وی افزود: در حوزه آموزش و پرروش، در کشور ما در حال حاضر 3 سند داریم که در جمع گسترده ای از صاحبنظران، کارشناسان و دانشمندان متخصص حوزه علمیه و دانشگاه از سال 1383 اسنادی مصوب شد که الان برای ما رسمیت دارد، سند تحول آموزش و پرورش در سال 1390، سند برنامه ریزی درسی ملی سال 1391 و سند سیاست های ابلاغی مقام معظم رهبری در سال 1392 به آموزش و پرورش ابلاغ شد و انتظار می رفت که آموزش و پرورش این اسناد را به برنامه تبدیل کند، اما علی رغم یادآوری ها و توصیه هایی که دلسوزان و دغدغه مندان تعلیم و تربیت در آموزش و پرورش داشتند و تذکر اکید خود رهبر معظم انقلاب به آموزش و پرورش، هنوز ما برنامه ای برگرفته از این اسناد در اختیار نداریم اما ناگهان یک مراسمی گرفته و می شود و از یک متن به نام برنامه 2030 رونمایی می شود که بسیار مورد تامل است.
ذوالعلم گفت: آنچه پیش روی ماست، بخش های مختلفی را به صورت جزئی مطرح کرده، شاخص هایی را مطرح کرده و اهداف کمی، کمی ای را مطرح کرده و راهبردهای کمی را مطرح کرده که هیچ نسبتی با اسناد ما ندارد، هرچند که در متن خود سند اشاره شده که رهنمودهای حضرت امام(ره) و مقام معظم رهبری مورد ملاحظه است، اما یک تعبیر بی مفهوم و فقط یک نوع ظاهر سازی است و از جمعی که این متن را تنظیم کرده اند، انتظار می رفت که یک نوع صداقت در متن اعمال کنند و از نام حضرت امام(ره) و مقام معظم رهبری سوء استفاده نکنند، اما به عنوان تزئینی این عناوین به کار رفته است.
وی افزود: مشکل اساسی متن این است که هیچ ربطی به اسناد بالادست ما ندارد، آنجا که شاخص ها را بیان می کند، ادبیاتش برای متن مفصل مبانی نظری تحول آموزش و پرورش نیست، آن ادبیاتی که در برنامه ریزی درسی تولید شد، در اینجا خبری نیست، ما در مبانی نظری تحول با ساحت های 6 گانه که باید اهداف کیفی و محتوایی آموزش ما با این ساحت های شش گانه تناسب داشته باشد، ما در مبانی نظری تحول بنیادین با بحث هویت مواجهیم و اینکه تکوین و تعالی متربیان و دانش آموزان هدف ماست، در حالیکه اساسا در این متن، هرچند که توسط جمع ایرانی نوشته شده مولفه های هویت اسلامی، ایرانی و انقلابی اساس مطرح نشده است.
عضو هیأت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی اظهار کرد: در اینجا از اهداف جهانی تعلیم و تربیت سخن به میان آمده که یک واژه بسیار مبهمی است و امروز در خود غرب انتقادهای زیادی مطرح است به آنچه که به نام اهداف جهانی تعلیم و تربیت یا اهداف جهانی فرهنگی نامیده می شود، در واقع آنچه که فرهنگ آمریکایی می خواهد به جهان تحمیل کند، فرهنگ جهانی نامیده اند و در کشورهای اروپایی هم نسبت به این قضیه حساسیت وجود دارد، ولی متاسفانه نویسندگان این متن به راحتی این ادبیات را در این متن وارد کرده اند.
وی ادامه داد: اینجا بحثی در مورد اهداف کلی تعلیم و تربیت و الگوی هدف گذاری شده که بیان شد، به میان نیامده و تعابیری به کار رفته که تعابیر واپس گرایانه ای است و نگاهی که متخصصان تعلیم و تربیت امروزه آن تعابیر را به کار نمی برند، ما به هیچ امروز به آموزش و یادگیری برابر قائل نیستیم، به این معنی که همه باید یک مهارت را ببیند و آموزش را بگذرانند، ما باید به نیازها و اقتضاءئات محلی و بومی توجه کنیم امروز به تفاوت های منطقه، جنسیتی و فرهنگی در آموزش توجه تامی در منابع امروز صورت می گیرد که اساسا در این متن توجهی به آن نشده است.
