این استاد دانشگاه در ادامه سخنانش افزود: قاعدتاً این گونه است که حتی اگر در کشورهای لیبرال و آزاد هم باشیم، حجاب، قاعده و تعریفی متعارف دارد که اگر در آن چارچوب قرار نگیرد، از سوی نیروهای انتظامی با آن برخورد صورت می‌گیرد.
وی با بیان اینکه سطحی از پوشش در جوامع وجود دارد که به حفظ موازین و قوانین متعارف جامعه باز می‌گردد، اظهار کرد: این رویکرد به نسبت جوامع فرق می‌کند. البته سلیقه و سبک زندگی شخصی و خصوصی افراد خارج از دایره صحبت ماست. موضوع به آنجا مربوط می‌شود که افراد باید با پوشش منطبق با قواعد در بیرون از منزل حضور پیدا کنند.
تنهایی ادامه داد: بانوان در جامعه ما ممکن است از حجاب روسری و مانتو یا چادر بهره بگیرند و در کنار این پوشش میل به زیباتر شدن و بهتر کردن این پوشش یا تعویض رنگ آن داشته باشند که نه‌تنها با قوانین، بلکه در عرف و شرع نیز ایرادی برای این موضوع متصور نیست.
تناسب پوشش بنا به منطقه و شهر
وی با اشاره به اینکه چنین رویکردی از سوی بانوان ممکن است با سلیقه برخی افراد تعارف داشته و مخالف باشد، گفت: شکستن قوانین مسلم یک جامعه امری نادرست و خطا به شمار می‌رود. در این باره موقعیت پوشش‌های مختلف در هر جامعه و بلکه در هر شهر باید مورد بررسی قرار گیرد؛ زیرا که یک پوشش در یک جامعه ممکن است مناسب باشد، ولی در شهری دیگر یا منطقه‌ای دیگر نامناسب تلقی شود.
تنهایی همچنین در پاسخ به چرایی میزان بالای مصرف موارد آرایشی در ایران که بر اساس مطالعات اعلام شده است اظهار کرد: در اینجا لازم است بحث تا مقداری ملموس‌تر و بازتر عنوان شود. در کشورهای اروپایی و آمریکایی لازم نیست که از زنان از لوازم آرایشی استفاده کنند تا خود را زیباتر نشان دهند؛ چرا که در این کشورها پوشش اسلامی معنی و مفهومی ندارد و بانوان به هر طریق دلخواه در انظار عمومی ظاهر می‌شوند. البته باید یادآور این نکته شد که زیباتر نشان دادن امر ناپسندی نیست؛ همان گونه که در روایات آمده است که «إِنَّ اللَّهَ جَمِیلٌ یُحِبُّ الْجَمَال؛ خدا زیباست و زیبایی را دوست دارد».
دیدگاه زنان به زیبایی طبیعی است
وی در توضیح بیشتر عنوان کرد: هر انسانی اعم از مرد و زن و حتی روحانیون و مردم عادی پیش از اینکه از منزل خارج شوند خود را در آینه نگاه می‌کنند که مبادا ظاهر ناپسند و ناخوشایندی داشته باشند و زشت جلوه کنند. این موضوع طبیعی است. در این میان ممکن است بانوان به این موضوع بیشتر از آقایان توجه کنند که این موضوع به تفاوت جنسیتی دو گروه برمی‌گردد و امری طبیعی به شمار می‌آید.
تنهایی در تبیین بیشتر این موضوع که چرا لوازم آرایش در ایران بیشتر از دیگر کشورها مصرف می‌شود، اظهار کرد: زنان جوامع اروپایی و آمریکایی از پوشش‌های خیلی پوشیده استفاده نمی‌کنند و زیبایی ظاهر آنها هویداست و با این ویژگی ظاهری نیازی به آرایش بیشتر ندارند، ولی در جوامع ما که حجاب در قالب مانتو، روسری و چادر نمود پیدا می‌کند، زن فقط می‌تواند بخشی از صورتش را که طبق قانون می‌تواند در انظار عمومی نشان دهد و از نظر شرع نیز ایرادی ندارد بیرون بگذارد که آن هم قرص صورت است و بر همین اساس روی آن مانور می‌دهد و همین موضع، زمینه بروز زیبایی و آرایش می‌شود.
سرباز کردن مشکلات در ظاهر
وی توضیح داد: متاسفانه فشارهایی که از سوی برخی نهادها بر حجم و رنگ و سایز لباس بانوان وارد می‌شود، در این موضع سر باز می‌کند و آن قرص صورت و ناخن است که بانوان می‌توانند آن را در معرض دید عموم بگذارند و از نظر شرع، عرف و قانون نیز مشکلی ایجاد نمی‌کند و همین موضوع سبب می‌شود که آمار متفاوت جلوه کند.
تنهایی در این باره که مطالعات روانشناسی نشان می‌دهد که روی آوردن بانوان به آرایش علاوه بر زیبایی می‌تواند نشان‌دهنده کمبود افراد و یا ترس از نمایش ظاهر ناآراسته باشد، عنوان کرد: این مباحث روانشناختی است؛ ممکن است این اقدام در یک جا ناشی از هراس درونی ناخودآگاه باشد، ولی نمی توان قضاوت کلی در این باره را در جامعه مطرح کرد و آرایش را نشان‌دهنده رفع التهاب و اضطراب دانست و این گونه پیش‌فرض‌ها و قضاوت‌ها برای همه افراد با این نحوه آراستگی، توهین به همه افراد تلقی می‌شود که قشر بانوان را نیز ناراضی کرده و از نظر شرع نیز رویکرد درستی نیست.
این استاد دانشگاه تصریح کرد: وسواس آرایشی در زنان و مردان نوعی واکنش بالینی نسبت به اضطراب ایجاد می‌کند و این موضوع قابل درک و قبول است، ولی در برخی از افراد می‌تواند به این نحو نباشد و از این رو تعمیم آن برای همه بانوان اشتباه به شمار می‌رود.
