که شیخ عبدالرحمن در آن سالها در نزد آنان شاگردی کرد.
او پس از مدتی هم به سامرا کوچید و در مدرسه میرزای شیرازی، فصلی دیگر از علم و عمل را آغاز کرد.
شیخ عبدالرحمن در سامرا هم از درس آیات حاج شیخ مجتبی لنکرانی، حاج شیخ عبدالرسول اصفهانی و حاج شیخ عبدالله اصفهانی (معروف به حاج شیخ) استفاده کرد و از خرمن دانش آنها خوشه برچید.
اکنون نوبت آن فرا رسیده بود تا شیخ عبدالرحمن، تحصیلات خود را با مهاجرت به حوزه علمیه نجف اشرف کامل کند و از محضر آیات سید محسن حکیم، سید ابوالقاسم خوئی، سید محمود شاهرودی، آقا میرزا باقر زنجانی و آقا شیخ حسین حلی بهره ببرد.
و اما با آغاز نهضت روحانیون در ایران و تبعید حضرت امام به نجف اشرف، آیتالله حیدری هم، گمشده خود را در وجود امام مییابد و جذب مقام معنوی ایشان میشود.
وی ضمن شرکت در درس خارج اصول و فقه امام، در بحث ولایت فقیه امام نیز شرکت میکند و همین درس، افقی نو را فراروی او میگشاید.
آیتالله حیدری ایلامی سرانجام توسط حکومت بعث عراق از این کشور اخراج میشود و راه ایران را در پیش میگیرد. او در ایران و با توجه به درخواست مردم و علمای زادگاهش، ایلام، به آن شهر میرود؛ در آنجا ساکن میشود و تاریخ جدیدی را در مبارزات انقلابی مردم ایلام رقم می زند.
وی همزمان با تأسیس مساجد، حسینیهها و مدارس علمیه در شهر و بر عهده گرفتن تربیت طلاب، شهر ایلام را به شهری مذهبی و انقلابی تبدیل میکند.
آیتالله حیدری همچنین پیش و پس از پیروزی انقلاب اسلامی، فرماندهی امنیتی استان ایلام را به دست میگیرد و با تشکیل ستادهای مقاومت و هستههای ضربت، راه را بر سودجویان و ضد انقلاب تنگ میکند.
آیتالله حیدری ایلامی پس از پیروزی انقلاب اسلامی و با رأی مردم، به مجلس خبرگان قانون اساسی راه مییابد و همچنین تا زمان حیاتش، دو دوره متوالی به عنوان نماینده مردم ایلام در مجلس خبرگان رهبری به انجام وظیفه میپردازد.
او از معدود مجتهدانی است که با آغاز دفاع مقدس، لباس رزم میپوشد و به عنوان یک چریک از جان گذشته به دفاع از وطن و تجهیز جوانان برای حضور در جبههها میپردازد. در این راستا، اعزام جوانان ایلامی به کردستان و در راستای کمک رسانی به شهید مصطفی چمران، یکی دیگر از اقدامات مؤثر آیتالله حیدری در تاریخ انقلاب و دفاع مقدس است.
آیتالله حیدری، حکمیت قانون خدا را در گرو حکمیت ولایت مطلقه فقیه و سرافرازی در دنیا و آخرت را هم در پیروی از ولایت میدانست؛ همانگونه که در وصیتنامه سیاسی الهی خود چنین مینویسد:«خدمت به اسلام و مسلمانان را در حد قدرت و قوه ای که دارید، ترک نکنید و همواره پیرو رهبر عظیم الشأن امام خمینی بت شکن، روحی فداه، باشید.
به او و فرامین آن حضرت عمل کنید که سرافرازی دنیا و آخرتتان در این است.»
اینچنین است که باید آیتالله شیخ عبدالرحمن حیدری ایلامی را یکی از مریدان حقیقی حضرت امام خمینی (ره) دانست که توانست اندیشههای روحبخش امام را در بین مردم گسترش دهد.
و اما عملکرد قاطعانه و شجاعانه او در برابر خطوط انحرافی برای برخی و از جمله بنی صدر خائن، خوشایند نبود؛ این بود که جبهه منافقان تلاش کرد تا با ایجاد جوی ناجوانمردانه، آیتالله حیدری را به انزوا بکشاند. در این شرایط بود که آن عالم و مجاهد عالیمقام، با هدف حفظ نظام و وحدت نیروهای انقلاب، ترجیح را بر این دید تا به حوزه مقدسه علمیه قم و حرم اهل بیت (ع) هجرت کند و باز هم در سنگر تربیت طلاب و تدریس و تحقیق فعال باشد؛ هجرتی که البته با ژرف اندیشی مثال زدنی حضرت امام، چندان به طول نینجامید.
در حقیقت شناخت حضرت امام نسبت به زهد و تقوا و موضع گیریهای خدا محورانه آیتالله حیدری ایلامی و همچنین وضعیت حساس منطقه غرب سبب شد تا حضرت روح الله، با حُکمی روحبخش، او را به استان ایلام بازگردانند تا عملاً، تمام نقشههای ضد انقلاب نقش بر آب شود:
«بسم الله الرحمن الرحیم
جناب مستطاب حجت الاسلام شیخ عبدالرحمان حیدری - دامت افاضاته -
مقتضی است جنابعالی در این موقعیت حساس که مردم احتیاج بیشتری به راهنمایی و ارشاد دارند به ایلام بروید و همانند گذشته به ترویج شریعت مقدسه و اصلاح امور و رفع مشکلات مردم اشتغال ورزید و با همکاری و کمک علما - دامت افاضاتهم - و اهالی متدین و بالاخص جوانان عزیز، جلوی تبلیغات سوء دشمنان اسلام و مملکت را بگیرید و وحدت و یگانگی را به خواست خدای متعال حفظ کنید. موفقیت و سعادت همگان را از خدای تعالی خواستارم.
روح الله الموسوی الخمینی.»
آیتالله حیدری با این حُکم، به ایلام بازگشت و همچنان به مجاهدت و هدایت مشغول شد؛ شخصیتی که امر به معروف و نهی از منکر، اقامه نماز جماعت، رسیدگی به اختلافها و شکایتهای مردم، دستگیری از مستمندان، حمایت از روحانیون و مسئولان نظام و همچنین پشتیبانی از حزب الله، جزو برنامههای هر روز او بود.
این عالم محراب و چریک سنگر، سرانجام در دی ماه سال 1365 هجری شمسی و در سن 61 سالگی به ملکوت اعلی پیوست و مردم ایلام و کشور را در سوک خود نشاند.
پس از آن، مردم ایلام دوست داشتند تا پیکر مطهر وی در همان استان به خاک سپرده شود؛ اما با وساطت آیتالله گلپایگانی، پیکرش به قم منتقل شد تا در جوار آستان مقدس فاطمی به خاک سپرده شود؛ رحمت الله علیه.
حسن شیخ حائری
ارسال نظرات
غیرقابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۰
پر بیننده ها