به گزارش خبرگزاری بسیج، محمدرضا قلی‌زاده، مسئول بسیج پردیس دانشکده‌های فنی دانشگاه تهران نامه ای را به زنگنه وزیر نفت کشور در خصوص تعرفه های گاز نوشت؛ که به شرح زیر است:
بیش از شش سال از آغاز اجرای قانون هدفمندی یارانه‌ها که به منظور توزیع عادلانه‌ی یارانه‌ها و جلوگیری از مصرف بی‌رویه انرژی در دستور کار دولت قرار گرفت، می‌گذرد و در راستای اجرای این قانون، تعرفه پلکانی موجود تقویت شد؛ بدین صورت که تعرفه گاز برای مشترکین، متناسب با میزان مصرف گاز، افزایش می‌یافت و پرمصرف‌ها باید پول بیشتری بابت هر مترمکعب گاز مصرفی می‌پرداختند. البته اختلاف کم میان تعرفه پرمصرف‌ها و کم‌مصرف‌ها و همچنین بهره‌‌مند شدن پرمصرف‌ها از یارانه، از ایرادات آن بود که طبق برنامه، باید به مرور این اختلاف افزایش یافته و یارانه گاز خانگی برای پرمصرف‌ها، حذف شود و قیمت آزاد آن را بپردازند.
متاسفانه در مهرماه سال جاری طی ابلاغیه‌ای از سوی هیئت وزیران و بدون مصوبه‌ای از سوی مجلس هشت ماه اول سال به عنوان فصل گرم شناخته شده و قیمت گاز برای تمام مصرف‌کنندگان 150 تومان تعیین شد. یعنی کم‌مصرف‌ها دچار افزایش قیمت گاز مصرفی و پرمصرف‌ها مشمول تخفیف شدند. در این خصوص، ذکر چند نکته ضروری است:
این اقدام دولت، در تضاد کامل با سیاست‌های کلی اصلاح الگوی مصرف مبنی بر اعمال اقدامات قیمتی و غیرقیمتی به منظور کاهش مستمر شاخص شدت انرژی کشور است. با قیمت‌های جدید(برای 8 ماه مذکور)، پرمصرف‌ها شاهد 65 درصد کاهش قیمت گاز(معادل بیش از 80 هزار تومان در ماه) خواهند بود. چگونه می‌توانیم با چنین سیاست‌های قیمتی‌ای شاهد کاهش شاخص شدت انرژی کشور باشیم؟
طبق اطلاعات مرکز آمار کشور در سال 92، حدود 28درصد از مصرف گاز خانگی توسط
دو دهک پردرآمد صورت می‌گیرد. به عبارت دیگر، عمده مشترکین پرمصرف کشور،
پردرآمدها هستند. با این حال، دولت برای افزایش تعرفه حامل‌های انرژی برای
این قشر پردرآمد و پرمصرف نه تنها اقدامی نمی‌کند؛ بلکه تعرفه‌ها را کاهش
داده و جبران آن باید بر عهده قشر ضعیف جامعه باشد. این سیاست ضعیف‌کُشی در
دولت جمهوری اسلامی که باید حامی مستضعفین و سختگیر نسبت به مرفهین باشد،
چه معنایی دارد؟
در کشورهای دیگر، نه تنها پرمصرف‌ها مشمول یارانه نمی‌شوند، بلکه دستگاه
اجرایی مربوطه، با اعمال جریمه، آن‌ها را به سمت رعایت الگوی مصرف سوق
می‌دهد. از طرفی مشترکین کم‌مصرف با تخفیف در قیمت حامل‌های انرژی، تشویق
می‌شوند. پس نمونه‌ی این سیاست قیمتی دولت را نه در دولت‌های خارجی
می‌توانیم ببینیم، نه در سیاست‌های کلی کشور و نه در دین‌مان قرابتی با آن
می‌یابیم. پس این تصمیم براساس چه اصولی گرفته شده است؟
یکسان شدن قیمت برای تمام پله‌های مصرف گاز، برگشت به عقب در هدفمندی
یارانه‌هاست که طی آن، مشترکین با مصرف بیشتر، از یارانه بیشتری برخوردار
می‌شوند. آیا یارانه بیشتر برای مسرفین جامعه، مصداق بارز بی‌عدالتی نیست؟
مطلقا با هیچ عینکی نمی‌توان به اقدام اخیر دولت به عنوان حرکتی در جهت منافع ملی نگاه کرد. این کار با هر انگیزه‌ای انجام شده باشد، با بررسی کارشناسانه می‌توان راه حل بهتری برای آن پیدا کرد. به‌نظر می‌رسد شیوۀ درست افزایش درآمد دولت، آزادسازی تعرفۀ پله‌های بالای مصرف است به نحوی که مشترکین پرمصرف به ازای مصارف بی‌رویه خود، میانگین قیمت صادرات و واردات گاز را بپردازند. این شیوه نه‌تنها مشوق کاهش مصرف انرژی است؛ بلکه به دلیل عادلانه بودن، سبب می‌شود رضایت عمومی از اقدام دولت افزایش یابد.
در پایان از جنابعالی انتظار می‌رود با انجام اقدامات لازم، در اسرع وقت از روا داشتن این ظلم بزرگ به قشر آسیب‌پذیر جامعه و بروز رفتار متناقض با سیاست‌های کلی کشور و منویات رهبری، جلوگیری به عمل آورید.