ذوالعلم تصری کردک یعنی ما در برنامه درسی ملی که تدوین کردیم، بخشی از طراحی تعریف اهداف جزئی را به عهده خود استان گذاشته ایم تا بتواند نیاز بومی و منطقه ای را در آموزش مورد توجه قرار دهند. ما در برنامه درسی ملی آن نشان و شعار ملی مان «گامی به سوی مدرسه زندگی» بود یعنی ما مدرسه را محور فرض کرده بودیم یعنی مدرسه فضایی باشد که بچه را به زندگی و نسبت به فرق خود و جامعه، مسئولیت های اجتماعی و توانمنندی های اقتصادی، رشد ایمانی، اخلاقی، معنوی و توانمندی های عرصه اخلاق و رفتار برسند، آنجا کاملا مبتنی بر مبانی اسلامی خود که کاملا مترقی است و آنچه که از سند یونسکو در دسترس است بسیار پیشرفته تر است، برسیم.
وی افزود: اگر امروز آموزش و پرورش ما امروز این متن را در ابعاد شاخص های کیفی و اهداف ملاک خود قرار دهد باید بگوییم یک نوع واپس گرایی محظ است و فاصله و شکاف بسیار عمیقی را با اسناد بالادستی امروز داریم.
عضو هیأت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی در پاسخ به این سوال که در این سند تحت عنوان «تدوین معیارها و بازبینی مواد درسی برای تضمین کیفیت، مهارت ها، ارزش، فرهنگ دانش و جنسیت» آیا قصد تسلط به محتوای کتاب های درسی و آموزشی ما را ندارد، گفت: یونسکو علی رغم اینکه یک سازمان فرهنگی، آموزشی و تربیتی جهانی تلقی می شود، اهرمی است برای همسو کردن کشورهای موسوم به جهان سوم با آن تجربه ها و خواسته های کشورهای غربی هم سو کند و این نکته ای است که در نشست های جهانی فرایند طراحی شده و مهندسی شده ای کاملا مشهود است که دیکته ای را بخواهند تحمیل کنند.
وی افزود: بسیاری از کشورها به خاطر عقب مانده بودن که فلسفه و دانشی ندارند تبعیت می کنند اما جمهوری اسلامی ایران با یک بینش و پیشینه عمیق دینی و فکری و تجربه هایی که در سطح ملی داریم یک ننگ و تحقیر حساب می شود که ما هم مانند کشورهایی که به اندازه یک شهرستان ما جمعیت ندارد، اینطور منفعلانه و تحقیر آمیز و با رویکرد خودباختگی با یونسکو مواجه می شویم.
ذوالعلم تصریح کرد: اساسا یونسکو در مقامی نیست که بتواند برای کشورها تعیین تکلیف کند، بلکه فقط توصیه هایی را ارائه می کند و بسیاری از کشورهای اروپایی در برخی موارد کنار می کشند و اعلام تفحظ می کنند و نمی پذیرند اما در ایران برخی افراد، این سند که یک متن بسیار سخیف و درهم ریخته و متن واپسگرا است را مطرح می کنند و برای آن رونمایی برگزار می کنند، من فکر می کنم پشت سر این قضیه یک جریانی وجود دارد که این اسناد تحولی افتخار آمیز، علمی، پیشرفته و مترقی را به انزوا بکشاند، در حقیقت ما آن کار که لازم است در آموزش و پرورش انجام دهیم این است که بر اساس آن برنامه تحول را طراحی کنیم و از این سند از نظر روشی یاد بگیریم که راه را به صورت جزئی و با هدف گذاری کمی بپردازیم.
وی تاکید کرد: آن اسناد رها شده و به نوعی که شایسته است و در حد ظرفیت ملی اجرا نشده و آن افرادی که باید پای کار بیاید و آموزش و پرورش به عنوان نهاد مادر و جهت دهنده پیش برود، در انزوا قرار گرفته ولی یک متنی مبهم و کاملا بی معنا مطرح می شود، تلقی این است که کسانی که در صددند که مسئولین ما را دور بزنند و امروز در مورد قبال این متن موضعی اتخاذ نشود فردا و فرداها یونسکو می تواند مدعی بشود که چرا اجرا نشده، این متن 360 صفحه است که 60-70 صفحه برای آموزش و پرورش است، خیلی حرف های خوبی شاید زده شده باشد اما چند بند که مورد نظر صحنه گردانان است، مورد توجه قرار می گیرد.
انتهای پیام/ل
