یکی از ویژگی های اخلاص این است که بصیرت را چنان نافذ می کند که از یک طرف هیچ عاملی نمی تواند ذره ای در دل صاحب آن خدشه وارد کند و از طرف دیگر تأثیرش در دل های دیگران چندین برابر می شود.
این صفت در حضرت امام و مقام معظم رهبری بارز بوده و رمز مانایی انقلاب نیز همین است.
بصیرت یک نوع قدرت است، قدرت و توانایی از امروز به فردا رفتن و به امروز نگریستن که هر کس این توانایی را داشته باشد می تواند آینده نگری کند و از فتنه ها سربلند بیرون بیاید.
اگر این قدرت در خواص دوران حضرت اباعبدالله الحسین(ع) بود چه بسا عاشورا پیش نمی آمد و اگر عاشورایی هم واقع می شد وضع بدان منوال نمی شد. تاریخ به ما می گوید از گذشته عبرت بگیرید و این عبرت گرفتن باید در راستای زدودن نقاط ضعف و تقویت نقاط قوت باشد که لازمه اش بصیرت است.
بصیرت، ویژگی که یک فرد انقلابی را بدون آن نمی توان تصور کرد، چراکه شناخت روشن و یقینی از دین، تکلیف، حجت خدا و راه درست با داشتن بصیرت امکان دارد.
بی بصیرت بودن همان کور دلی خواهد بود و کوری چشم بسیار آسانتر از کوری دل است چراکه در کوری چشم انسان ظواهر را نمی بیند، ولی در کوری دل(بی بصیرتی) انسان در مسیر باطل قرار می گیرد.
در هر برهه ای از تاریخ که ملت ها با بلا و مصیبتی مواجه شده اند، قرائن و شواهد حاکی از بی بصیرتی آن هاست که اگر خواص جامعه با بصیرت بودند با چشمان تیزبین در غبار فتنه، مسیر درست را تشخیص داده و ملت را با خود همراه می کردند و دچار بلا نمی شدند.
آن هنگام که مولای متقیان حضرت علی(ع) مشاهده می کند بسیاری از افراد و خواص را که از مسیر منحرف شده اند و می خواهند موجب فتنه شوند، عمار را می فرستد تا روشنگری کند و خود ایشان در خلال جنگ صفین مکرر فرمودند: «الا و لایحمل هذا العلم الا اهل البصر و الصبر». از این فرمایش امیرالمؤمنین چنین برداشت می شود که بسیاری از افراد تحمل حرکت زیر پرچم عدالت، حق و حقیقت و بیرق ولایت و امامت را ندارند جز گروهی که دارای دو ویژگی بصیرت و صبر هستند.
آنچه مسلم است اینکه برای مقابله با جنگ نرم دشمن، داشتن قدرت نرم ضروری است و تنها ابزار استحکام دهنده قدرت نرم بصیرت می باشد. خصوصیتی که بصیرت را نافذ می کند و موجب راهگشایی و هدایتگری آن می شود اخلاص است.
اخلاص، این گوهر کمیاب و گرانبها در عمل و نیت باید ویژگی منحصر به فرد انقلابیون باشد. یک فرد انقلابی باید در جنگیدن، محبت و دوستی، عزاداری، گریستن، مداحی کردن، مجلس رفتن، به دیدار و زیارت رفتن و روشنگری و ... یک مخلص تمام عیار باشد .
آنچه صحنه های دوران دفاع مقدس را جاودانه کرد و انقلاب را از گردنه های پر خطر عبور داد بصیرت همراه با اخلاص بود؛ انگیزه خالص موجب شد تا رزمندگان اسلام دشمن شناس و دشمن شکن باشند و چون انتخاب، انتخاب آگاهانه و با بصیرت بود، هیچ عاملی نتوانست آنها را از ادامه راه تا رسیدن به شهادت و پیروزی باز دارد.
امروزه در هرکسی بصیرت همراه با اخلاص در مبارزات و فعالیت های اجتماعی و سیاسی نباشد، ممکن است تا مراحلی از راه هم، همراه شده و چهره شایسته و الهی از خود نشان دهد، ولی چون ناخالصی در وجودشان است امواج حوادث، آن ها را از دریای جوشان نهضت به کناری افکنده و سابقه های دراز مدت مبارزاتی نیز به کار نخواهد آمد، چراکه خالصان بصیر، خلوص خود را در شب های عاشورایی و روزهای نبرد نشان داده اند و تاریخ گواه بصیرت همراه با اخلاص و صبر آن هاست.
تلاش دشمن با صرف هزینه های هنگفت براین است که روشنگری وآگاهی دهی دلسوزان نظام اسلامی را بی اثر کند تا مردم نسبت به جریان های جامعه خود بی تفاوت و بی طرف باشند، آن هم وقتی که تقابل جبهه حق و باطل پیوسته و دائمی است.
پس باید در کنار حق ایستاد و با باطل مبارزه دائمی کرد ولی انسان هر وقت فریب دشمن را بخورد و نسبت به حق و باطل بی تفاوت شود، جبهه حق تضعیف شده و ظلم تقویت می شود و نتیجه سکون و بی طرفی و وارد نشدن در فتنه ها و عدم تبیین و روشنگری و آگاهی سیاسی موجب حادثه جنگ صفین(خوارج) می شود، موجب عاشوراها و کربلا ها می شود که مصداق دیگری از سکون و بی تفاوتی عده ای از خواص در فتنه سال ۸۸، موجب روییدن فتنه ها شد، حرمت ها شکسته شد و ارزش ها پایمال شد و نظام اسلامی چه ضربه ها که نخورد و اگر تدبیر و هدایت داهیانه رهبر فرزانه انقلاب و حرکت حماسی مردم در ۹ دی نبود چه بسا که شاهد حوادث تلخ دیگری می شدیم.
قربان امینی
