به گزارش خبرگزاری بسیج از گرگان به نقل از فارس، 13 اردیبهشتماه جاری حادثه تلخی در استان گلستان به وقوع پیوست که نه تنها گلستانیها که مردم ایران را داغدار کرده است.
در حالی که کارگران در هفته کارگر در انتظار تکریم و تجلیل بودند اما انفجار در معدن زمستانیورت آزادشهر ناخودآگاه تمام انتظارات کارگران معدنکار را به فراموشی برد و بهجای شیرینی، تلخکامی را برای خانوادههای آنها به ارمغان آورد، حادثهای تلخ و تأسفبار که شاید وقوع آن در هفته کارگر بهانهای شد تا بار دیگر مظلومیت کارگران و کوتاهی برخی مسؤولان را به اثبات برساند.
براساس گزارشها گفته میشود لوکوموتیوی فرستاده شده به درون معدن به دلیل وجود گازهای متعدد و نبود اکسیژن خاموش میشود که روشن کردن مجدد این وسیله با باتری جدید موجب جرقه، انفجار و بهدنبال آن فروریختن تونل معدن میشود که بر اثر این اتفاق 35 معدنکار در عمق یک هزار و 800 متری معدن «زمستان یورت» آزادشهر محبوس میشوند.
بلافاصله بعد از وقوع حادثه نیروهای مردمی، نظامی و انتظامی، سپاه، بسیج و ارتش در کنار نیروهای امدادرسان وارد میدان میشوند و تا این لحظه از بین 35 کارگر محبوسشده، 22 پیکر از داخل معدن خارج شده است و همچنان عملیات امدادرسانی برای خروج سایر محبوسشدگان ادامه دارد.
بیراهه نرفتیم اگر وقوع این حادثه تلخ را به کمبود امکانات و کوتاهی مسؤولان ذیربط ارتباط دهیم، بعد از وقوع این حادثه و جان باختن و گرفتار شدن کارگران در عمق یک هزار و 800 متری، مسؤولان مانند همیشه «بعد از وقوع حادثه» خود را به معدن زمستانیورت رساندند، به نظر میرسید صدای کارگران مظلومی که بارها برای حقوقهای معوقه و مسائل رفاهی بلند شده بود تا زمانی که زیر آوار بیتدبیری خاموش نمیشد و کارگران در بیرحمی آوار معدن رخ در نقاب خاک نمیکشیدند هیچ مسؤولی خود را به معدن زمستانیورت نمیرساند و حاضر به شنیدن و پاسخگویی به دردها و مشکلات آنها نبود.
اگرچه جان باختن جمعی از کارگران زحمتکش معدن انبوهی از غم و اندوه را در قلب مردم ایران کاشته است اما بیان مشکلات معیشتی معدنکاران، کمبود تجهیزات و امکانات معدن، عمق این فاجعه را بیش از پیش نمایان می‌کند تا جایی که در صورت وجود امکانات و تجهیزات برخی از کارگران معدنکار امروز بهجای خوابیدن در زیر خروارها خاک، به آغوش گرم خانواده باز میگشتند.
*وجود کپسول اکسیژن حداقل جان 20 معدنکار را نجات میداد/ بزرگترین کارگاه معدن یورت تهویه ندارد
یکی از بستگان معدنکاران جانباحته در معدن یورت در این خصوص میگوید، چهار پسرعموی من در حادثه انفجار زمستانیورت جان باختند.
محمدرضا علیخانی با بیان اینکه این حادثه تلخ ساعت 10 و 30 دقیقه 13 اردیبهشتماه جاری اتفاق افتاده است، میافزاید: به محض اینکه متوجه این حادثه شدیم خود را به معدن رساندیم اما نگهبانی با اعلام اینکه هیچ اتفاقی نیفتاده است مانع ورود ما به معدن شد.
وی که با اصرارهای فراوان موفق شده بود خود را به معدن برساند، ابراز می‌کند، وقتی به محل حادثه آمدم عدهای کارگر ورودی معدن بودند که به دلیل کمبود امکانات قادر به ورود به داخل معدن نبودند، آنها تنها یک چراغ و کلاه داشتند و همین نبود امکانات مانع کمک و امدادرسانی آنها به محبوسشدگان شده بود.
علیخانی ادامه میدهد، خودم با همان امکانات کم و با چراغ و کلاه به داخل معدن رفتم و خودم را به عمق 700 متری رساندم که در این فاصله 15 الی 20 نفر از معدنکاران در حال جان دادن بودند، من تنها توانستم سه نفر را به ورودی معدن برسانم که بعد از آنها خودم نیز از حال رفتم و از ادامه امدادرسانی بازماندم.
وی به کمبود امکانات و تجهیزات اشاره می‌کند و میگوید، متأسفانه هیچ کپسول اکسیژنی در محل حادثه وجود نداشت، اگر دو کپسول اکسیژن در این محل بود حداقل 15 معدنکار از مرگ نجات مییافتند.
علیخانی با بیان اینکه انفجار در عمق 800 متری رخ داده است و عمق تونل یک هزار و 800 متر است، اذعان کرد: با اینکه این کارگاه بزرگترین کارگاه معدن یورت آزادشهر است اما متأسفانه هیچ نقطه از کارگاه تهویه و هواکشی ندارد، در واقع چون استخدام نیروی جدید و حقوق دادن به افراد جدید برایشان سخت بود از تعبیه تهویه خودداری کردند و جان دهها کارگر را گرفتند.
گفتنی است وقوع انفجار در معدن یورت آزادشهر و بهدنبال آن محبوس شدن و جانباختن جمعی از کارگران در هفتهای که مسؤولان شعار تکریم از مقام کارگر را فریاد میزدند، بار دیگر مُهر تأییدی بر شعاری بودن این سخن داشت و نشان داد که مسؤولان باید برای برطرف کردن مشکلات و مطالبات کارگران جدیتر گام بردارند نه آنکه پس از وقوع حادثهای تلخ و جان باختن جمعی از کارگران صرفاً به دلیل مسؤولیتی که دارند برای ادای تکلیف خود را به محل حادثه برسانند.
انتهای پیام/
