خشت هاي كج اقتصاد
به گزارش خبرگزاری بسیج، براي لمس فاصله طبقاتي و درك ميزان نابرابري در برخورداري از رفاه در كشور، لزوما نبايد راهي مناطق دور افتاده و اصطلاحا زير پونز نقشه ايران شد. به فاصله فقط 10 كيلومتر از تهران پر زرق و برق، روستاهايي را مي توان يافت كه مردمانش در نهايت فقر و تنگدستي، پر مشقت ترين شغل ها را در بدترين شرايط آب و هوايي براي بدست آوردن كمترين دستمزد بخور و نمير، به جان مي خرند. كارگاه هاي آجر پزي روستاي قاسم آباد تهرانچي، مملو از خانواده هايي است كه سابقا در شهرستان خواف به كشت و زرع مشغول بودند اما خشكسالي امانشان را بريده و سرانجام ناگزير از ترك خانه و كاشانه و مهاجرت به حاشيه تهران شده اند. مردان، زنان و كودكان، كار در كارگاه هاي آجر پزي را از ساعت 3 نيمه شب آغاز و هر روز سه شيفت كار مي كنند در حالي كه از زماني كوتاه براي استراحت برخوردارند. در كارگاه هاي آجرپزي هر خانواده به صورت هفتگي مبلغ ناچيزي را براي خورد و خوراك دريافت مي كند و خانواده ها در اتاق هايي كوچك اقامت دارند، از بيمه هم خبري نيست. شمار مهاجران افغاني نيز در اين كارگاه ها قابل توجه است. آجرپزي در عين حال دائمي نيست و يك شغل فصلي است كه فقط در 6 ماهه نخست سال تنورش گرم است. ساكنان روستاي قاسم آباد با آغاز پاييز و فصل سرما دوباره راهي خانه و كاشانه شان در خواف مي شوند تا نيمه دوم سال را سپري كنند با اين اميد كه چك هاي مدت دار دستمزدهايشان نقد شود. همه رنج هاي اين مردمان سختكوش و مقاوم حاصل خشت هاي كج اقتصاد است كه بناي كشاورزي ايران را سست و آسيب پذير كرده.
