به گزارش خبرگزاری بسیج مازندران، در این نوشتار سعی داریم لزومدانستن تفسیر قرآن و ضرورت آن را شرح دهیم.
تفسیر در لغت به معنای برگرفتن نقاب از چهره،مگر قرآن که نور و کلام مبین است نقابی بر چهره دارد؟ که از آن برگیریم؟! نه،نقابی بر چهره قرآن نیست، این ما هستیم که باید نقاب از چهره جان برگیریم و پرده از دیده عقل و هوش خود کنار زنیم تا مفاهیم قرآن را دریابیم.
روح آن را درک کنیم از سوی دیگر...قرآن تنها یک چهره ندارد،یک چهره عمومی دارد که برای همه گشاده است و نور مبین است و رمز هدایت خلق.
اما چهره، بلکه چهره های دیگر دارد که آن را تنها به اندیشمندان،آنها که تشنه حقند و پوینده راهند و خواهان بیشتر نشان می دهد،که این چهره ها که در لسان احادیث بطون قرآن نامیده شده که همه چشم ها قدرت دید آن را ندارند.
تفسیر به چشم ها قدرت می بخشد و حجاب ها را کنار می زند و به ما شایستگی دید آنها را تا آنجا که برای ما امکان دارد می دهد.
بدون شک تفسیر قرآن به معنی واقعی از زمان خود پیامبر علیه السلام و به هنگام نزول نخستین آیات بر قلب پاکش آغاز شد ولی به صورت یک علم مدوّن هم می گویند از زمان امام علی علیه السلام شروع شد.
تفسیر به رأی یک اشتباه خطرناک ....
خطرناک ترین روش در تفسیر قرآن این است که به جای شاگردی در مکتب قرآن ،ژست معلمی را در برابر این کتاب بزرگ آسمانی به خود بگیریم ،یعنی به جای استفاده از قرآن بکوشیم افکار خود را بر قرآن تحمیل کنیم و پیش داوری هایی که مولود محیط، تخصص علمی،مذهب خاص و سلیقه شخصی ما است بنام قرآن و به شکل قرآن عرضه کنیم و در حقیقت قرآن برای ما امام و پیشوا و رهبر نباشد بلکه وسیله ای برای به کرسی نشاندن حرف ها و موجه جلوه داد افکار و سلیقه های شخصی ما باشد.
در پایان توصیه میشود تفسیری را مطالعه کنیم که بتواند عظمت قرآن را به تحقیق،نه به تقلید،به ما نشان دهد و به نیازها و دردها و مشکلات ما در این عصر پاسخ گوید.
سیده کلثوم حسینی /
