وقتی همه می‌خواهند، ناجی شهر باشند

پیمان زاده‌باقری

«هرگاه شهری را زشت یافتید به خیابان های آن نظر نکنید، به مردمی که آنرا این چنین زشت ساخته اند نظر کنید»
از سال ۱۳۷۶ که اولین دوره انتخابات شورای اسلامی شهر و روستا برگزار شد و اکثریت نمایندگان مردم را معلمین بازنشسته دلسوز تشکیل می‌دادند دو دهه می‌گذرد.
نگاهی به آنچه طی این دو دهه برای حل مسائل شهر یاسوج انجام داده ایم و ابعاد عظیم کارهای انجام نشده نشان می‌دهد که به تجدید نظری اساسی در تلقی نگاه خود به مسائل شهرنشینی در شهر یاسوج نیازمندیم. طی دو دهه گذشته ما با ابعادی از شهرنشینی و مسائل شهری مواجه بوده ایم که پیشتر سابقه نداشته است. سرعت وقایع در حدی بوده است که تقریبا غافلگیر شده ایم. به مخاطره افتادن آسایش و ایمنی، سلامت و زیبایی محیط زندگی به دلیل کمبودها و افزایش تراکم جمعیتی شهر یاسوج در ما  نوعی عکس العمل منفی و بدبینی نسبت به ساختار مدیریت و تصمیم گیری شهرمان به وجود آورده است، تا جایی که بسیاری از ما حسرت گذشته یاسوج را می خوریم. زمانی که شهرمان کوچک، آرام، تمیز و زیبا بود.
همشهریان عزیز؛
بد نیست بدانید که اولین نظریات شهرسازی مدرن در ابتدای قرن بیستم که توسط پاتریک گدس مطرح شد به شهر همانند یک موجود زنده نگاه می کرد که دائما در حال رشد و بلوغ است. همانطور که یک موجود زنده وقتی بیمار می شود به طبیب خود نیازمند است، یک شهر هم وقتی در مشکلات غوطه ور می‌شود به طبیب و متخصص خود نیازمند است.
متاسفانه شعارات انتخاباتی که در فضاهای مجازی توسط برخی از کسانی که خود را کاندیدای آینده انتخابات شورای شهر معرفی می‌کنند چنان مضحک به نظر می‌رسد که انسان را به تفکر وا می‌دارد که اگر این دوستان عزیز به عنوان نماینده انتخاب شوند چه عواقبی برای شهرمان دارد.
یک نفر قول داده است که در صورت انتخاب شدن بیشتر خیابان های شهر یاسوج را یک طرفه کند بدون اینکه کوچکترین کار کارشناسانه ای در این رابطه انجام شده باشد.
دیگری بدون اینکه تفاوت بین سیمای شهر و منظر شهر را بداند از سیمای روستاگونه شهر یاسوج گله دارد و به دنبال بر طرف کردن آن است.
شعار دیگری توسعه پایدار است بدون اینکه متوجه باشد توسعه پایدار یک توسعه بین نسلی است و هر نسل هم بین ۲۵ تا ۳۰ سال طول می کشد. سوال این است که این دوست عزیز در صورت انتخاب شده خودش تا چند سال می تواند پایدار بماند که بخواهد توسعه پایدار هم راه بیاندازد.
هزار ماشالا که همه از مشکل ترافیک سخن می رانند و به دنبال حل آن هستند.
دوستان عزیز؛
شخصی که به آبله مرغان دچار می شود برای رهایی از آبله‌ها و جوش‌های روی پوست باید ویروس آن در بدن خود را از بین ببرد چرا که مشکل اصلی ویروس است که خود را به صورت آبله روی پوست نشان می دهد.
در ارتباط با ترافیک هم باید خدمتتان عرض شود که مشکل جای دیگری است اما خود را به صورت ترافیک نشان می دهد. پس به ترافیک به عنوان یک مشکل نگاه نکنید چرا که ترافیک صورت ظاهری یک مشکل اساسی دیگر است.
یادمان باشد که آسانترین کار تقلید است. خطرناکترین کار تجربه است و بهترین کار تفکر است.
شهر یاسوج نباید محل آزمون و خطای پیشنهادات بدون کارشناسانه افرادی باشد که کوچکترین تخصصی در ارتباط با مسائل شهری ندارند. چرا که تجربه تپه استانداری به ما آموخته است که اگر قبل از انجام کاری تفکر نداشته باشیم و از آن عبرت نگیریم محکومیم که دوباره آن را تکرار کنیم.
دوستان عزیزی که خود را به عنوان کاندیدای شورای شهر معرفی کرده اید
حال که احساس تکلیف کرده اید و هدفی هم جز خدمت به شهرمان و مردم آن ندارید اندکی از تبلیغات در فضاهای مجازی خود را کم کرده و برای یکبار هم که شده است کتاب ارزشمند مرگ و زندگی شهرهای بزرگ آمریکایی شاهکار شهرشناس فقید جین جیکوبز را مطالعه بفرمایید. امید است مطالعه این کتاب ارزشمند بتواند تا حدودی دیدگاه های شما را در ارتباط با مسائل شهری روشنتر سازد.
از همشهریان عزیز هم خواهشمندم برای یک بار هم که شده است در انتخابات پیش رو مسائل قومی و قبیله ای را فراموش کرده تا خدایی نکرده ۵ سال دیگر از ناکارآمدی شورای بعدی گلایه نداشته باشیم.