اين موضوع به يكي از خواستهاي مردم در طول دوران مبارزه تبديل گرديد. با پيروزي انقلاب اسلامي و تشكيل اولين مجلس خبرگان براي تدوين قانون اساسي و با تلاش پيگير و مجدانه حضرت آيتالله طالقاني اصل ششم، هفتم و اصول يكصدم الي يكصد و ششم قانون اساسي موضوع شوراهاي اسلامي به عنوان يكي از اركان نظام جمهوري اسلامي ايران مطرح و تصويب شد.
هدف از تشكيل اين شوراها شركت دادن مردم در اداره امور است. از پايين ترين سطح جامعه تا بالاترين سطح آن (روستا، شهر، بخش، شهرستان، استان و كشور ) و در تمام واحدهاي سازماني و واحدهاي كار در (در موسسات، كارخانجات، سازمانهاي دولتي و مراكز آموزشي) تا مردم به اداره امور شهر و محلي كه در آن زندگي مي كنند يا سازماني كه در آن كار مي كنند علاقمند شوند و نسبت به آن احساس شخصيت و مسئوليت كنند.
علاوه بر اين، از اين طريق زمينه بحث و گفتگو در سطح محلي و ملي، براي همه افراد و همه گروهها فراهم شود و مسائل و مشكلات اجتماعي به روشني و با بي غرضي و با ديدي انتقادي مطرح و براي آنها راه حل هاي مناسب و سازنده پيدا شود و بالاخره روابط سالم و مردمي جايگزين روابط شخصي و بروكراسي پيچيده و استبدادي گردد.
بديهي است در فضاي بسته و نفوذناپذير و در پشت درهاي بسته، بين دستگاه رهبري و مردم تفاهم بوجود نمي آيد و گردانندگان امور نمي توانند از حدود عقايد و افكار و خواسته ها و تمايلات افراد آگاهي يابند، در نتيجه مسائل در پشت هاله اي از ابهام ، سوء تفاهم و ريا و تزوير باقي مي ماند.
با توجه به مشكلات كشور از جمله جنگ تحميلي علي رغم توجه دولت در برهه هاي مختلف امكان اجراي کامل فصل هفتم قانون اساسی تا سال1377 فراهم نگرديد و مجلس بعد از چند بار انجام اصلاحيه بر قانون انتخابات شوراها در اول خرداد 1375 قانون تشكيلات وظايف و انتخابات شوراهاي اسلامي را از تصويب گذراند. در 17 اسفند سال 1377 اولين دوره انتخابات سراسري شوراهاي اسلامي كشور با استقبال چشمگير مردم در بيش از 40000 حوزه انتخاباتي برگزار گرديد و نهايتاً حدود 200 هزار نفر از منتخبين مردم برای اداره امور شهرها و روستاهاي كشور به عنوان عضو شوراي اسلامي شهر يا روستا برگزيده شدند .
شروع به كار شوراهاي اسلامي از 9 ارديبهشت سال 1378 و همزمان با پيام تاريخي حضرت امام در خصوص شوراها و با صدور پيام ويژه اي از سوي مقام معظم رهبري آغاز گرديد. برای درک اهمیت شوراها نگاهی می اندازیم به بخش هایی از کلام حضرت امام خمینی(ره) درباره شوراهای اسلامی.
اهمیت شورا و لزوم تعيين نماینده اصلح
حضرت امام خمینی(ره) در دیداری که در تاریخ هفدهم مهرماه سال 58 با ورزشکاران باستانی و قهرمانان کشور داشتند بر این موضوع اینگونه تأکید فرمودند:
«امروز وجاهت اسلام در خطر ممکن است باشد. اگر یک افراد نابابى در جمهورى اسلام مُقدَّرات یک شهرى را در دست بگیرند و بعد کارهاى خلاف بکنند، علاوه بر اینکه براى خود آن شهر مُضرّ است، وجهه جمهورى اسلامى را بد نمایش مى دهد. و آنهایى که با شما و با ما و با اسلام غرض دارند اینها مى خواهند که یک افرادى باشند که این افراد هر چه مى توانند کار را از اسلام جدا کنند؛ مطالب را از اسلام جدا کنند. و شما و ما مى خواهیم که هر چه کار مى شود اسلامى باشد. بنا بر این، الآن آن چیزى ... که شاید از فردا و پس فردا این کاندیدها معرفى بشوند، و شماها باید رأى به کسى که مى دهید که این در شوراى شهرمان باشد، خیال نکنید که شوراى شهر یک چیز آسانى است، یک چیز کمى است.
شوراى شهر؛ یعنى همه کارهاى شهر دست اینهاست. شهردار را هم تعیین مى کند. کارهاى دیگر شهر را، همه را، اینها انجام مى دهند. نظارت در بازار، نظارت در همه جا، دارند. اینها اختیاراتى دارند، و ممکن است که خداى نخواسته یک وقتى اشخاص ناباب تعیین بشود، رأى داده بشود به آنها، و براى شهر مُضرّ؛ براى اسلام هم مُضرّ.
بنا بر این، یک مسئله مهمى است که باید شما توجه به آن داشته باشید. و برسانید به دوستان خودتان، به شهرستانهایى که مى روید به دوستانتان، به اهل علم آنجا، برسانید که مردم آگاه بشوند و روى آگاهى رأى بدهند.»
صحیفه امام؛ ج 10، ص 251-252
انتهای پیام/